Ο Νίκος Πατρελάκης είναι από τους λίγους Καλλιτέχνες που με συγκινούν διαρκώς. Τόσα χρόνια τώρα στη μουσική, στη σύγχρονη κοινωνία και στον πολιτισμό αυτού του μυστήριου κόσμου!
Κι αυτό ακριβώς έχει η μουσική του Πατρελάκη….《Μυστήριο, κι έναν κρυμμένο θησαυρό. Θα μπορούσα να τον κατατάξω ανάμεσα με άλλους μεγάλους μουσικούς από την παγκόσμια μουσική σκηνή, για το ταλέντο του και την “Πολυχρωμία” του• εξάλλου έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές διεθνείς συλλογές πολλές μουσικές του. Η τελευταία του συνεργασία με τον επίσης σπουδαίο και ξεχωριστό Κ. Βήτα, με το “NEAPOLY”, που μόλις κυκλοφόρησε σε cd και φυσικά υπάρχει και σε όλες τις ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες, είναι ένα μουσικό έργο για μια νέα πόλη, μια νέα ζωή, που αναζητάμε όλοι, ζώντας τα τελευταία χρόνια την κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος, ακούγοντας αυτά τα κομμάτια του άλμπουμ, νιώθεις γεμάτος αισιοδοξία, για έναν καινούργιο κόσμο, που ίσως συναντήσουμε κάποια στιγμή…και αυτό είναι μουσική!
Αφύπνιση. Συνείδηση. Ζωή.
Χρόνια πολλά και καλότυχα και δημιουργικά Nίκο!
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
To Ρόζα, Ροζαλία της Λένας Πλάτωνος και της Μαριανίνας Κριεζή, από την Λιλιπούπολη.
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
Δεν νομίζω πως θυμάμαι παιδικά τραγούδια. Η μητέρα μου μας τραγούδαγε, είναι και καλλίφωνη, όμως δεν μου έχουν εντυπωθεί. Στα παιδικά πάρτι ακούγαμε Γρανίτα από Λεμόνι, Platters και Elvis Presley, ευτυχώς. Μάλλον επειδή δεν υπήρχε ακόμη όλη αυτή η τεράστια βιομηχανία παραγωγής σαχλών παιδικών τραγουδιών.
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Βεβαίως, ήταν το News of the World των Queen σε κασέτα, και το The House of the Rising Sun των Animals. Εκεί κοντά το Saturday Night Fever των Bee Gees και το Easter της Patti Smith. Tα έχω ακόμη. Δεν έχω παίξει τις κασέτες να δω αν ακούγονται ακόμη.
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Είναι πολλές οι μουσικές και υπήρξαν μεγάλες αγάπες αλλά ενδεικτικά μουσικές των: Λένα Πλάτωνος, Queen, Tangerine Dream, Patti Smith, J .S. Bach, Depeche Mode, John Williams, Beatles, Joni Mitchell, Jean Michelle Jarre, Who, Pink Floyd, Kitaro, Yes, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Miles Davis και τόσοι πολλοί υπέροχοι άλλοι..
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Σπούδασα κλασική κιθάρα και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο με πολύ άξιους και εμπνευστικούς καθηγητές, με την Δάφνη Μπουντούρη στην κιθάρα, τον Αμάραντο Αμαραντίδη και τον Γιάννη Αυγερινό στα θεωρητικά. Έκανα και για μερικά φεγγάρια Μονωδία και Πιάνο.
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Έφτιαχνα φανατικά, όχι για να φλερτάρω αλλά για να αυτό-οριστώ, να επικοινωνήσω και να ευθυγραμμιστώ με φίλους, νέους και παλιούς. Έγινε επάγγελμα μετά. Αυτό το συναίσθημα του μοιράσματος των μουσικών ανακαλύψεων με ακολουθεί μέχρι σήμερα, όταν κάνω dj set. Ως αποδέκτης, ο μόνος άνθρωπος που μου έγραφε κασέτες είναι η Μελίτα!
