Ξεκάλτσωτα ρεμπέτικα: «Γίνομαι άνδρας»

«Γίνομαι άνδρας»

(τα προχώ)

Αργόσυρτο ζεϊμπέκικο. Συνθέτης ο Παναγιώτης Τούντας. Ερμηνεύει η Ρόζα Εσκενάζυ. Ηχογραφήθηκε το 1933. Ορχήστρα κανονάκι, κιθάρα και μαντολίνο

Μια σειρά ρεμπέτικων τραγουδιών παραμένουν άγνωστα και θαμμένα παρά του ότι στην εποχή τους ήταν εξαιρετικά «διαφορετικά» από τα συνηθισμένα. Ο πολύπλευρος μαέστρος Τούντας, γνωστός για τα σκερτσόζικα και περίεργα τραγούδια του, μαστορεύει την ιστορία μιας ρεμπέτισσας με σαφή λεσβιακό προσανατολισμό. Μάλιστα της προσδίδει τον αρσενικό ρόλο του «νταβατζή» απέναντι σε ένα«δουλικό» (προφανώς από επαρχία ή προσφυγοπούλα).

Εξαιρετικά προχωρημένο θέμα για την τότε εποχή που αποκαλύπτει πως σε εκείνα, πληβειακά και λούμπεν στοιχεία, η διαφορετικότητα ήταν κάτι που θα μπορούσε, κάποοες φορές τουλάχιστον, να γίνει αποδεκτή. Το μουσικό κομμάτι είναι μεν ζειμπέκικο αλλά όχι βαρύ και ασήκωτο (δεν σέρνεται). Ο σκοπός και το μέτρημα σε οδηγεί σε μικρές, ανεπαίσθητες κινήσεις που ολοκληρώνονται μέσα σε 3-ή 4 το πολύ κύκλους σε όλη την διάρκειά του.
Όμως το ‘χω δει να χορεύεται στο ουζερί της Τζένης (τέρμα Αχαρνών, γεια σου Τζενούλα!) από μια τριανταπεντάρα με τσιφτετελοειδή σοβαρά ξεπετάγματα (μάλλον με βιωματικό τρόπο) και να τραγουδάει μια εξηνταπεντάρα, κάπως παρηκμασμένη, ηθοποιός.
Οπότε το χορεύουμε όπως βγαίνει!

Ο τελευταίος στίχος, «γεια σου αγοροκοριτσάρα» που φωνάζουν οι μάγκες τα λέει όλα! Μια φίλη μου αναρωτήθηκε εάν υπάρχει σεξουαλική παρενόχληση! Είναι σαφές πως «ευτυχώς» όχι, η λεσβία κερδίζει την εκτίμηση του ανδροκρατούμενου τεκέ.

Σαν εμένανε τσαχπίνα
δεν έχ’ άλλη στην Αθήνα
Γίνομ’ άντρας πρώτο πράμα
με πιστόλι και με κάμα

Κι έχω γκόμενα μια δούλα
και της τα ‘χω πάρει ούλα
Στον τεκέ όταν θα πάω
όλους τους στραβοκοιτάω

Και μου λεν’ καλώς τ’αδέρφι
τράβα μια να κάνει κέφι
Κι αρχινούνε τα μαγκάκια
γλέντι με μπαγλαμαδάκια

Μα ένα βράδυ μαζευτήκαν
κι όλοι απάνω μου ριχτήκαν
Και αρχίσαν μαστορόδια
με τη γλώσσα τους τη τόφια (ατόφια)

Και φωνάζαν με λαχτάρα αχ αγοροκοριτσάρα