Ο τραγουδοποιός Νίκος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα αυτοδίδακτος κι αργότερα σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο.
Έχει εργαστεί ως μουσικός σε νυχτερινά κέντρα, στη δισκογραφική εταιρεία Λύρα και είναι ενεργός καθηγητής μουσικής στη μέση εκπαίδευση. Έχει κυκλοφορήσει τέσσερα προσωπικά άλμπουμ: «Στη Μοναξιά Του Φάρου» (1995), την οργανική επανεκτέλεση – παραγγελία του Γιάννη Πετρίδη (διευθυντή της Virgin Greece) του «Faros» (1997) όπου κυκλοφόρησε σε 45 χώρες και πολλές συνθέσεις συμπεριλήφθηκαν σε σημαντικές συλλογές οργανικής μουσικής του εξωτερικού, το «Αλφάδι» (2000) με τα τραγούδια «Νυχτερινό» και το ομώνυμο «Αλφάδι» να κατακλύζουν τα ερτζιανά, και το πρόσφατο άλμπουμ «Ο Βασιλιάς της Λύπης» (2021), ένα δίσκο σημαντικό για την μελοποιημένη ποίηση που κυκλοφόρησε από την Formiggart, με την συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα, του Μίλτου Πασχαλίδη και της συνοδοιπόρου του στη μουσική και στη ζωή Κατερίνας Κυρμιζή.
Έχει επίσης στο ενεργητικό του δυο άλμπουμ συνεργασίας με την Κατερίνα Κυρμιζή: «Είναι Εδώ!» (2009) και «Λάρβα» (2015), έχει δώσει τα τραγούδια του «Στην πίσω τσέπη του Blue Jean», «Το Κοράλι» και «Γυμνή Από Αγάπη» στην προσωπική δισκογραφία της κι έχει επιμεληθεί τις παραγωγές των άλμπουμ της. Από το 2017 ασχολείται με το βίντεο κι έχει συνυπογράψει με την Κατερίνα Κυρμιζή τη σκηνοθεσία σε περισσότερα από δεκαπέντε βιντεοκλίπ.
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
«Άσπρα καράβια τα όνειρά μας»
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
Κανένα. Τα παιδικά τραγούδια που ξέρω, π.χ. η βαρκούλα του ψαρά, η φρεγάτα, ήταν ένα μικρό καράβι, έχουν πολύ μακάβριους στίχους.
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Αγόρασα σε κασέτα το Dark side of the moon.
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Ο, τι έπαιζε το ραδιόφωνο από ελληνική μουσική και Pink Floyd, Genesis, Jethro Tull…
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Είμαι 32 χρόνια καθηγητής μουσικής στην Β/βάθμια εκπαίδευση. Έχω κάνει πολλά μαθήματα μουσικής. Έχω παραδώσει όμως τα δεκαπλά!
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Φυσικά! Ακόμα φτιάχνω (σε cd πλέον) συλλογές για φίλους. Πάντα ήθελα να μοιράζομαι ό,τι μου αρέσει και ξεχωρίζω.
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Είχα μεγάλη συλλογή από βινύλια, κυρίως της ECM, που όμως κάποια στιγμή αποχωρίστηκα για να φτιάξουμε το home studio μας με την Κατερίνα Κυρμιζή. Τα πούλησα σε αυτόν που είχε το Σόλωνος & Μασσαλίας. Είχε τέτοια πρεμούρα να φύγει πριν το μετανιώσω που ξέχασε στη βιασύνη του το μπουφάν του.
Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Στο Λυκαβηττό το 1987, που πήγαμε να δούμε τον Peter Gabriel με το κορίτσι μου!
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
«Voodoo child» του Jimi Hendrix.
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;
Μου αρέσει να ακούω προσεκτικά μουσική. Δεν μπορώ να την ακούω σαν χαλί.
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Δεν είμαι φαν του ραδιοφώνου, τουλάχιστον όχι έτσι όπως έχει καταντήσει. Καμιά φορά βάζω στο αυτοκίνητο μουσικά ραδιόφωνα περισσότερο για να δω τι γίνεται, ποιο είναι δηλαδή το Playlist του μήνα!
Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Προτιμώ να ακούω. Προσεκτικά!
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Προτιμώ να παίζω κιθάρα. Ζαμπέτα, Τσιτσάνη, Θεοδωράκη, παραδοσιακά τραγούδια.