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Πολύ βινύλιο. Από παιδί. Τα έχω κρατήσει όλα. Ένα μεγάλο μέρος είναι LP και ένα εξίσου μεγάλο μέρος είναι 12’ Singles, με κατάλογο από αγαπημένες μου dance εταιρίες 90’s & 00’s, αρκετά από την υπέροχη κυκλοφορία που εισάγαμε με το δισκάδικό μας Liquid Vinyl στο Θησείο.
Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Μου φαίνεται πως η πιο αξέχαστη και πιο καθοριστική για μένα συναυλία, ήταν αυτή των Tangerine Dream στον Λυκαβηττό, το 1983. Ήμουν μαζί με φίλους μουσικούς, με τον Μάνο, τον Χρήστο και τον Αντρέα.
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
To Sometimes των Depeche Mode από το Black Celebration ή το Βράδυ της Λένας Πλάτωνος σε ποίηση Καρυωτάκη ή το On the Radio της Donna Summer από τον ομώνυμο ή το Save A Prayer των Duran Duran από το Rio.
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Δεν μπορώ να ακούσω μουσική σαν χαλί, όταν παίζει μουσική χρειάζεται να την προσέχω. Δεν ακούω μουσική στο αυτοκίνητο για παράδειγμα, μου κάνει την οδήγηση δυσκολότερη. Η μητέρα μου διάβαζε για το πτυχίο της με το ραδιόφωνο να παίζει τα αγαπημένα της, αδιανόητο!
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Θα είμαι πάντα του μουσικού ραδιοφώνου φυσικά, ή των μουσικών εκπομπών τέλος πάντων. Η πρώτη μου αγαπημένη μουσική εκπομπή ήταν το Καλησπέρα κε. Έντισον με τον Γιώργο Παπαστεφάνου στο κρατικό. Τις ηχογραφούσα αυτές της εκπομπές, μου είχαν φέρει οι γονείς μου από την Αμερική το πρώτο Sony φορητό κασετόφωνο, οπότε ηχογραφούσα διάφορα, για παράδειγμα σήματα αγαπημένων μου σίριαλ στην tv.
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Μία φορά στα δέκα χρόνια. Οι γονείς μου τραγουδάγανε στα τραπέζια τους. Μου άρεσε πολύ. Τα δικά μας τραγούδια τραγουδιούνται δυσκολότερα.
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
Οι σημαντικές στιγμές της ζωής μου αυτό-ορίζονται και αυτό-σηματοδοτούνται χωρίς μουσική υπόκρουση. Βλέπεις, όπως δεν μπορώ να ακούω μουσική και να ζω ταυτόχρονα, δεν μπορώ να ζω και να ακούω μουσική. Η μουσική έχει δικό της χωροχρόνο για μένα.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Ως αντανακλαστικό την απωθώ, καλή ή κακή με αποπροσανατολίζει από το δια ταύτα που είναι η συναναστροφή. Αν είναι καλή το πιθανότερο είναι πως θα με μονοπωλήσει. Δεν συμβαίνει πια πολύ συχνά.
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Το έκανα και το κάνω που και που. Κυρίως αν βρω κάτι ιδιαίτερο ή συλλεκτικό που γνωρίζω πως κάποιος από τους φίλους μου θα εκτιμήσει. Λιγότερο πια όμως. Η φυσική υπόσταση της μουσικής εξαφανίζεται λίγο λίγο. Το βιβλίο διατηρεί ακόμη την αναλογικότητά και φυσική του υπόσταση οπότε προτιμώ αυτό ως δώρο.
Play with me feat. Malvina Karali
from Elements by Nikko Patrelakis
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Η Πλάτωνος και η Κριεζή, ο Gahan and ο Gore των DM, η Joni Mitchell, o David Byrne, ο Lenon και ο McCartney, o David Bowie.
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Ο Freddie Mercury.
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Το Rêver de Proximité από το Neapoly που δημιουργήσαμε με τον Κωνσταντίνο Β. Είναι το τώρα μου.
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Στο μυαλό μου έχω την μελωδία.
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
…μια μέρα χωρίς άπειρο.