Πάρ' την κάτω τη Sophia

Σα μεθώ και πέφτω κάτω και λασπώνομαι

Μέσα σε όλα τα αμέτρητα ταλέντα της, η Sophia (το ρομπότ που με τις σέλφιζ της και το απαράμιλλο στυλ της μάς έχει χαρίσει τρομερές στιγμές γέλιου) έχει και ένα πολύ σημαντικό skill: να μιμείται την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Όσο περνάει ο καιρός εξελίσσεται όλο και περισσότερο, παρατηρώντας μας. Σκέφτηκε, λοιπόν «Αφού έχω υιοθετήσει πάνω από 60 ανθρώπινες εκφράσεις και γκριμάτσες στο όμορφο πρόσωπό μου, ας δοκιμάσω και κάτι πιο σωματικό, να ενταχθώ καλά». Έτσι, μετά από αρκετή έρευνα και μελετώντας και αναλύοντας προσεκτικά κάποιους ατσούμπαλους ανθρώπους του στενού της περιβάλλοντος, αποφάσισε να δοκιμάσει την πρώτη της πτώση. Γιατί αν δε μάθεις να πέφτεις και να σηκώνεσαι, δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος. Κι η Sophia παλεύει πολύ με τα μέσα της για να καταφέρει να μας μοιάσει.

Εκεί, λοιπόν, που κυκλοφορούσε απαστράπτουσα μέσα στη ΔΕΘ και εντυπωσίαζε τους παρευρισκόμενους με τις αμέτρητες γνώσεις της, την τουαλέτα της και το απεριόριστο IQ της –υψηλότερο και από αυτό του Άλμπερτ Αϊνστάιν–, της δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία και τόλμησε να πέσει από το μικρό της βάθρο. Χαλάρωσε, αφέθηκε στη βαρύτητα, αλλά δεν πρόλαβε να βάλει χέρι, όπως ασυναίσθητα κάνουμε όλοι εμείς όταν πέφτουμε, και προσγειώθηκε κυριολεκτικά με τα μούτρα. Ιαχές, κακό, ιδρωμένες παλάμες! «Ώπα ώπα, είσαι καλά, Σοφάκι;», «Πονάς πουθενά; Να φωνάξουμε ασθενοφόρο;» «Το σκαλί δεν το είδατε, κυρία μου;»… σκέτος πανικός και φόβος μην έπαθε τίποτα.

Τι να πεις για μια τεχνητή νοημοσύνη που μπορεί να πάρει έκφραση ειρωνική και μπλαζέ, να αναπτύξει απόψεις για το μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά αδυνατεί να εντοπίσει και να αποφύγει ένα σκαλί; Τις προτεραιότητές μας να κοιτάξουμε λίγο. Βέβαια, εντάξει, δεν πειράζει και τόσο, Σοφία μου. Από τα λάθη μας μαθαίνουμε όλοι. Τώρα θα ξέρεις και δε θα την ξαναπατήσεις. Μόνο σε ισιάδι πλέον. Είναι μακρύς ο δρόμος της επιτυχίας. Κουράγιο. Εμείς σου αφιερώνουμε με αγάπη το παρακάτω αλησμόνητο τραγούδι, που ταιριάζει ταμάμ στην περίσταση.