«Τα δάκρυα μου είναι καυτά…» σιγοτραγουδώ με καημό και σκουπίζω άτσαλα χέρια και μάτια δακρυρροούντα…από τα κρεμμύδια που μόλις μάζεψα από το Κηπάκι. Αυτά μαζί με τομάτες, αγγουράκια, πιπεριές, βλήτα, κολοκύθια, μελιντζάνες, πατάτες θα μπούν σε σαλάτες — τα υπόλοιπα θα γίνουν κονσέρβες, τουρσί, γενικώς… θα διατηρηθούν. Κάνει ζέστη· πρέπει να φτιάξουμε και φρουτο-σαλάτα, με τόσες φράουλες, νεκταρίνια, αχλάδια, κεράσια. Θα μείνει υλικό για γλυκά του κουταλιού, οπωσδήποτε. Χάρις στο Κηπάκι, οδεύουμε προς αυτάρκεια!
Να και κάποια βερίκοκα — υπομονή για τα σταφύλια-σουλτανίνα και τα πρώτα σύκα θα πρωτομαζέψουμε μετά τ’ Άι Λιός. Καρπούζια και πεπόνια κατέχουν τιμητική θέση στο διαιτολόγιό μας. Ανοίγουμε τσελεμεντέδες κι απολαμβάνουμε γεύσεις, χρώματα κι αρώματα με την ψυχή μας! Ζήτω η υγιεινή διατροφή μιας και στο Κηπάκι καλλιεργούμε βιολογικά, με σεβασμό στη Φύση!
Ωραία, θαυμάσια — ας πούμε ότι τελειώσαμε! Ζέστη! Και ιδρώτας! Δεν αντέχω· αναζητώ την δροσιά του Κηπακίου πλήν… «Φεύ, εις μάτην!» Εδώ έχω κάμποση δουλειά. Πρέπει να ελεγχθεί η άρδευση, να εγκατασταθεί και να ρυθμιστεί σωστά το αυτόματο πότισμα — ιδίως αν πρόκειται να λείψουμε κάποιες μέρες, τα λαχανικά και τα καλλωπιστικά μας να προστατευτούν από ήλιο, υψηλές θερμοκρασίες και καύσωνα με ειδικό δίκτυ ηλιοπροστασίας. Για διευκόλυνσή μου, προτιμώ να ψεκάσω με εκχύλισμα φυκιών. Γρήγορα και απλά!
Στο Κηπάκι βρίσκω φυτόχωμα και υλικά για το σπορείο μου των φθινοπωρινών κηπευτικών — λάχανου, μαρουλιού, κουνουπιδιού, παραδείγματος χάριν. Βρίσκω και σπόρους από καλές ποικιλίες, προσαρμοσμένες στις συνθήκες της περιοχής και συμβουλές για τη σπορά, μιας και τα φυτάρια θα μας περιμένουν για μεταφύτευση στις αρχές του φθινοπώρου.
Διάλειμμα με νερό και καρπούζι! Ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι κι ο χρόνος εξίσου. Η σειρά της φυτοπροστασίας κατά της μελίγκρας, του τετράνυχου, του αλευρώδη, των πάσης φύσεως μυκητιάσεων που με τη ζέστη απειλούν σοβαρά παν το πράσινον στο Κηπάκι. Προληπτικά ή και θεραπευτικά, τρέχω στην παρακαταθήκη
μου και αναζητώ βιολογικά σκευάσματα που θα εξασφαλίσουν εύρωστα, υγιή φυτά.
Πρακτικά, οι δουλειές έχουν τελειώσει. Πριν καταφύγω στην όαση των κλιματιστικών, επιθεωρώ προσεκτικά τα ανθοφόρα καλλωπιστικά μου, ετήσια και πολυετή, αφαιρώντας σχολαστικά ξερά φύλλα και άνθη, ώστε να εξασφαλίσω νέο και πλούσιο κύμα ανθοφορίας. Αν το ξεχάσω, δεν δικαιούμαι να απαιτήσω ολάνθιστο, πολύχρωμο καλοκαιρινό κήπο. Κάνω και μία λίπανση για ανθοφορία και ανάπτυξη –έχω τα υλικά– και… κοιτάζω τον Ήλιο του Αλωνάρη. Χαμογελά ολοστρόγγυλος και καυτός· κάτι ξέρει, άραγε;
ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ: «Κάψες τον Αλωνάρη, χαρές όλον τον χρόνο»! Να τες οι χαρές! Εδώ: Στον κόπο, στην προσπάθεια, στην πλουσιοπάροχη ανταμοιβή. Σκαρφαλώνουν σαν μυρωδιές και σκορπίζονται στον λαμπερό αέρα, ξεχειλίζουν χρωματιστές από τα πανέρια με τη σοδειά, από τα λερωμένα χέρια μου που μοσχοβολούν χώμα και Δημιουργία.
