Ο Χρήστος Νικολόπουλος αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για την ελληνική δισκογραφία. Έχει στο ενεργητικό του 2000 τραγούδια που είναι σημαντική παρακαταθήκη για τη μουσική ιστορία της χώρας και έχει παίξει ως μουσικός σε 20.000 τραγούδια, διεκδικώντας το ρεκόρ έως σήμερα, καθότι ξεπερνούν κάθε άλλον μουσικοσυνθέτη στη Ελλάδα. Χαμηλών τόνων και με την στόφα των παλιών μουσικών, είναι αναμφισβήτητα η συνέχειά τους, γιατί πρόκειται για έναν σπουδαίο δεξιοτέχνη του μπουζουκιού και συνθέτη, που έχει συνεργαστεί με όλους τους κορυφαίους ερμηνευτές.

Σήμερα ανήμερα Χριστουγέννων που έχει την ονομαστική του γιορτή, θέλω να του ευχηθώ από ψυχής κι από καρδιάς, να είναι υγιής και δημιουργικός και να μας δίνει δύναμη μέσα από τα τραγούδια του και τις πενιές του μπουζουκιού του σε αυτούς τους γκρίζους καιρούς που ζούμε. Να είναι πάντα καλά!

1. Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;

Το πιο παράξενο τραγούδι…

2. Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;

Παιδικό τραγούδι ε; Χμμ δυστυχώς δεν έζησα τα παιδικά τραγούδια, μεγάλωσα αλλιώς ως παιδί, τα δικά μου δηλαδή “παιδικά” τραγούδια ήταν τα ”Μαντουμπάλα”, ”Ζιγκουάλα”, ”Αυτή η νύχτα μένει”…

3. Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;

Ναι βέβαια! Ήταν ένα 45άρι δισκάκι, όταν είχα πια αποκτήσει πικ-απ με το ”Διψάσαμε το Μεσημέρι…”, η ”Άρνηση” δηλαδή του Σεφέρη και του Μίκη Θεοδωράκη με τον Μπιθικώτση.

4. Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;

Οι παραδοσιακές μουσικές του τόπου μου, της Αλεξάνδρειας του νομού Ημαθίας. Αυτές σημάδεψαν την εφηβεία μου.

5. Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;

Ναι ναι βεβαίως! Με όλα αυτά…Έφτιαχνα κασέτες, αλλά μου χάριζαν κιόλας.

6. Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;

Τα έχω κρατήσει όλα! Έχω πολύ μεγάλη συλλογή βινυλίων!

7. Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;

Κοίτα η συναυλία που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, ήταν το 1965 στο τελείωμα της εφηβείας μου και στο ξεκίνημά μου ως μουσικός, στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης, με τον Στέλιο Καζαντζίδη και από κάτω στο κοινό μπροστά μπροστά ήταν ο Μανώλης Χιώτης, οπότε καταλαβαίνεις τι ήταν αυτό για μένα. Ήταν η πιο εντυπωσιακή μου στιγμή αυτό που ζούσα εκείνη την ώρα που έπαιζα μπουζούκι, πιο πολύ επειδή είχα απέναντί μου τον Χιώτη!

8. Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;

”Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία” του Μάνου Λοΐζου

9. Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για µουσική;

Για να είμαι ειλικρινής τις ώρες που δεν δουλεύω, η μουσική λειτουργεί σαν χαλί μέσα στη μέρα κάνοντας άλλα πράγματα παράλληλα, αλλά, υπάρχουν φυσικά και μέρες που δίνω χρόνο και προσοχή γιατί θέλω να ενημερώνομαι για καινούργιες δουλειές και για καινούργιες παραγωγές στο χώρο του τραγουδιού που με αφορά άμεσα.

10. Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;

Λόγω της κατάστασης που ζούμε αυτό τον καιρό ακούω ενημερωτικό ραδιόφωνο.

