Είσαι σαν ποίημα σουρεάλ

Είσαι σαν ποίημα σουρεάλ,
και σαν χηνάρι της Ρεάλ,
μέσα στο Μπερναμπέου.

Το επάνω στιχάκι, αλλά και αυτά που θα ακολουθήσουν είναι φυσικά από το συγκρότημα που ολοένα κερδίζει κοινό ανά τα χρόνια. Φυσικά, μιλάω για τους Χατζηφραγκέτα. Τον Βαγγέλη Χατζηγιάννη και τον Παναγιώτη Φραγκιαδάκη. Τα δύο παιδιά που γνωρίστηκαν στο Τεχνικό Λύκειο της Καλλιθέας κι έκτοτε δημιουργούν σουξέ (ίσως με κάποια μικρά διαλείμματα).

Οικονομική κρίση 2

Το τζάμπα έχει πεθάνει
κι εμείς όλοι σαν χάνοι
κοιτάμε τι θ’ αφήσει στην διαθήκη ο πάππους
μα βρήκα τι θα κάνω
κομπίνα στο Μιλάνο
θα φτιάχνω κομπολόγια για κουλούς

Η στιχοπλοκή τους είμαι μία μίξη από τον Κηλαηδόνη, τον Γιάννη Λογοθέτη, τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Γιοκαραρίνη, την Άντζυ Σαμίου (όπως θα έλεγαν εκείνοι), αλλά και απ’ όλα τα καλά ρεμπέτικα άσματα που έχει βγάλει ο τόπος μας. Παρ’ όλα αυτά, κανείς όμως, πιστεύω, δεν έχει καταφέρει να ακροβατήσει τόσο έντεχνα, τόσο όμορφα, ανάμεσα στο σοβαρό και στο αστείο όσο εκείνοι.

Εντάξει Κική

Τώρα που ανέβηκε το μπρόκολο,
και τα είδη αρτοποιίας το πάνε γαμιώντας,
παραδέχομαι πως ήσουνα φρόκαλο,
και εγώ πως ήμουν, ο πρώτος τυχόντας

Όσον αφορά το Εντάξει Κική, είναι ένα κομμάτι βαθυστόχαστο… και ανήκει φυσικά σε αυτό που λέμε πολιτικό τραγούδι. Ουσιαστικά κράζει το σύστημα μέσα από το χιούμορ, τις σχέσεις, τη λαϊκότητα, την καθημερινότητα. Εν τω μεταξύ, το συγκεκριμένο τραγούδι, έχω την αίσθηση, πως όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο καλύτερο γίνεται· σίγουρα το έχουν πει και άλλοι πριν από εμένα, αλλά τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται στα αστεία. Τρανταχτό παράδειγμα το κομμάτι.

Ταξικό

Και ταξικά, το πράγμα δεν τσουλάει,
το ξέρω δε σου πάει, να τα `χεις με φτωχό.
Μα και φροϋδικά, να στο εξηγήσω Μαίρη,
σε άγει και σε φέρει, το υπερεγώ

Το πιο γνωστό κομμάτι τους βάση του YouTube είναι το Ταξικό (κοντά στα 6 μύρια views) ένα τραγούδι-σουξέ που μπερδεύει μέσα βρισιές, καλολογικά στοιχεία, πολιτική, κοινωνική κατάσταση, τον Φρόιντ, τη θρησκεία και οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.

Ο Δάσκαλος κι Εγώ

Ξυπόλητος στα όρη του Δαλάι Λάμα πήγα
Πέντε χρονάκια με καράφλα στο Θιβέτ
Έκανα Τάι Τσι και λογοθεραπείες
Με διάφορες φωνητικές τεχνοτροπίες
Μήπως μπορέσω να βρεθούμε τετ α τετ

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς να ξεχωρίσεις 5-6 κομμάτια από τη δισκογραφία τους. Οπότε η επιλογή είναι καθαρά τυχαία, αλλά και αυτά που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό. Το δικό μου αγαπημένο πάντως είναι Ο Δάσκαλος κι Εγώ. Εμπεριέχει ένα κράμα παράδοξων καταστάσεων, τυχαίων προσωπικοτήτων, σουξεδιάρικες ομοιοκαταληξίες και μια μουσική που σε παρακινεί να φωνάξεις, να χορέψεις.

Κουφονήσια

Έγραψα στην αμμουδιά το όνομα σου
με alternative γράμματα
μα εσύ δεν ήρθες ποτέ Κατερίνα
και όλα πήγαν γάμα τα

Οι Χατζηφραγκέτα, ο Πάνος και Βαγγέλης δηλαδή, είναι η ζωντανή απόδειξη πως αν κάνεις κάτι που γουστάρεις ανταμείβεσαι. Και δεν εννοώ τα λεφτά, τα λεφτά αν έρθουν καλοδεχούμενα, εγώ μιλάω για το όνειρο, για αυτό το μεγάλο θέλω που σε βασανίζει όταν κλείνεις τα μάτια σου. Τα δύο παιδιά αφιέρωσαν χρόνο, προσπάθεια, ένωσαν τις εμπνεύσεις τους, διάβασαν, διακωμώδησαν καταστάσεις φορώντας σάπια γυαλιά, έκραξαν τύπους που φόραγαν καπέλα αλόγου, αλλά δεν προσποιήθηκαν και το πιο σημαντικό, παρέμειναν πιστοί στις αξίες και στις αρχές τους.

Φράπα για δύο

Η φράπα είναι για δύο,
και σε ζέστη και σε κρύο,
και σε ζέστη και σε κρύο,
Μαράκι σ’ αγαπώ…

Με σήμα κατατεθέν τον φραπέ, το “Μαράκι” και ό,τι λούμπεν στοιχείο κατεβάσει η κούτρα τους, οι Χατζηφραγκέτα –που να το πούμε και αυτό ήταν οι πρώτοι YouTuber προτού καλά καλά δημιουργηθεί η έννοια– έχουν χαράξει τη δικιά τους πορεία στο ελληνικό τραγούδι και ελπίζουμε να συνεχίσουν να μας προσφέρουν απλόχερα κομματάρες.