Σκύλος και έκτη αίσθηση… Ωραία ταινία η «Έκτη Αίσθηση»… Φοβερή ερμηνεία ο Haley Joel Osment και δίπλα ο Bruce Willis με το γνωστό ύφος του. Δε θα γράψω, όμως, για την ταινία, ούτε και για το πως είδαν την ταινία τα αγαπημένα μας τετράποδα.

Θα προσπαθήσω να σχολιάσω το θέμα της «έκτης αίσθησης» στον σκύλο. Αυτής της, από πολλούς προσδιδόμενης, ιδιαίτερης ικανότητας του σκύλου να προβλέπει. Το πρώτο περιστατικό που θυμάμαι εγώ προσωπικά ήταν το Φλεβάρη του 1981 (ναι, ζούσα τότε… αλλά ήμουν πάρα πολύ μικρός και απλά έχω πολύ καλή μνήμη), με τον θρυλικό σεισμό των Αλκυονίδων. Ήταν βράδυ, κρύο και ο περισσότερος κόσμος έβλεπε ΕΡΤ (δεν είχες και πολλές άλλες επιλογές) και το σήριαλ «Το Φως του Αυγερινού» ή αλλιώς «τον Λουκή», όπως το λέγαμε και ήταν το όνομα του πρωταγωνιστή Αλμπέρτο Εσκενάζη. Σε κάποια στιγμή ένας έντονος, τρομακτικός υπόκωφος ήχος ξεκινά και αρχίζει και μια δυνατή δόνηση που κρατά για αρκετά δευτερόλεπτα που έμοιαζαν ατελείωτα.

Είχαμε τότε ένα μικρό σκυλάκι, την Λίζα, «ράτσας Γκριφόν Κανίς», ιδιαίτερα διαδεδομένη «φυλή» της εποχής. Η Λίζα ήταν 3 ετών περίπου και πριν αρχίσει αυτός ο έντονος, τρομακτικός υπόκωφος ήχος και μας ξεσηκώσει, το μόνο που μας ενοχλούσε ήταν το έντονο, επίμονο και σχετικά δυνατό ροχαλητό της!
Αν δεν υπήρχαν και άλλοι σκύλοι στην γειτονιά που δεν ακούστηκαν καθόλου πριν τον σεισμό, με τις τόσες ιστορίες και αφηγήσεις που άκουσα αργότερα για σκύλους που είχαν προβλέψει τον σεισμό κλαίγοντας, γαβγίζοντας και αλυχτώντας… θα νόμιζα πως το δικό μου σκυλί ήταν «χαλασμένο».

Μα ακόμα και ένα Γερμανικό Ποιμενικό, μόνιμος κάτοικος της ταράτσας σε πολυκατοικία στην απέναντι γωνία, που συνήθως δεν «έβαζε γλώσσα μέσα», εκείνη την νύχτα ήταν ήσυχος (μπορεί βέβαια αυτός να ήταν αντιδραστικός χαρακτήρας και να είπε «Εγώ δε ξαναμιλάω! Δε πα να σας πλακώσουν τα τσιμέντα!»). Σκύλος και έκτη αίσθηση σημειώσατε «1»…

Η ΛΙΖΑ ΗΤΑΝ 3 ΕΤΩΝ ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΝΤΟΝΟΣ, ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΥΠΟΚΩΦΟΣ ΗΧΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΞΕΣΗΚΩΣΕΙ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ ΗΤΑΝ ΤΟ ΕΝΤΟΝΟ, ΕΠΙΜΟΝΟ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟ ΡΟΧΑΛΗΤΟ ΤΗΣ!

Περνώντας τα χρόνια ήρθε, δυστυχώς και δεύτερο περιστατικό. Το 1999 άλλος ένας μεγάλος σεισμός πλήττει την Αθήνα, μεσημέρι αυτή την φορά και Σεπτέμβρης. Η Λίζα δεν ήταν πλέον μαζί μας, δυστυχώς, μα δεν έλειπε η θηλυκή, σκυλίσια συντροφιά που αυτή την φορά ήταν ένα Γερμανικό Ποιμενικό, η Έμμα και είχε για παρέα ένα αρσενικό Μπόξερ, τον Μπέρρυ. Για άλλη μια φορά τα σκυλιά επέδειξαν πλήρη αδιαφορία ως προς τον φονικό σεισμό των 5,9 Ρίχτερ. Όχι μόνο δεν προέβλεψαν το οτιδήποτε, αλλά δεν αγχώθηκαν ούτε καν με την δική μας ανησυχία και συνέχισαν να μασουλάνε ένα μεγάλο, ζουμερό κόκαλο που είχε ο κάθε ένας, στο μπαλκόνι. Δυσκολεύτηκα να τους σηκώσω για να βγούμε από το σπίτι…