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;
Όταν όλη σου τη ζωή ακούς και γράφεις μουσική μουσική όλες οι ξεχωριστές στιγμές σου έχουν μουσική υπόκρουση. Όμως θυμάμαι έντονα ακόμα τα αγγλόφωνα τραγούδια που είχα γράψει με την αγαπημένη φίλη στιχουργό Ζωζέτα Ανδρουλάκη και τα τραγουδούσε μια καταπληκτική τραγουδίστρια που δεν ξέρω πια που την έχει ξεβγάλει της ζωής το κύμα, η Νέλλη Μπόλαρη. Αυτά τα τραγούδια μας οδήγησαν στην Ολλανδία και σε μια μεγάλη καλλιτεχνική ευκαιρία που χάθηκε για όλους μας, για λόγους που δεν έχει νόημα να παραθέσω εδώ.
Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Όταν δούλευα στην δισκογραφική εταιρία Λύρα (1987-1990), αναγκαστικά πήγαινα σε τέτοια μαγαζιά για κάποιους από τους καλλιτέχνες μας που δούλευαν εκεί. Θυμάμαι τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο χαρακτηριστικά.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Ναι! Προτιμώ να πάω εκεί που δεν έχει μουσική αν είναι δυνατόν, για να μπορώ να μιλάω άνετα με την παρέα μου. Δεν τολμώ να μιλήσω την ώρα που παίζουν οι μουσικοί και τραγουδάνε οι τραγουδιστές από συναδελφική αλληλεγγύη.
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Εννοείται μόνο βιβλία & CD για δώρα. Πάω στο Record’s House της Ελένης Νεουδάκη στη Νεα Σμύρνη και στο βιβλιοπωλείο Librofillo & Co της Ζωζέτας Ανδρουλάκη -η στιχουργός που ανέφερα παραπάνω, στο Κουκάκι.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Μου αρέσουν οι τραγουδοποιοί. Ξεχωρίζω τον Νίκο Ζούδιαρη και τον Ορφέα Περίδη από τη γενιά μου.
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Έχουμε πολλούς καλούς τραγουδιστές. Θα μου επιτρέψετε όμως να παινεύσω το σπίτι μου. Η συναισθηματική νοημοσύνη και η ευαισθησία της Κατερίνας είναι σπάνια. Δεν υποδύεται ότι τραγουδάει. Δεν παριστάνει την τραγουδίστρια. Αν της αρέσει ένα τραγούδι ρέει από μέσα της, από τις φλέβες της.
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Δεν έγραψα τυχαία το τραγούδι «Ο Βασιλιάς Της Λύπης». Είναι όλα όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια. Είναι ο πικρός απολογισμός ενός ανθρώπου που αφέθηκε στην πλαστή ευμάρεια και δεν πίεσε, δεν απαίτησε από το πολιτικό προσωπικό της χώρας να τον σεβαστεί και να οδηγήσει την χώρα στην ευημερία και την πρόοδο. Ζούμε πλέον απίστευτες μέρες. Τσιμπιόμαστε καθημερινά μπας και ξυπνήσουμε από τον ζοφερό εφιάλτη εις μάτην.
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Πρώτα τη μελωδία συνήθως. Στο τελευταίο όμως άλμπουμ που μελοποίησα για πρώτη φορά τα ποιήματα στα οποία επέστρεφα γιατί με συγκινούσαν βαθιά, αντιστράφηκαν οι ρόλοι. Οι στίχοι έβαλαν σε τάξη τη μουσική στα χείλη μου.
Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)
Ναι! Και εννοείται πως έχω νανουρίσει τη Μυρτώ μας. Γενικά μεγάλωσε μέσα στη μουσική, αφού και η μαμά της και εγώ φτιάχνουμε μεγάλο μέρος των δίσκων μας στο home studio μας! Η Μυρτώ είναι και η ίδια μουσικός, στην ανωτέρα τάξη στην κλασική κιθάρα, τραγουδάει υπέροχα και γράφει δικά της τραγούδια. Έχει πολύ ταλέντο.
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
… μια άσκοπη, άχαρη ημέρα!
Ακολουθήστε τον Νίκο Γρηγοριάδη:
στο κανάλι του στο YouTube: https://www.youtube.com/c/NikosGregoriadis
και την επίσημη σελίδα του στο Facebook: https://www.facebook.com/nik.gregoriadis
