Η Ζωή Μαρίνου κατάγεται από τη Ζάκυνθο και την Ικαρία. Μέσα από τυχαία περιστάτικα, βρέθηκε να παίζει Θέατρο Σκιών (το γνωστό σε όλους μας Καραγκιόζη!).
Όμως, όλα –ακόμη και τα τυχαία- για κάποιο λόγο γίνονται. Έτσι, τώρα, η Ζωή έχει το δικό της θίασο, το θίασο Ζωής Μαρίνου «Σκιές και Γέλια» και είναι η μόνη γυναίκα καραγκιοζοπαίχτρια σε Ελλάδα και Τουρκία. Κεφάτη, με έντονες δόσεις χιούμορ, συναναστρέφεται με παιδιά και έτσι, κρατάει ζωντανό το παιδί μέσα της. Μαγεύεται ακόμη από την Τέχνη του Θεάτρου Σκιών και πάντα «θέλει να μαθαίνει για να γίνεται καλύτερη». Έτσι, η «Πόλη Ζει» συνομίλησε με τη μοναδική γυναίκα καραγκιοζοπαίχτρια, που κρατάει μέχρι σήμερα ζωντανό το Θέατρο Σκιών.
«Ο Καραγκιόζης είναι η πιο φωτεινή σκιά στον κόσμο»
-
Πώς αρχίσατε να ασχολείστε με το Θέατρο Σκιών στην παραδοσιακή του μορφή;
Εντελώς τυχαία. Εργαζόμουν σε ένα θίασο, μόνο στο κομμάτι της διαφήμισης. Κάποια στιγμή ο εργοδότης μου ξέμεινε από βοηθό και μου λέει: «Πρέπει να έρθεις μαζί μου να παίξεις στη Νάξο γιατί χρειάζομαι βοηθό.» Εγώ δεν είχα δει ποτέ μου Καραγκιόζη. Όταν ήμουν μικρή, χάζευα λίγο στην τηλεόραση τον αείμνηστο Σπαθάρη. Οπότε, αγχώθηκα πολύ. Και μου λέει: «Θα σε βοηθήσω εγώ. Πρέπει να κάνουμε την παράσταση και χρειάζομαι οπωσδήποτε βοηθό». Τι να έκανα κι εγώ, συμφώνησα. Αφού είδα, λοιπόν, όλη αυτή τη διαδικασία… ερωτεύτηκα! Και του ζήτησα να μου μάθει πώς να το κάνω. Να με διδάξει. Έκανα βέβαια τραγικά λάθη την πρώτη φορά, αλλά ήταν και αστεία ταυτόχρονα!
-
Είναι απολύτως φυσικό. Ως παιδί οπότε, εσείς δεν είχατε δει ποτέ Θέατρο Σκιών ζωντανά.
Μεγάλωσα στη Ζάκυνθο μέχρι τα 10-11 και δύσκολα ερχόντουσαν θίασοι και θέατρα. Γενικά, ήταν τότε πολύ δύσκολο να δεις θέατρο στο νησί, δεν ήταν όπως τώρα. Και ακριβώς αυτό μου έκανε εντύπωση. Ενώ απλά αναγνώριζα τη φωνή του Σπαθάρη από χιλιόμετρα, καθώς έβλεπα πολύ λίγο στην τηλεόραση, όπως όλοι μας, με το που μπήκα πίσω από τη σκηνή, αναρωτήθηκα τι έκανα τόσα χρόνια. Άρχισε μια νέα ζωή. Και φυσικά, δεν έχει καμία σχέση το θέατρο στην τηλεόραση με το να βλέπεις θέατρο ζωντανά.
-
Πόσα χρόνια ασχολείστε λοιπόν;
Είμαι 10 χρόνια βοηθός και τα τελευταία δύο χρόνια κάνω εγώ τις φωνές. Παίζω δικά μου έργα, κείμενα που έχω γράψει εγώ και τα έχω προσαρμόσει στο Θέατρο Σκιών. Ήρθα στη θέση του δασκάλου μου σιγά σιγά, αλλά φυσικά, ακόμη μαθαίνω!