Σκύλος και έκτη αίσθηση 2-0…
Από τότε μέχρι και σήμερα έχουν περάσει αρκετά χρόνια, έχουν γίνει αρκετές σεισμικές δονήσεις (άλλες μικρότερες, άλλες μεγαλύτερες) και δυστυχώς και ευτυχώς έχω σκυλιά στο πλάι μου να παρατηρώ. Επίσης, έχω ταξιδέψει και έχω γυρίσει στο σπίτι που ήταν ο σκύλος μου αρκετές φορές, χωρίς αυτός να προβλέψει την άφιξη μου (μάλιστα, κάποιες φορές το καταλάβαινε και αργά αν τύχαινε να είναι στην βεράντα, την ταράτσα ή την αυλή, για κάποιο λόγο). Έχω ζήσει με τους σκύλους δίπλα μου καταιγίδες και «ακραία καιρικά φαινόμενα» που δεν έχουν προβλεφθεί και δυστυχώς έχω βιώσει και θανάτους ανθρώπων με σκύλο ή που τα δικά μου σκυλιά «ζούσαν» και πάλι ούτε προβλέφθηκαν αλλά ούτε και έγιναν αντιληπτοί (δηλαδή, δεν άλλαξε η συμπεριφορά του σκύλου).

ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ, ΠΟΥ ΖΟΥΝ, ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ, ΑΚΟΥΝΕ, ΜΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ, ΠΡΟΝΟΟΥΝ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ.

Έχω αποκτήσει, γνωρίσει και δουλέψει με αρκετά σκυλιά και δεν έχω βιώσει εμπειρία σκύλου με έκτη αίσθηση. Σκύλος και έκτη αίσθηση δεν έχει βρεθεί «στο ίδιο δωμάτιο» με εμένα… Ιστορίες, αφηγήσεις και περιστατικά φυσικά και έχω ακούσει, άπειρα.
Με τίποτα, λοιπόν, δε μπορώ να υποστηρίξω πως οι σκύλοι ή και άλλα ζώα (μια που ταυτόχρονα είχα και έχω διάφορα κατοικίδια… Από πτηνά και ψάρια, μέχρι ερπετά και έντομα) διαθέτουν έκτη αίσθηση. Οι σκύλοι και τα υπόλοιπα ζώα, απλά διαθέτουν διαφοροποιημένες αισθήσεις σε σύγκριση με τις δικές μας. Κάποιες φορές οξύτερες και κάποιες φορές λιγότερο δυνατές από τις δικές μας. Μέσα, λοιπόν, από αυτές τις αισθήσεις (που δεν είναι 6 ή περισσότερες από τις δικές μας) αντιλαμβάνονται τον κόσμο και αντιδρούν. Κυρίως αντιδρούν σε αυτά που αντιλαμβάνονται, που ζουν, που βλέπουν, ακούνε, μυρίζονται και όχι αυτά που προβλέπουν, προνοούν και οραματίζονται.
Μακάρι να μπορούσαν να προβλέψουν σεισμούς, καταιγίδες, θανάτους ή να μπορούσαν να ξεχωρίζουν «τους κακούς ανθρώπους»… Θα είχαν γλυτώσει πολλά δεινά, έστω οι ίδιοι οι σκύλοι.
Σκύλος και έκτη αίσθηση έχουν απασχολήσει ακόμα και την επιστημονική κοινότητα χωρίς να έχει βγει κάποιο ξεκάθαρο συμπέρασμα προς την ύπαρξη της 6ης αίσθησης, μα ούτε και κάποια απόλυτη εξήγηση. Ο Ιάπωνας ερευνητής Dr. Kiyoshi Shimamura έκανε κάποιες έρευνες πάνω σε περιστατικά δαγκωμάτων και επιθέσεων από σκύλους λίγο πριν ή κατά την διάρκεια σεισμών βρίσκοντας μια αύξηση 18% που είναι μάλλον φυσιολογική, αν αναλογιστούμε τις ιδιαίτερες συνθήκες και την λογική/φυσική ιδιαιτερότητα του σκύλου σαν ζώο.
Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί να εξηγηθεί από τον συνδυασμό των οξυμένων αισθήσεων που κατέχει ο σκύλος, της ιδιαίτερης ικανότητας του να «διαβάζει» την γλώσσα του σώματος και της αποδεδειγμένης αξίας του να γνωρίζει και να αντιδρά στις δικές μας αντιδράσεις, κινήσεις, συναισθήματα ακόμα και στο μικρότερο βαθμό αλλαγής.

Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την αγάπη και την έφεση που έχουμε εμείς ως άνθρωποι στην δημιουργία ιστοριών, μύθων και συμβάντων «εξωπραγματικών» και «ανεξήγητων» με ισχυρές δόσεις συναισθήματος και «παραφυσικού», μας οδηγούν σε θέματα όπως «Σκύλος και έκτη αίσθηση» ή ακόμα και… Χριστούγεννα, Πάσχα, Ραμαζάνι, Πανσέληνος του Βούδα, κ.α.
Τα σκυλιά μου εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν πότε έρχομαι από ταξίδι, αλλά κάνουν σαν να γύρισα από ταξίδι όταν βγαίνω από την τουαλέτα…
Πηγή: dogsforum