Θα αρχίσω απ’ το Παγκράτι
για καφέ με τον Σταμάτη
και μετά στο Κολωνάκι
για να δω λίγο τον Λάκη.
Κι ύστερα –δε μου γλιτώνει–
θα περάσω απ’ τον Αντώνη
μήπως πάρω τελικά
κάτι παλιοδανεικά.

Το μεσημεράκι θέλει
στο ΠΡΟΠΟ με τον Βαγγέλη
ρεμπετάδικο το βράδυ
με το φίλο μου τον Άγη.
Στην ταβέρνα για κρασί
με Νικήτα, Μωυσή
με τον Κώστα τον γκαντέμη
και τον μάστορα τον Θέμη.

Πιο μετά θα φάω βάφλα
με τον Άρη τον καράφλα
και γραμμή για Περιστέρι
στην ξαδέρφη μου την Έρη.
Στο καπάκι Κολωνό
για τον Μπάμπη τον νονό
και στροφή από Χαλάνδρι
για την Κύπρια την Άντρη.

Και στη Νέα Ιωνία
στην χοντρή την Αντωνία
και πλατεία του Ψυρρή
για μεζέ στου Θοδωρή.
Ύστερα Μοναστηράκι
στο παλιό συμμαθητάκι
που έχει ανοίξει μαγαζί
με μιά φίλη του χαζή.

Στην πλατεία στον Άι Γιώργη
με τον Χρήστο και τον Γιώργη
και στη Μαίρη για φαγάκι
ή στο Διόνυσο σουβλάκι.
Στη Φωκίωνος στον Φοίβο
ένα τσιγαράκι στρίβω
με τον Χρύσανθο παρέα
για μπυρίτσα στον Ορφέα.

Κολωνό θα κάνω στάση
για να πω: που ‘σαι Θανάση
σ’ ένα φίλο μου παλιό
που ‘χω να τον δω καιρό.
Ίσα-ίσα προλαβαίνω
και τον ζεν πρεμιέ τον Ρένο
να τον δω για λίγο κάπου
σ’ ένα στέκι στου Ζωγράφου.

Ίσως βρω και κατά τύχη
τον ψηλέα τον Ευτύχη
που ποτέ ευρώ δεν έχει
κι ήταν πάντα πέρα βρέχει.
Ίσως δω και στο Κουκάκι
με σπαστό ποδηλατάκι
τον Κωστή τον ποιητή
τον παλιό συμφοιτητή.

Για χατίρι της Μαρίας
στην πλατεία Βικτωρίας
κουβεντούλα και ποτό
στο καφέ των ποιητών.
Παίρνω τον ηλεκτρικό
Κηφισιά να πεταχτώ
για παρφέ εκμέκ στο Βάρσο
με την Άννα και τον Τάσο.

Και καρφί για το Μενίδι
για να βρω τον Αριστείδη
παχουλοκομψό κι ωραίο
με τον άσπρο σκαραβαίο.
Και τ’ απόγευμα Περαία
μια παλιά σχέση τη Ρέα
που τη βλέπω πού και πού
και στη Σκάλα Ωρωπού.

Θα περάσω από Γλυφάδα
για να δω τη συννυφάδα
και μετά Καισαριανή
για να βρω τον Στεφανή.
Κι αφού παίξω ένα ταβλάκι
το ζαράκια τον Στελλάκη
πάω να κάνω ένα τσιγάρο
με τον Φάνη τον κουμπάρο.

Το βραδάκι στην Κυψέλη
με τη μερακλού την Έλλη
και ποτάκι στο Θησείο
μ’ ένα φίλο από τη Χίο.
Και αργά Λυκαβηττό
για να πούμε το και το
και να φάμε παγωτό
μ’ ένα φίλο απ’ το στρατό.

Ήταν «μιά τυχαία μέρα
ενός καλοπερασάκια»