Οι Gloomy είναι στ’ αλήθεια Gentlemen

Το καλοκαίρι του 2018 ανακάλυψα μια σειρά video σχετικά με το παραφυσικό και υπήρξαν μια δυο εβδομάδες που κάθισα και τα είδα όλα μονορούφι. Ή σχεδόν όλα, για να μην υπερβάλλω. Βλέποντας και τα σχόλια των εφήβων από κάτω που ξετρελαίνονται διαχρονικά να βιώνουν την ψυχοσωματική εμπειρία του αδρεναλινούχου τρόμου, θυμήθηκα τις δικές μου σχολικές μέρες, όταν διοργανώναμε με συμμαθήτριές μου βραδιές θρίλερ με ποπ κορν και κόκα κόλα.

Ψάχτηκα λίγο περισσότερο και ανακάλυψα- δεν ήταν και πολύ δύσκολο- ότι πίσω από το μωβμπλεμαύρο υπέροχο κανάλι ονόματι Gloomy Gentlemen κρύβονται κυριολεκτικά δύο 24χρονα αγόρια από τη Λαμία, οι οποίοι είναι μαθητικοί φίλοι και σχεδόν συγκάτοικοι, αφού δουλεύουν πολλές ώρες ημερησίως μαζί.

Τους λένε Άλεξ και Στέλιο. Ο Άλεξ δίνει τη φωνή στα video, με αυτή του τη χαρακτηριστική χροιά και άρθρωση που τον έχει ξεχωρίσει. Και ο Στέλιος γράφει τα κείμενα και γενικώς είναι στο «πίσω κομμάτι». Ο διαμοιρασμός είναι, όπως μου είπαν, «περίπου έτσι». Κατάλαβα ότι υπάρχουν και στιγμές που όλοι κάνουν όλα. Άλλωστε, έχουν σπουδάσει και οι δύο ηχοληψία στην Αθήνα. Κι έμαθα, επίσης, ότι δε σκέφτονται στο άμεσο μέλλον να μεγαλώσουν την ομάδα τους, παρά το ότι ο φόρτος εργασίας είναι μεγάλος.

Συνέπεια, σκληρή δουλειά, επιμονή και «να κάνεις αυτό που πραγματικά σου αρέσει, γιατί το κοινό παίρνει εύκολα χαμπάρι αν δεν», είναι οι συμβουλές που θα έδιναν σε έναν φρέσκο youtuber. Α! Και να μην το κάνουν για τα χρήματα ή για να γίνουν διάσημοι. Τι άλλο θα μπορούσαν να πουν δύο παιδιά που έχουν βγάλει 241 videos και έχουν-τη στιγμή που γράφεται το κείμενο- 184.946 συνδρομητές, ενώ στα προσωπικά τους προφίλ στο facebook έχουν ιδιαζόντως χαμηλό προφίλ και σχεδόν ούτε ποστάρουν τα περί καναλιού τους;

Κανονίσαμε ένα μεσημέρι να τηλεφωνηθούμε μέσω facebook και ανοίξαμε και κάμερες. Δε μιλήσαμε περισσότερο από σαράντα λεπτά-άλλωστε, οι Gloomy απάντησαν σε ό, τι τους ρώτησα και, μάλιστα, λακωνικά και κοφτά. Καλά έκαναν. Τα πάντα πάνω στα πρόσωπά τους, που είχα τη χαρά να δω πολλές φορές να σπάνε σε χαμόγελα, πρόδιδαν ένα και μόνο πράγμα: «ευχαριστούμε που ενδιαφέρεστε για εμάς, αλλά εμείς προς τα έξω θέλουμε να βγαίνει μόνο το κανάλι μας».

Εντελώς επαγγελματίες και με έκαναν να τους γουστάρω ακόμα πιο πολύ. «Αυτή την περίοδο, επειδή πάει κάπως καλά το youtube, βιοποριζόμαστε κάπως από αυτό», λέει ο Άλεξ. «Αλλά έχουμε δουλέψει και σέρβις και ηχοληψία στην τηλεόραση και αλλού, επίσης», συνεχίζει.

