Ένα απόγευμα στο Bolivar Beach Bar

Φυσικά και γνωρίζαμε το πιο διάσημο beach bar της πόλης – το Bolivar. Φυσικά και το είχαμε επισκεφθεί πλείστες όσες φορές, είτε για μπάνιο, είτε για κάποιο από τα πάρτι που συχνά πυκνά διοργανώνει πάνω στην άμμο. Πρώτη φορά όμως βρεθήκαμε ένα ήσυχο απόγευμα καθημερινής, λίγο πριν δύσει ο ήλιος, για μια δροσερή βουτιά κι ένα γευστικότατο καλοκαιρινό τραπέζι.

Το σκηνικό ήταν ακριβώς όπως αρμόζει στις ζεστές ιουλιανές ημέρες: λευκή άμμος, θάλασσα που χρυσίζει αφού ο ήλιος βουτάει στον ορίζοντά της, φοίνικες, ξύλινες άνετες ξαπλώστρες, decks για να περπατάς άνετα, αλλά και για να μπορούν όλοι να έχουν πρόσβαση στη δροσιά του Αλίμου. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε το «γεύμα»: με μια βουτιά για να πάρουμε δυνάμεις και να συνεχίσουμε. Γιατί ακόμη κι αν θέλεις να δοκιμάσεις ένα ρομαντικό δείπνο με ή χωρίς μαγιό, λίγο κολύμπι πριν είναι ό,τι καλύτερο για να κάνει τη διαφορά στο βράδυ σου.

Το εστιατόριο δε βρίσκεται μακριά από την παραλία – τόσο όσο χρειάζεται για να διαχωριστεί από το κύμα. Δύο χώροι σε περιμένουν να διαλέξεις: ο πριβέ κλιματιζόμενος με περισσότερη ησυχία και ένας χώρος δίπλα στο μπαρ. Και οι δύο πάντως χαρακτηρίζονται από εξωτικά vibes: ξύλο και λευκό, φυτά και μπαμπού δημιουργούν όλη την αισθητική που σε ταξιδεύει στο Μαϊάμι, την Καλιφόρνια ή κάπου πολύ μακριά από την πόλη τέλος πάντων, με μόνη θέα τη θάλασσα.

Όμως δεν είναι καθόλου μακριά. Αντί να επιλέξεις μία ταράτσα του κέντρου ή τα βόρεια προάστια, αν θέλεις να επισκεφθείς ένα αυθεντικά καλό εστιατόριο πάνω στη θάλασσα, το Bolivar απέχει πολύ λίγα χιλιόμετρα από την πόλη. Έχει και πάρκινγκ οπότε καθόλου δε θα ταλαιπωρηθείς – ούτε καν με την κίνηση αφού υπάρχουν και πιο «κρυφές» google maps διαδρομές που οδηγούν στον Άλιμο.

Το τραπέζι μάς περίμενε να παραγγείλουμε. Ήταν πραγματικά δύσκολο να επιλέξουμε ανάμεσα στις λαχταριστές περιγραφές των πιάτων. Φυσικά λαχτάρισα το brunch & breakfast μενού, με ελληνικές και πιο American επιρροές σε γλυκά και αλμυρά (από pancakes και wraps μέχρι ελληνική «φρουτάλια» από την Άνδρο), αλλά θα πρέπει να επανέλθω ένα πρωινό μέσα στις επόμενες μέρες.

Δεν είχε όμως τίποτα να ζηλέψει το lunch & dinner μενού: ορεκτικά και σαλάτες, burger και πίτσες, ζυμαρικά και κυρίως πιάτα, με ισορροπία ανάμεσα στο ψάρι, το κρέας και τις vegetarian επιλογές που σκοπό έχουν να σε ταξιδέψουν γευστικά μεταξύ ελληνικής και διεθνούς γαστρονομίας – σε τιμές ικανοποιητικές σε σχέση με την ποσότητα και την ποιότητα, αλλά σίγουρα θα χρειαστείς λίγο παραπάνω χρήματα από μια απλή βραδινή έξοδο.

Η σαλάτα Bolivar είναι από τα πιο δροσερά και γευστικά πλούσια πιάτα που έχω δοκιμάσει, ισορροπημένη, που συνδυάζει τα λαχανικά, τα dressings, τους ξηρούς καρπούς και τα φρούτα τόσο ωραία που οριακά σε χορταίνει. Ακολούθησαν οι επιλογές από τη θάλασσα: φιλέτο τόνου με κρέμα φάβας, σπαράγγια, καραμελωμένο κρεμμύδι και teriyaki σος, καθώς και γαριδομακαρονάδα – μια πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή με φρεσκομαγειρεμένη γαρίδα και al dente ζυμαρικό. Πράγματι το φιλέτο τόνου έκλεψε την παράσταση καθώς ήταν από τα πιο νόστιμα που έχουμε φάει, ενώ σε συνδυασμό με την κρέμα φάβας έδωσε το απαραίτητο twist στη γεύση μας με την ελληνική νοστιμιά να συναντά τις πινελιές του σεφ.

Δε θα μπορούσαμε να μην δοκιμάσουμε κι ένα burger κυριολεκτικά homemade. Επιλέξαμε το cheese bacon με τόσα υλικά όσα χρειάζεται για να το κάνει ζουμερό, αλλά να αναδεικνύεται και η εξαιρετική ποιότητα και γεύση που είχε το χειροποίητο μπιφτέκι.

Παράλληλα με το φαγητό μας, ήρθαν και δύο απολύτως summer κοκτέιλς: Bolivar Premium Mojito (signature με μαύρο ρούμι) και Zombie με ελληνική ρακή. Δεν έλειψε και το πιο ελαφρύ Martini Spritz για πιο ελαφρύ δόση αλκοόλ.

Ανάμεσα στις δοκιμές, τις φωτογραφίες και τα τσουγκρίσματα, έφτασε και το κλείσιμο: αυτό του επιδόρπιου, ένα τιραμισού με μπισκότο oreo. Έχεις κι άλλες επιλογές όπως sorbet, παραδοσιακά γλυκά σε πλατώ με παγωτό καϊμάκι, pancakes και brownies.

To εντυπωσιακό ήταν ότι παρά το γεγονός ότι πολύς κόσμος και τίμησε εκείνο το βράδυ το εστιατόριο του Bolivar, η ησυχία και η αίσθηση χαλάρωσης ήταν αρκετή για να ξεχάσεις ότι την επόμενη μέρα δουλεύεις. Ένα γεμάτο απόγευμα προς βράδυ (και βράδυ που κόντεψε να γίνει μεσάνυχτα) με γεύσεις και θάλασσα είχε φτάσει στο τέλος του.

Λίγο πριν φύγουμε βρέξαμε τα πόδια στη θάλασσα και γυρίσαμε πάλι στα στενάκια του κέντρου. Το σίγουρο όμως είναι ότι ο Άλιμος θα μας υποδεχθεί ξανά.