-
Νομίζω ότι αυτό, η μάθηση, δεν σταματάει ποτέ. Πάντα είσαι μαθητής όταν ασχολείσαι με κάποια μορφή Τέχνης.
Φυσικά! Και το Θέατρο Σκιών είναι πολύ ιδιαίτερο. Πρέπει να αλλάζεις τις φωνές σου σύμφωνα με τη φιγούρα. Δεν υπάρχει σταθερό κείμενο. Ουσιαστικά χτίζεις πάνω σε μία πλοκή, πάνω σε μία υπόθεση με αρχή, μέση και τέλος, έναν αυτοσχεδιασμό. Πρέπει να αυτοσχεδιάσεις. Εξάλλου, από τη φύση του το Θέατρο Σκιών είναι περισσότερο θέατρο αυτοσχεδιασμών και αυτή είναι και η ομορφιά του. Είναι πάρα πολύ όμορφο να μπορείς να αυτοσχεδιάσεις σύμφωνα με αυτά που σου λέει το κοινό, σύμφωνα με το κλίμα που υπάρχει εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα. Τα παιδιά σου δίνουν «πάσα» για να κάνεις αστεία και έτσι, υπάρχει διαδραστικότητα
-
Το Θέατρο Σκιών έχει ανταπόκριση από παιδιά και γονείς ή θεωρούν ότι είναι κάτι παρωχημένο και παλαιϊκό;
Όσο περνάει ο καιρός, έρχονται ακόμα περισσότερο. Ευτυχώς. Γιατί κάποια στιγμή το Θέατρο Σκιών είχε κάνει μία μεγάλη «κοιλιά». Τα τελευταία δύο χρόνια έχει αρχίσει πάλι να υπάρχει ενδιαφέρον. Οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους, γιατί θέλουν να απομακρύνουν λίγο τα παιδιά από την τηλεόραση, τα video games και να τους δείξουν ότι υπάρχει και κάτι άλλο, να τα φέρουν σε επαφή με την παράδοση.
-
Τι μπορεί να προσφέρει το Θέατρο Σκιών και στο παιδί, αλλά και στον ενήλικα;
Πρώτα απ’όλα, διασκέδαση και γέλιο. Και μέσα από αυτό, μπορείς να περάσεις οποιοδήποτε μήνυμα, που να έχουν να κάνουν με ζητήματα που αφορούν τα παιδιά, ώστε να μεγαλώσουν λίγο πιο σωστά σε μία κοινωνία που, πλέον, είναι λίγο προβληματική. Και φυσικά, δεν μιλάω για πολιτική, που δεν έχει καμία θέση στα έργα μου. Περνάω μηνύματα που έχουν να κάνουν με τη φιλία, την οικογένεια, την αγάπη. Προσαρμόζω, όμως, τα αστεία μου και για τους μεγάλους ώστε να μη βαριούνται και εκείνοι, όταν παρακολουθούν την παράσταση.
-
Τόση ώρα σας ακούω και δεν μπορώ να συνδυάσω τη φωνή που ακούω, με αυτή που ακούγεται στις παραστάσεις σας! Μα πώς το κάνετε;
Δεν κάνω ασκήσεις όπως κάνουν οι ηθοποιοί. Έγινε τελείως αυθόρμητα. Έχω δουλέψει, αλλά δεν έχω τεχνική. Να πω την αλήθεια, δεν πίστευα ποτέ ότι θα παίξω Καραγκιόζη. Πίστευα ότι είναι επάγγελμα μόνο για άντρες. Δεν πίστευα καν ότι θα μπορούσα. Έχω παίξει με αρκετούς καραγκιοζοπαίχτες. Ήθελα πολλές φορές να πάρω το μικρόφωνο και να πω το αστείο, να δώσω εγώ πάσα για τη διάδραση και κάποια στιγμή που τόλμησα να το κάνω, είδα ότι μπορούσα να αλλάξω τη φωνή μου. Το πιο δύσκολο για μένα είναι ο μπαρμπα-Γιώργος και ο Καραγκιόζης. Αλλά θεωρώ ότι τα έχω καταφέρει αρκετά καλά προς το παρόν. Αλλά, όπως είπαμε, ακόμα μαθαίνω.