Μου φαίνεται πιο δυνατός χαρακτήρας από τον «ήρεμη δύναμη» Στέλιο, όμως ο Άλεξ παραδέχτηκε ότι στην αρχή δεν ήταν και πολύ ψημένος για κανάλι στο youtube. Αν έβλεπαν οι τότε δισταγμοί του την τωρινή επιτυχία, θα ντρέπονταν πολύ για λογαριασμό τους. Η ανησυχία «πόσο καλά μπορεί να πάει ένα κανάλι τέτοιου περιεχομένου στην Ελλάδα» είναι λογική μεν, αλλά…

«Και οι δύο βλέπαμε πολλές ταινίες και σειρές σχετικές και ασχολούμασταν με τέτοια θέματα, παραφυσικά ας πούμε, οπότε νομίζω ότι και οι δύο, με έναν τρόπο σκεφτόμασταν να μπούμε περισσότερο σε όλον αυτόν τον κόσμο. Απλά, ο ένας δεν το ομολογούσε στον άλλον. Η δημιουργία του καναλιού προέκυψε αρκετά φυσικά, παρά τις σκέψεις για τα εμπόδια που μπορεί να έβρισκε η θεματολογία μας μέσα στην σχετικά πιο… κλειστή ελληνική κοινωνία.», λέει ο Στέλιος.

Γεωργία: Το Gloomy Gentlemen πώς προέκυψε;

Άλεξ: Είναι λέξεις που βρήκαμε για να φανούμε κάπως ψαγμένοι (γέλια), αλλά τελικά ήταν αυτό που μας ταίριαξε. Δεν θέλαμε κάτι τρομαχτικό.

Γεωργία: Θα αγόραζα άνετα ρούχα από εταιρεία που λέγεται Gloomy Gentlemen, σαν σχεδιαστές ακούγεστε.

Στέλιος: Είναι ωραίο όνομα, κι εμάς μας αρέσει!

Άλεξ: Στον δρόμο καμιά φορά μας φωνάζουν Γκλούμυ κι έχει πλάκα αυτό.

Γ: Πριν ξεκινήσετε το κανάλι σας, είχατε πραγματική ιδέα των δυσκολιών και των παραξενιών του Youtube; Γιατί δεν είναι και όλα παίξε γέλασε στο μέσο αυτό…

Α: Ναι, δεν είναι. Ουσιαστικά, όμως, εμείς ξεκινήσαμε βλέποντας και κάνοντας. Και στην πορεία μάθαμε και καταλάβαμε αρκετά πράγματα και, βέβαια, ακόμα συνεχίζουμε. Για πολύ καιρό δεν βγάζαμε καν χρήματα.

Σ: Ναι, το μπαμ που ανεβήκαμε έγινε απότομα.

Γ: Έχετε πει σε άλλη σας συνέντευξη πως εσείς δεν φοβάστε κάτι πολύ, δεν σας τρομάζει κάτι. Σωστά;

Α: Είναι μια ερώτηση που μας κάνουν συχνά. Κοίτα, όταν κάθεσαι και δουλεύεις ώρες πάνω από ένα βίντεο, δηλαδή έχεις γράψιμο, ηχογράφηση, μοντάρισμα, καταλαβαίνεις ότι δεν περισσεύει χρόνος για να φοβηθείς με το περιεχόμενό του!

Σ: Ίσως όταν πρωτοακούς μια ιστορία ή ένα θέμα να τρομάξεις λίγο, αλλά στην πορεία απλά συνηθίζεις. Την πρώτη φορά, ας πούμε, που ακούσαμε την ιστορία του Dear David, που έχει ανεβεί σε δύο μέρη στο κανάλι μας, φρικάραμε λίγο.

Γ: Εγώ δεν πολυτρόμαξα, να σας πω την αμαρτία μου. Έχετε ανεβάσει άλλα που μου πάγωσαν το αίμα.

Σ: Το τρομακτικό έγκειται στο ότι μοιάζει να είναι μια ιστορία παντελώς αληθινή. Κι αυτό είναι που σε κάνει να σκεφτείς ότι μπορεί να συμβεί και σε σένα.

Γ: Τώρα τρομάζω λίγο. (γέλια)

Α: Δεν περιμέναμε ούτε εμείς να κάνει αυτό το βίντεο το μπαμ της εβδομάδας. Αλλά άρεσε!

