Ναι, η κατάσταση είναι δύσκολη. Όποιος δεν το παραδέχεται και λέει «έλα μωρέ», μάλλον κάτι δεν έχει καταλάβει. Όλα όμως έχουν δύο πλευρές. Κι αν τελικά, όλο αυτό είναι για να δοκιμαστούμε; Να θυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι; Να ενδιαφερθούμε ξανά για το διπλανό μας; Γιατί – ας το παραδεχτούμε όλοι: τα «εγώ» είχαν γίνει τόσο μεγάλα, που δεν χωρούσαμε πια τόσα «εγώ» σ’αυτόν τον πλανήτη. Ευκαιρία λοιπόν να δώσουμε ένα respect σε όσες πράξεις αλληλεγγύης συμβαίνουν αυτήν την περίοδο!

• Το ότι μένουμε σπίτι.
• Το ότι έχουμε ανοίξει διαύλους επικοινωνίας, τόσο ιντερνετικά, όσο και διαπροσωπικά.
• Τα χαρτάκια στις πολυκατοικίες από νεότερους για να εξυπηρετήσουν ηλικιωμένους και ευπαθείς ομάδες.
• Οι ομάδες αλληλοβοήθειας που έχουν δημιουργηθεί στα social media.
• Οι εργαζόμενοι στα delivery / pet shop / στα Μ.Μ.Ε. / στις δημόσιες υπηρεσίες που κρατούν την Πόλη ζωντανή.
• Οι εργαζόμενοι στον κλάδο υγείας που μας κρατούν ασφαλείς και έχουν να πουν ένα λόγο παρηγορητικό.
• Οι νεότεροι που δεν επιστρέφουν στα χωριά τους ή στην Ελλάδα για να προστατεύσουν τους αγαπημένους τους.
• Η καλή διάθεση από τους εργαζομένους των λαϊκών αγορών.
• Το ότι παίρνουμε τηλέφωνα και κάνουμε βιντεοκλήσεις, να δούμε αν όσοι φίλοι μας, που μένουν μόνοι τους, είναι καλά.
• Το χαμόγελο και ένα «μην ανησυχείς».
• Τα δωρεάν e–books από εκδοτικούς οίκους.
• Οι συνομιλίες από τα μπαλκόνια.

• Το ενδιαφέρον για τις άλλες χώρες (είδατε τελικά, που δεν υπάρχουν σύνορα, παρά μόνο ανθρώπινες ιστορίες; ).

• Οι αιμοδότες, που ενώ η χώρα είναι σε καραντίνα, πάνε στα νοσοκομεία να δώσουν αίμα, για να μην «ξεμείνουμε» από αποθέματα.
• Το ότι χτυπάμε κουδούνια απροειδοποίητα, μόνο και μόνο για να σταθούμε στην πόρτα να δούμε τους αγαπημένους μας.
• Το χιούμορ που ξεπηδάει αβίαστα, ακόμα και στην πιο σοβαρή συζήτηση
• Η Έλενα που παραδίδει μαθήματα swing & jazz online.
• Η τοπική επιχείρηση της Λαμίας «Chicken House»  της οικογένειας Σαμανίδη, που δίνει δωρεάν φαγητό σε όσους έχουν ανάγκη.
• Τα δωρεάν μαθήματα από φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης σε παιδιά που ανήκουν στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
• Η ψυχολόγος από τα Γρεβενά που ψωνίζει για ευπαθείς ομάδες.
• Ο Θωμάς που στόλισε το μπαλκόνι για να χαίρεται η γειτονιά.
• Το ότι οι φίλοι σου δεν σ’αφήνουν να το βάλεις κάτω, κι εσύ κάνεις το ίδιο.
• Οι αναίτιες πρωινές Καλημέρες, μόνο και μόνο για να δηλώσεις ότι είσαι εκεί.
• Η γενναιοδωρία και το ότι είσαι έτοιμος να δανείσεις χρήματα -αν έχεις- σε αυτόν που δεν πληρώνεται.
• Το ότι επειδή δεν μπορείς να εκφραστείς με μια αγκαλιά ή ένα φιλί, αλλά μιλάς περισσότερο, χρησιμοποιώντας λέξεις που τις εννοείς.
• Το ότι η ψυχιατρική εταιρία άνοιξε πλατφόρμα ώστε να επικοινωνεί ο κόσμος που έχει πρόβλημα με τον εγκλεισμό, τον πανικό, το άσχημο οικογενειακό περιβάλλον. (psych.gr)
• Η δημιουργία πλατφόρμας ενημέρωσης για τον κορωνοϊό από Υπουργείο Παιδείας, για άτομα με αναπηρία ( http://prosvasimo.iep.edu.gr/)
• Η τηλεφωνική γραμμή ψυχολογικής βοήθειας που δημιουργήθηκε από τις Πρυτανικές Αρχές του ΕΚΠΑ, σε συνεργασία με την Α’ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Αιγινητείου Νοσοκομείου (Δευτέρα έως Παρασκευή στο τηλέφωνο 210 7297 957 από 10.00 π.μ έως 04.00 μ.μ*, Σάββατο και Κυριακή στο τηλέφωνο 210 7289 240 από 10.00 π.μ έως 04.00 μ.μ* & γραμμές βοήθειας μέσω τηλεδιάσκεψης (skype) στα account Aiginitio1, Aiginitio2, Aiginitio3, Aiginitio4, Aiginitio5)

• Η Κοινωνική Κουζίνα “Ο Άλλος Άνθρωπος” που συνεχίζει να “ανάβει τις φωτιές της” στο Μεταξουργείο για να έχει ο κόσμος φαγητό να φάει.
• Το ότι ο “Άλλος Άνθρωπος” ζήτησε βοήθεια με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης και απ’ό,τι μαθαίνουμε, πολύς κόσμος έσπευσε να βοηθήσει.
• Η φράση “σε καταλαβαίνω, νιώθω το ίδιο…”
• Ο Ρουβίκωνας  που έδωσε ένα εξαιρετικό παράδειγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, ανακουφίζοντας εκπληκτικά άμεσα το αίτημα του Γηροκομείου για παροχή βοήθειας με είδη πρώτης ανάγκης και καθαριστικά-απολυμαντικά.

*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 75 και ελπίζουμε να συμπληρώνεται και να ανανεώνεται συχνά, μέχρι να περάσει αυτή η περίοδος…