Εκατό χρόνια από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας. Ένα βιβλίο-ντοκουμέντο στη μνήμη της, ανατρεπτικό, αποκαλυπτικό, έντιμο στην αλήθεια των γεγονότων και της Ιστορίας…
Οι Εκδόσεις BELL και ο συγγραφέας Μιχάλης Δημητρίου έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στην παρουσίαση του βιβλίου «Δεν είμαι η Μαρία… είμαι η Κάλλας» (με πρόλογο του Προέδρου του Σωματείου Υποτροφιών Μαρία Κάλλας, Κωνσταντίνου Πυλαρινού) στην αίθουσα Γιάννης Μαρίνος του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη 1, τη Δευτέρα 15 Απριλίου 2024 και ώρα 19:00.
Ομιλητές:
– Μαρία Αντωνιάδου, Πρόεδρος ΕΣΗΕΑ
– Γιάννης Σμαραγδής, σκηνοθέτης
– Φώτης Παπαθανασίου, γ. δ. Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη
– Αλέκος Παπαδόπουλος, πρώην Υπουργός
Συντονισμός:
Αλεξία Κουλούρη, δημοσιογράφος.
Λίγα λόγια για το βιβλίο Δεν είμαι η Μαρία… είμαι η Κάλλλας
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ
Το βιβλίο του Μιχάλη Δημητρίου, καρπός ερευνητικής δημοσιογραφίας και λογοτεχνίας, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας, παρουσιάζει την αυθεντική προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας, με προσφυγή στις πρωτογενείς πηγές, με τεκμήρια και πλήθος στοιχείων, με σημαντικές μαρτυρίες στενών φίλων και συνεργατών, που ομιλούν με παρρησία και ευθύτητα. Ανατρέπει σκουριασμένους μύθους, κακοήθειες αποκαθήλωσης, και τις φθονερές επινοήσεις μείωσης ακόμα και από ισχυρά ΜΜΕ της εποχής, που από τότε είχε καταγγείλει δημόσια η Μαρία Κάλλας με πολυσέλιδες ανακοινώσεις της. Πολλά τα ανυπόστατα, ανακριβή και ευτελή, που καταρρέουν μέσα στις αποκαλυπτικές σελίδες του βιβλίου.
Όπως αναφέρει και στο προλογικό του σημείωμα ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Υποτροφιών Κάλλας Κωνσταντίνος Πυλαρινός, «η ακαταπόνητη γραφίδα του Μιχάλη Δημητρίου επιτυγχάνει να αποδώσει μεγάλο μέρος από την πραγματικότητα της πολυκύμαντης ζωής της. Εν προκειμένω το σπουδαιότερο, που αφορά την τεράστια προσφορά της στη λυρική τέχνη και τον μοναδικό, μοναχικό, αγώνα της σε μια σκληρή εποχή μεγάλων δοκιμασιών, στερήσεων, ανατροπών και ανταγωνισμού διεθνώς αλλά και στον χώρο του λυρικού θεάτρου. Και καταφέρνει να παρουσιάσει χωρίς ψιμύθια τον δημόσιο θρίαμβό της παρά την αμείλικτη ανθρωποφαγία των ΜΜΕ της εποχής της».