-
Εσείς τώρα είστε ουσιαστικά η μόνη γυναίκα που παίζει Καραγκιόζη στην Ελλάδα;
Αυτή τη στιγμή είμαι η μόνη και στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Μαθεύτηκε στην Τουρκία ότι είμαι η μόνη γυναίκα και μου ζητήσανε από ένα κανάλι να κάνω μία συνέντευξη. Όταν ήρθαν να κάνουμε πλάνα από την παράσταση, η δημοσιογράφος μου ζήτησε να τραβήξει πλάνα και από την πίσω μεριά της σκηνής, ώστε να αποδειχθεί ότι είμαι γυναίκα και όχι άντρας. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είμαι εγώ. Δεν μπορούσε να πιστέψει κανείς, ότι αλλάζω τόσο πολύ τη φωνή μου!
-
Τώρα το ακούτε συχνά; Την ερώτηση «Μα, πώς είναι δυνατόν μία γυναίκα να παίζει Καραγκιόζη;»
Τώρα πλέον δεν το ακούω συχνά. Νομίζω ότι πλέον το ευχαριστιούνται κιόλας οι γονείς!
-
Ποιες παραστάσεις παρουσιάζετε αυτή την περίοδο;
Η πρώτη παράσταση ήταν το «Ο Καραγκιόζης και οι δεινόσαυροι». Ήταν η πρώτη μου παράσταση, το πρώτο έργο που έγραψα εγώ. Τώρα, παίζουμε το «ο Καραγκιόζης και ο Μαγεμένος δράκος» που το είχα γράψει πριν από κάποια χρόνια. Είναι πολύ αγαπημένη μου γιατί έχει μέσα τον Καραγκιόζη, νεράιδες, ξωτικά, νάνους, μάγους. Είναι πιο παραμυθένια παράσταση. Και έχει πάρα πολλές φωνές. Μου αρέσει αυτό το στυλ, το παραμύθι. Έτσι περνιούνται και τα μηνύματα στα παιδιά. Μέσα από το παραμύθι, από μία ιστορία που θα τα ταξιδέψει αλλού, αλλά, παράλληλα, θα αντιληφθούν το μήνυμα. Επίσης, είναι μία ευχάριστη νότα για εκείνα. Και πρέπει να μπορείς να μπαίνεις στη ψυχολογία του παιδιού για να διασκεδάσουν και οι γονείς και τα παιδιά.
-
Αυτή την περίοδο που παίζετε; Που μπορεί κάποιος να σας βρει;
Παίζουμε σε Δημοτικά Σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς, κατόπιν συνεννόησης. Κάθε εβδομάδα επίσης, παίζουμε και παραστάσεις σε θέατρα και κινηματογράφους.
-
Το καλοκαίρι έχετε σκοπό για κάποια περιοδεία;
Το καλοκαίρι παίζουμε περισσότερες μέρες απ’ ότι το χειμώνα! Και φέτος, θα κάνουμε περιοδεία, κυρίως τα νησιά. Και είναι πιο όμορφα το καλοκαίρι. Παίζεις σε ανοιχτό χώρο, βράδυ, πολλές φορές δίπλα σε θάλασσα και είναι πιο μαγικά. Εδώ και 10-11 χρόνια ταξιδεύω συνέχεια, με σκοπό να έρθει όλη η Ελλάδα σε επαφή με το Θέατρο Σκιών.
«Μέσα στην φαντασία μου υπάρχει ακόμα εκείνο το παιδί ….που θέλει να πάψει να είναι μεγάλος»
*Για όλα τα νέα του θιάσου Ζωής Μαρίνου «Σκιές και Γέλια» ακολουθήστε τη σελίδα τους στο Facebook
Εδώ θα βρίσκετε όλα τα νέα του θιάσου!
