Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 2019, στο τεύχος #72
Έχω παρατηρήσει ότι η περίοδος των εορτών, όπως και εκείνη των διακοπών, είναι μία δύσκολη περίοδος που μπορεί μεν να στολίζεται με ένα αστραφτερό περιτύλιγμα, κρύβει όμως μέσα της -όχι σπάνια- πολύ δυσάρεστα συναισθήματα ματαίωσης, απογοήτευσης, μοναξιάς, ματαιοδοξίας.
Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να πιστεύουμε ότι στις γιορτές θα γίνει κάτι φανταστικά – εξαιρετικό- σούπερ- ντούπερ- ανεπανάληπτο· κάτι που, γενικά, δε συμβαίνει.
Και φυσικά αυτό μας θλίβει. Συνήθως οι γιορτές περνάνε κάνοντας συνηθισμένα πράγματα που (πασπαλισμένα με λαμπερή χρυσόσκονη) λίγο-πολύ κάνουμε και τον υπόλοιπο καιρό. Εκτός επισήμων αργιών δουλεύουμε σχεδόν με τους ίδιους αν όχι εντατικότερους ρυθμούς, βλέπουμε φίλους για ποτό, αν πάρουμε άδεια μπορεί να παίξει καμιά εκδρομούλα, βρισκόμαστε σε διάφορα τραπεζώματα, αράζουμε στο σπίτι, βλέπουμε Netflix κλπ. Οι βασικές διαφορές σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο είναι μερικές ώρες περισσότερο ύπνο, δώρα που προσφέρουμε και λαμβάνουμε, μερικά κιλά παραπάνω και περισσότερος χρόνος με τους ανθρώπους μας. Ειδικά αυτό το τελευταίο αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για το πώς θα περάσουμε στις γιορτές.
Αν οι σχέσεις μας είναι αδούλευτες, πιθανόν να δοκιμαστούν την περίοδο των εορτών. Γιατί μπορεί τον υπόλοιπο καιρό να είμαστε απασχολημένοι με τις δουλειές μας, όμως οι γιορτές που θα είμαστε περισσότερες ώρες μαζί, ευνοούν συζητήσεις που πολλές φορές έπρεπε να έχουν γίνει το προηγούμενο διάστημα. Και αν είναι συζητήσεις δύσκολες που αναβάλλονται καιρό, ίσως φέρουν εντάσεις. Το λάθος είναι ότι συχνά παραμελούμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους μας κατά τη διάρκεια της χρονιάς και περιμένουμε μ’ ένα μαγικό τρόπο να λυθούν εκκρεμότητες ετών, με χριστουγεννιάτικες ευχές. Και πράγματι, θα μπορούσαν οι (περσινές) ευχές μας να πραγματοποιηθούν αν κάναμε κάτι γι’ αυτές όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Η ευχή προϋποθέτει σκληρή και φιλότιμη δουλειά για να πραγματοποιηθεί.
Χρησιμοποιούμε ημερολόγια, χωρίζουμε το χρόνο σε μέρες, μήνες, χρόνια για να συνεννοούμαστε. Είναι συμβάσεις πρακτικές για να κάνουμε τη δουλειά μας.
Η 31η Δεκεμβρίου και η 1η Ιανουαρίου δεν είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Είναι μέρες σαν όλες τις άλλες. Ας μην περιμένουμε λοιπόν συγκλονιστικές αλλαγές από τους δείκτες του ρολογιού. Αν να το αποδεχθούμε αυτό, τότε χωρίς άγχος και μεγάλες προσδοκίες για το ρεβεγιόν που θα αλλάξει τη ζωή μας, μπορούμε να φορέσουμε τα καλά μας, να γεμίσουμε το ποτήρι μας σαμπάνια, να χαμογελάσουμε στον διπλανό μας και ξεκινώντας, από εκείνη τη στιγμή κιόλας, να προσπαθούμε να πραγματοποιήσουμε τις ευχές που ανταλλάσουμε, να περάσουμε υπέροχα.
Ένα απλό τρικ που θα κάνει τις γιορτές σας αξέχαστες:
Μαζί με όλα τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ, αγοράστε και μια συσκευασία αλουμινένια δοχεία φαγητού και το βράδυ του ρεβεγιόν, φορέστε κάτι ζεστό και κατεβάστε μια μερίδα φαγητό στον άστεγο που κοιμάται στη είσοδο της πολυκατοικίας σας ή στο απέναντι παγκάκι. Δεν είναι απαραίτητο να του έχετε μαγειρέψει κάτι συγκεκριμένο· από αυτά που θα σας έχουν περισσέψει. Αν τελείωσε η σαμπάνια, δεν πειράζει. Μια μπύρα είναι αρκετή.