Γ: Αισθάνεστε ότι έχετε μια ευθύνη παραπάνω, ας πούμε, λόγω του ότι το κοινό σας αποτελείται και από πολύ νεαρά άτομα; Ανήλικα;

Α: Ναι, βέβαια. Έχουμε ασχοληθεί και με το deep web, που είναι κάπως επικίνδυνο αν δεν προσέχεις, αλλά το ελληνικό youtube είναι βασισμένο σε αυτό το κοινό, ας πούμε 14 με 17. Στην αρχή, ήμασταν λίγο πιο… ελεύθεροι, κάναμε πιο ακραία πράγματα, τώρα όμως το κοινό μας έχει μεγαλώσει αρκετά και προσέχουμε όσο μπορούμε.

Σ: Βέβαια, όλο αυτό είναι ευθύνη και των γονιών. Πρέπει να προσέχουν τι βλέπει το παιδί τους! Όπως και να το κάνουμε, παρόλο που μας βλέπουν και μικρά παιδιά, τα βίντεό μας είναι για άτομα από 18 και πάνω. Όχι όλα, αρκετά.

Γ: Τι φάση με τα comments; Τα διαβάζετε μαζί, τους δίνετε στ’ αλήθεια σημασία;

Α: Στην αρχή μπορούμε να σου πούμε δίναμε σημασία. Περισσότερη από όσο έπρεπε ίσως. Τώρα, αυτή τη στιγμή τα κακοπροαίρετα σχόλια τα προσπερνάμε. Τύπου, ας πούμε ότι είμαστε αντίχριστοι, σατανιστές και διάφορα άλλα ακραία… Μια καλοπροαίρετη κακή κριτική τη λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη και τα θετικά, φυσικά, μας κάνουν πολύ χαρούμενους.

Σ: Και μας αρέσει η ανταπόκριση του κόσμου στο θέμα των προτάσεων για θέματα που θέλουν να καταπιαστούμε. Πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε καν να απαντήσουμε σε όλα αυτά τα μηνύματα που έρχονται στο facebook!

A: Είναι πολύ σημαντική για εμάς η συμμετοχή του κοινού στα θέματα. Χάρη σε αυτούς που μας βλέπουν.

Γ: Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία τρόμου; Ή, ας πούμε, το αγαπημένο σας θρίλερ;

Α: Είναι αρκετές. Αν με ρωτούσες πριν 4-5 χρόνια, θα σου έλεγα το Grave Encounters (σ.σ: ντοκιμαντέρ φαντασμάτων σε ένα εγκαταλελειμμένο ψυχιατρείο), αλλά τώρα ίσως θα σου έλεγα το Conjuring ίσως… (σ.σ: βασισμένο σε πραγματική ιστορία μιας στοιχειωμένης οικογένειας)

Σ: Πρόσφατα, είδα το Hereditary για το οποίο είχε γίνει ντόρος και μου άρεσε- είχα χρόνια να δω τόσο καλή ταινία τρόμου. Η αγαπημένη μου, που δεν είναι όμως ακριβώς τρόμου, αλλά πιο πολύ ψυχολογικό θρίλερ, είναι ο Μαύρος Κύκνος του Αρονόφσκι.

Γ: Γιατί δεν θέλετε να αφήσετε πια αυτή τη Λαμία και να έρθετε Αθήνα να βλέπουμε θρίλερ μαζί;

(γέλια)

Α: Δεν είναι ότι δεν θέλουμε να έρθουμε, αλλά όλο αυτό απαιτεί οργάνωση, χρόνο και χρήμα.

Σ: Το προσπαθούμε, πάντως! Μπορεί στο μέλλον να γίνει κι αυτό.

Γ: Πώς θα αντιδρούσατε σε μια πρόταση για τηλεοπτική εκπομπή; Τύπου, βραδινή, με σχολιασμούς σε ταινίες ή βίντεο τρόμου, ας πούμε;

Α: Α, δεν θα είχαμε αντίρρηση! Θα ήταν καλύτερη η παραγωγή και θα μπορούσαμε να κάνουμε πιο πολλά πράγματα.

Σ: Ναι, γιατί όχι; Αν μπορούσαμε να έχουμε συμμετοχή και στο δημιουργικό κομμάτι των βίντεο, ακόμα καλύτερα.

