Φιλίππου: Ταπετσαρίες επίπλων από το 1934

Η ιστορία των ταπετσέρηδων της οικογένειας Φιλίππου ξεκινάει το 1934, όταν ο μαστρο-Κώστας, πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη, ήρθε στην Ελλάδα φέρνοντας μαζί του και την τέχνη του επαγγέλματος.

Στο Παγκράτι –τότε Βατραχονήσι– έστησε το πρώτο του εργαστήριο, τότε που ακόμα, για να καρφώσει τις ταπετσαρίες πάνω στο έπιπλο, χρησιμοποιούσε κοσκινόπροκες και σφυράκι και τις κάρφωνε μία προς μία. Από τον μαστρο-Κώστα η τέχνη πέρασε στον γαμπρό του, κύριο Γεράσιμο Φιλίππου (δεύτερη γενιά) και μετέπειτα στον σημερινό ιδιοκτήτη, τον εγγονό Κώστα (τρίτη γενιά), μαζί με όλα τα μυστικά και τους τρόπους συμπεριφοράς που είχαν οι παλιοί τεχνίτες.

**O Γεράσιμος Φιλίππου στο εργαστήριό του στο Παγκράτι, δεκαετία ’60**

Μέχρι σήμερα, με ευλάβεια έχει κρατηθεί ο παραδοσιακός τρόπος ταπετσαρίας, που μας υπενθυμίζει, κόντρα στην προχειρότητα των εποχών, τη διαχρονική αξία των καλών επίπλων αλλά και την ασύγκριτη αντοχή τους. Χαρακτηριστικά, ο Κώστας –από τους ελάχιστους πλέον τεχνίτες με γνώση πάνω στην παραδοσιακή χειροποίητη ταπετσαρία– διευκρινίζει πως όποιο έπιπλο έχει έστω και μία μικρή επιφάνεια υφάσματος, μπορεί να επισκευαστεί ή να κατασκευαστεί εξαρχής από την ομάδα της επιχείρησης, η οποία απαρτίζεται από έμπειρους τεχνίτες που γνωρίζουν και αυτοί τις παλιές τεχνικές που απαιτεί η σωστή ταπετσαρία.
Σούστες, ιούτινες φάσες, τζίβα από κοκοφοίνικα και βέβαια ξύλο οξιάς για τον σκελετό των επίπλων, το οποίο φημίζεται για την ανθεκτικότητά του, είναι κάποια από τα βασικά παραδοσιακά υλικά που χρειάζονται για να επισκευαστεί/κατασκευαστεί ένα έπιπλο. Φυσικά υπάρχει και μεγάλη ποικιλία σε δειγματολόγια υφασμάτων για να αποφασίσετε ποιο ταιριάζει καλύτερα στο χώρο που θα τοποθετήσετε το έπιπλο, μπορείτε όμως να φέρετε και μία δική σας επιλογή.

Δεν παραλείπει, βέβαια, να μου αναφέρει ότι για να γίνει η καλύτερη δυνατή δουλειά σε ένα έπιπλο το οποίο πρόκειται να ανακατασκευαστεί, χρειάζεται και το ίδιο το έπιπλο να έχει ήδη ορισμένες καλές προδιαγραφές, γιατί διαφορετικά δεν υπάρχει ο σωστός «καμβάς» ώστε να μπορεί να χτίσει πάνω του ο ταπετσέρης. Μάλιστα, τα δυσεύρετα πλέον έπιπλα Λουί Φιλίπ ή του οίκου Σαρίδη, όταν έρχονται στα χέρια του προκειμένου να επισκευαστούν, είναι πάντα μία ιδιαίτερα ευχάριστη διαδικασία.

Οι λόγοι για να ανακατασκευαστεί ένα παλιό έπιπλο μπορεί να είναι συναισθηματικοί αλλά και πρακτικοί, διότι, συνήθως, ο τρόπος που τα παλιά έπιπλα είναι φτιαγμένα τούς δίνει μεγάλη διάρκεια ζωής, και ο παραδοσιακός τρόπος που τα δουλεύουν στην επιχείρηση Φιλίππου είναι αυτός που μπορεί να εγγυηθεί τη συνέχειά τους στο χρόνο!