Stand-up Symphony: Συζητάμε με τον Δημήτρη Δημόπουλο και τη Φαίδρα Γιαννέλου

Το Stand-up Symphony είναι ένα πρωτότυπο μουσικοθεατρικό δρώμενο, όπου η μουσική κλέβει λίγο από το χιούμορ του σταντ-απ και το σταντ-απ κλέβει λίγο από το συναίσθημα της μουσικής. Μια παράσταση-συναυλία όπου δύο φαινομενικά ασύνδετα είδη έρχονται κοντά και αποκαλύπτουν πως οι πιο απίθανοι συνδυασμοί μπορεί να κρύβουν τις πιο όμορφες σχέσεις!

Συζητάμε με τον stand-up κωμικό Δημήτρη Δημόπουλο και tη μαέστρο Φαίδρα Γιαννέλου, για αυτό το πρωτότυπο εγχείρημα που παρουσιάζεται το Σάββατο, 1η Μαρτίου, στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας»

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το “Stand-up Symphony”;

Δημήτρης Δημόπουλος: Η ιδέα ήταν της αρχιμουσικού Ζωής Τσόκανου, όταν ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης και μου πρότεινε να κάνουμε κάτι με σταντ-απ και συμφωνική μουσική. Η απάντηση μου ήταν ένα άμεσο και ενθουσιώδες «ναι», ακόμα και αν δεν ήξερα τι θα κάναμε. Πάντα μου αρέσει να συνδυάζονται φαινομενικά ετερόκλητα είδη, οπότε αυτή η σύμπραξη μιας ορχήστρας και ενός κωμικού με γαργάλισε πάρα πολύ. Έτσι, η παράσταση παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη το 2019 με τη Ζωή ως μαέστρο και επαναλήφθηκε εκεί με την αρχιμουσικό Φαίδρα Γιαννέλου, η οποία θα διευθύνει και την παράσταση στην Αθήνα.

Φαίδρα Γιαννέλου: Το Stand–up Symphony γεννήθηκε ως ιδέα το 2019 από την τότε καλλιτεχνική διευθύντρια της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, Ζωή Τσόκανου και τον Δημήτρη Δημόπουλο. Προσωπικά, είχα την ευκαιρία να τη διευθύνω τον Δεκέμβριο του 2022 στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, λόγω μεγάλης απήχησης και ένταξής της στα εκπαιδευτικά προγράμματα της ορχήστρας.

Ήταν πιο δύσκολο να προσαρμοστεί το stand-up στην κλασική μουσική ή το αντίστροφο;

Δ.Δ.: Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να μαζευτούμε και να μετριάσουμε τον ενθουσιασμό μας που γεννούσε τη μία ιδέα μετά την άλλη! Επειδή η συμφωνική μουσική είναι μια μουσική που αγαπώ και γνωρίζω, δεν είχα αναστολές για να τη χρησιμοποιήσω ως ένα ακόμα υλικό για κωμωδία. Αυτό που ίσως φαντάζει δύσκολο, για μένα ήταν εύκολο και πολύ δημιουργικό.

Φ.Γ.: Νομίζω πως δε δυσκόλεψε κάτι από τα δύο τον Δημήτρη. Και αυτό διότι κατέχει πολύ καλά και τα δύο.

Η κλασική μουσική συχνά θεωρείται λιγότερο προσβάσιμη στο ευρύ κοινό. Πιστεύετε ότι το χιούμορ μπορεί να φέρει νέο κοινό πιο κοντά της;

Δ.Δ.: Το πιστεύω ακράδαντα και είμαι χαρούμενος που εκτός από τη μία (και μοναδική!) παρουσίαση που θα είναι ανοιχτή προς όλο το κοινό, θα πραγματοποιηθούν και 3 παραστάσεις που απευθύνονται σε μαθητικό κοινό και η οποίες γέμισαν ταχύτατα. Αν έστω και ένα παιδί ή έφηβος έρθει για πρώτη του φορά σε επαφή με τη συμφωνική μουσική μέσω του Stand-Up Symphony και επιστρέψει σε κάποια συναυλία, εγώ θα είμαι τρισευτυχισμένος.

Φ.Γ.: Αυτός είναι ο σκοπός της παράστασης αυτής. Το κοινό να αισθανθεί οικεία με τη συμφωνική μουσική και να σπάσουμε τα στερεότυπα ότι είναι μουσική μόνο για τους μυημένους. Η συμφωνική μουσική απευθύνεται σε όλους. Πρέπει να προσφέρουμε την ευκαιρία στο κοινό να έρθει πιο κοντά σε αυτόν τον ήχο και να το κάνουμε να κατανοήσει ότι δε χρειάζεται να γνωρίζει τη μουσική αυτή εκ των προτέρων για να την απολαύσει.

Ποιο μουσικό έργο μέσα στο πρόγραμμα θεωρείτε ότι «ταίριαξε» με το stand-up με τον πιο απροσδόκητο τρόπο;

Δ.Δ.: Το γαμήλιο εμβατήριο από την όπερα «Λόεγκριν» του Βάγκνερ!

Φ.Γ.: Θεωρώ ότι το συμφωνικό ποίημα «ο Μολδάβας» του Μπέντριχ Σμέτανα είναι το έργο το οποίο χρησιμοποιείται στην παράσταση με τον πιο απροσδόκητο τρόπο. Ο Δημήτρης, με διάφορα τεχνάσματα, καταφέρνει να διηγηθεί μια δική του προσωπική ιστορία και ταυτόχρονα την ιστορία της αναπαραγωγής της μουσικής μέσω αυτού του έργου.