11. Όταν ακούτε ραδιόφωνο, ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;

Ναι ψιθυρίζω, το κάνω. Το τελευταίο τραγούδι που το έκανα νομίζω ήταν ”Τα κλειδιά” του Θοδωρή Κοτονιά.

12. Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;

Ναι βεβαίως! Πολλές φορές όταν συναντιόμασταν οι παρέες…

13. Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγµή της ζωής σας;

Ναι με τους φίλους μου, με την παρέα του Σπύρου Παπαδόπουλου και τους κοινούς μας φίλους που τραγουδάμε, είναι πολλά αυτά που λέμε, αλλά τώρα θυμήθηκα αυτά που λέμε πιο συχνά είναι το ”Κρίμα που ‘σαι παντρεμένη” και ”Τα μαύρα μάτια σου”.

14. Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;

Έχω πάει μόνο ως επισκέπτης, δεν έχει τύχη να δουλέψω ποτέ σε τέτοια μαγαζιά. Είχα το προνόμιο να δουλέψω σε πρωτοκλασάτα μαγαζιά λόγω του ότι οι συνεργάτες μου οι τραγουδιστές δούλευαν σε πρωτοκλασάτα και ήμουν μαζί τους.

15. Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;

Μου αρέσει να ακούω όλα τα είδη, και ξένη μουσική μου αρέσει να ακούω όταν είμαι έξω, αλλά αν πάω σε μαγαζί που παίζει ελληνικά και αρχίζουν να βάζουν δικά μου επειδή είμαι εκεί και το κάνουν για να με ευχαριστήσουν, εγώ ζητάω ευγενικά να βάλουν ρεμπέτικα, αυτά θέλω να ακούω όταν βγαίνω έξω με την παρέα. Κυρίως επιθυμώ να ακούσω Στράτο Παγιουμτζή!

16. Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;

Ναι αμέ έκανα πολλά δώρα βινύλια και σήμερα θεωρούνται συλλεκτικά τα βινύλια και σπάνια. Σε εγκάρδιους φίλους μου χάριζα πάντα τις δουλειές μου.

17. Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;

Ο Ζαμπέτας, ο Κουγιουμτζής, ο Σπανός, ο Λοΐζος, όλοι οι μεγάλοι μας συνθέτες μου αρέσουν. Από στιχουργούς, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Λίνα Νικολακοπούλου, Μάνος Ελευθερίου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μανώλης Ρασούλης, Θόδωρος Ποάλας, Τασούλα Θωμαΐδου, Άρης Δαβαράκης, έχουμε σπουδαίους στιχουργούς/ποιητές.

18. Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;

Υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι τραγουδιστές κι είχα την τύχη να συνεργαστώ σχεδόν με όλους τους μεγάλους μας. Η φωνή όμως που με συγκινούσε και που μέχρι σήμερα με συγκινεί είναι του Πασχάλη Τερζή.

19. Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;

Δεν θέλω να φανεί εγωιστικό ή υπερβολή αλλά θα πω ένα δικό μου κομμάτι, το ”Οι καλύτερές μου μέρες” σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη.

20. Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;

Όταν συνθέτω στην περίπτωσή μου, έχει συμβεί να έχω πρώτα τα λόγια στο νου και να κάτσω να το φτιάξω, αλλά έχει συμβεί να έχω μια μελωδία, να τη φτιάξω και μετά να δω σε ποιους στίχους ταιριάζει από αυτούς που έχω. Επηρεάζομαι πάντως πολλές φορές κι από τους στίχους διαβάζοντάς τους για να φτιάξω μετά τη μουσική.

21. Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια)

Δυστυχώς όχι, δεν είχα παραμυθένια παιδικά χρόνια κι αυτό είναι μια τρυφερή πληγή που έχω μέσα μου. Στα παιδιά μου ψιθύριζα ναι! Όταν γυρνούσα από τη δουλειά τα παιδιά μου κοιμόντουσαν, αλλά πήγαινα και τους ψιθύριζα στον ύπνο τους…

22. Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…

Το ψάρεμα!