Γ: Αλλά τηλεόραση δε βλέπετε, ε;

Α+Σ: Όχι! Ελάχιστα… Καθόλου! (γέλια)

Γ: Υπάρχει κάτι άλλο στη ζωή σας που σας ενδιαφέρει στον ίδιο βαθμό με το κανάλι σας; Ή και περισσότερο;

Α: Παίζω μουσική σε ένα συγκρότημα, τους Glance of Medusa. Είμαι μπασίστας. Από πάντα, ασχολούμουν με τη μουσική.

Σ: Εμένα μου αρέσει πολύ να διαβάζω βιβλία και να γράφω, βασικά.

Γ: Φάνηκε αυτό, Στέλιο, από την επιλογή του Μαύρου Κύκνου! Είχατε πει πριν από κάποιον καιρό ότι σχεδιάζατε να κάνετε μια ταινία μικρού μήκους. Τρόμου εννοείται, σε δική σας παραγωγή και λοιπά. Τι γίνεται με αυτό το θέμα;

Α: Δεν έχουμε ακόμα ό, τι πιστεύουμε ότι μας χρειάζεται για να γίνει σωστά, όπως ας πούμε το έκαναν οι Unboxholics. Πολύ καλή δουλειά. Είκοσι λεπτά βίντεο!

Γ: Ποιους άλλους youtubers παρακολουθείτε;

Σ: Είμαστε τεράστιοι fans του PewDiePie (σ.σ: κανάλι με κωμικό περιεχόμενο), είναι μεγάλος, φοβερός youtuber και δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να μην είναι fan του!

Α: Είναι πολλοί που τον κράζουν, αλλά εμείς τον συμπαθούμε γιατί κάνει αυτό που του αρέσει και το κάνει καλά. Επίσης, μας αρέσει το κανάλι Scare Theater, το Infographics Show.

Γ: Πιστεύω ότι σε πενήντα χρόνια από τώρα η παραγωγή βίντεο στο youtube θα ανήκει στις καλές τέχνες… Θα είναι η δέκατη, ας πούμε, μετά τη φωτογραφία και τα κόμικ.

Α: Ναι, γιατί όχι; Χρειάζεται τέχνη σε αυτό το πράγμα. Πώς θα τα γράψεις, πώς θα τα πεις, πώς θα τα μοντάρεις…

Γ: Βέβαια, στο youtube η «κριτική τέχνης» γίνεται από τον καθένα εύκολα και ανώδυνα, σε λίγα δευτερόλεπτα… Ο καθένας έχει άποψη!

Α: Πράγματι κι εδώ υπάρχει η δυσκολία, ας πούμε, του ότι κάποιοι αισθάνονται πως τους θίγεις αν πρεσβεύεις κάτι διαφορετικό. Σε κάνει εχθρό του, σε μισεί, σε κράζει, σε βρίζει!

Γ: Στο μεταξύ εσείς, έχετε μια ευγένεια, μια ουδετερότητα, ούτε καν ζητάτε στο τέλος του video like και subscribe.

Σ: Ναι, δεν χρειάζεται επιπλέον ώθηση κάποιος που του’ χει στ’ αλήθεια αρέσει το περιεχόμενο και η δουλειά μας.

Ο Άλεξ και ο Στέλιος θέλουν να συνεχίσουν για καιρό, πολύ καιρό αυτό που κάνουν. Να δυναμώσει κι άλλο το κανάλι, να εμπλουτιστεί η ύλη τους, να κάνουν πράγματα που θα εκπλήξουν τους ίδιους και εμάς. Δεν θεωρούν ότι είναι καλή ιδέα να ξεφύγουν από τα χωράφια του τρόμου, γιατί με αυτό το πεδίο έχουν συνδεθεί. Βέβαια, καμιά φορά σκέφτονται μήπως τους τελειώσουν λίγο οι ιδέες και τα θέματα, αλλά δε μασάνε. Μου υποσχέθηκαν ότι κάποια στιγμή θα κάνουν κάτι για την μαυρομαλλούσα τύπισσα του The Ring που έχει στοιχειώσει τους εφιάλτες μου για πάντα και μόλις κλείσαμε τις κάμερες, στείλαμε ο ένας στον άλλον μια καρδούλα στο messenger. Gloomy είναι αυτοί, πανάθεμά τους…

Επίσης, θα βρίσκονται στην Αθήνα τέλη Οκτώβρη. Το νου σας, subscribers!