«Πάμε τσίπουρο, πάμε καφενείο»: Το υπέροχο μαγαζί που βρίσκεται χρόνια στη Φωκίωνος, άνοιξε πρόσφατα και στην Αιόλου

Είμαι γέννημα θρέμμα Αθηναία, κολλημένη με το κέντρο, δεν θυμάμαι ποτέ δρόμους, αλλά ξέρω να σου πω σε ποιο μαγαζί ή σε ποια γειτονιά να πας αν ψάχνεις κάτι συγκεκριμένο.

Φωτογραφία:Μυρτώ Στέλιου

Πιο πολύ απ’όλα τα μέρη όμως, ξέρω τη Φωκίωνος, όπου βρίσκομαι συχνά πυκνά για φαγητό και τσιπουράκι με live μουσικούλα. Το αγαπημένο μου;

Μα φυσικά το «Πάμε τσίπουρο, πάμε καφενείο» που χρόνια βρίσκεται επί της Φωκίωνος Νέγρη και μας προσφέρει τρομερούς μεζέδες και γευστικά πιάτα, σε πολύ καλές τιμές, τσιπουράκι και γενικώς αλκοόλ για να πάνε τα (πολλά) φαρμάκια κάτω, όπως και live μουσικούλα, σε έναν χώρο που θυμίζει τα παλιές καλές εποχές (είμαστε ρετρό και cult τι να κάνουμε!).

Όταν λοιπόν, περνώντας εν μέσω ραντεβού και διάφορων άλλων επαγγελματικών υποχρεώσεων από την Αιόλου, συνειδητοποίησα ότι το «Πάμε τσίπουρο, πάμε καφενείο» άνοιξε και εκεί (από τις 4 Ιουνίου παρακαλώ!), έκανα ένα μίνι πάρτυ (μέσα μου!).

Μπήκα και είδα όλα τα χαρακτηριστικά που έχει το μαγαζί στη Φωκίωνος και εδώ: Διακοσμημένο σαν ένα παλιό μπακάλικο για να «θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι μικρότεροι» όπως μου είπε ο Αντώνης, ο ιδιοκτήτης και των δυο χώρων.

Αν είναι να πάμε για τσίπουρο, θα πάμε καφενείο.

Εφόσον ο κόσμος αγάπησε τόσο πολύ το μαγαζί στη Φωκίωνος (πράγματι πολύς κόσμος είναι εκεί από το μεσημέρι ως το βράδυ), αποφάσισε να ανοίξει ένα μαγαζί με την ίδια επωνυμία και κυρίως, με το ίδιο στυλ, την ίδια ποιότητα και την ίδια άψογη εξυπηρέτηση και στην οδό Αιόλου.

Στην Αιόλου, η ελληνική κουζίνα έχει επίσης την τιμητική της: θα βρείτε κοινά πιάτα σε σχέση με το μαγαζί στη Φωκίωνος, αλλά περισσότερες επιλογές! Από μεζέδες μέχρι κυρίως, τα οποία πάντα πρέπει να συνοδεύονται από τσιπουράκι για να ζεσταίνεται και το σώμα και η καρδιά μας.

Προσωπικά αγαπημένα πιάτα που τα συστήνω ανεπιφύλακτα: ο μουσακάς (ο ελληνικός παραδοσιακός με τον κιμά να εναρμονίζεται με την πλούσια μπεσαμέλ), η φέτα σαγανάκι με σουσάμι και μέλι (με γευστικότατη τραγανιστή κρούστα), τα ζυμαρικά με το κοτόπουλο ή τα θαλασσινά (παραπάνω από απλώς χορταστικό πιάτο) και η ποικιλία κρεατικών (για τους αναποφάσιστους που δεν επαναπαύονται σε μία γεύση!).

Δεν είναι σίγουρο ακόμη αν θα έχει ζωντανή μουσική στην Αιόλου όπως έχει συχνά στη Φωκίωνος, αλλά αν γίνει αυτό, σίγουρα και εκεί θα δούμε μικρούς και μεγάλους (κυρίως μεγάλους να τους χειροκροτούν οι νεότεροι, όπως λέει και ο Αντώνης) να χορεύουν με πάθος, όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο μέρος. Γιατί τι θα ήταν η ζωή χωρίς καλή παρέα, καλό φαγητό, πολύ χορό και μπόλικο τσίπουρο;