«Οι ερωσυλίες της Ερωφίλης» | Ένα παράδοξο ημερολόγιο χωρισμού

Ένα ημερολόγιο χωρισμού. Ένα τελετουργικό μιας πορείας προς το την επόμενη μέρα. Η προσπάθεια του Ερωτευμένου να συνεχίσει να υπάρχει χωρίς τον Άλλον.

Όπως περνάνε οι σελίδες μέσα από τα χέρια του αναγνώστη, μοιάζει με ένα δέντρο που χάνει τα φύλλα του ένα-ένα μέχρι να μείνει γυμνό. Τα δέντρα ξανανθίζουν όμως. Τα κάστρα πέφτουν αλλά το μόνο που σημαίνει αυτό είναι μεγαλύτερη ανάγκη για χτίστες που θα εξελίξουν την τέχνη του χτισίματος. Γιατί οι Ερωτευμένοι από πάντα ήθελαν να εκφραστούν και πάντα θα υπάρχει χώρος για μια καινούρια ιστορία.

Μιλήσαμε με τον συγγραφέα του βιβλίου Οι Ερωσυλίες της Ερωφίλης, Γιώργο Σκανδάλη και μας απάντησε σε κάποιες –παιγνιώδεις και μη– ερωτήσεις για τον έρωτα, τον χωρισμό και την ποίηση.

Ο χωρισμός «χωνεύεται» καλύτερα όταν γίνεται μια κι έξω ή όταν παίρνει χρόνο;

Αν έφτανα σε αυτό το σημείο, θα γινόταν μια κι έξω.

Ξαναγυρνάμε σε παλιούς έρωτες;

Εδώ έγινε επανασύνδεση Τζένιφερ Λόπεζ με Μπεν Άφλεκ, οπότε όλα είναι πιθανά.

Τι είναι αυτό που τελικά χάνει κάποιος/κάποια, όταν από-χωρίζεται τον άλλοτε ερωτικό του σύντροφο και το κενό γίνεται τόσο δυσβάσταχτο;

Τον χρόνο που αφιέρωσες, την καθημερινότητα, τα όνειρα τα εκπληρωμένα και τ’ ανεκπλήρωτα.

Από πού προκύπτει η ανάγκη καταγραφής –και μάλιστα με την ακρίβεια που έχει ένα ημερολόγιο‒ της σταδιακής απομάκρυνσης από το αντικείμενο του πόθου;

Είναι μια μορφή θεραπείας της μοναξιάς από το πένθος. Αργότερα, επιστρέφοντας και διαβάζοντάς το, μελετάς τη δική σου εξέλιξη.

Και μιας και πιάσαμε τις ιεροσυλίες· ο έρωτας είναι το ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι του Χριστού ή το πλύσιμο των ποδιών των δώδεκα Αποστόλων από τον Χριστό μετά τον Μυστικό Δείπνο;

Ο έρωτας είναι και το αγκάθινο στεφάνι αλλά και το πλύσιμο των ποδιών. Ο έρωτας δεν μπορεί να περιοριστεί.

Ποιον μήνα ο χωρισμός πονάει περισσότερο;

Ο μήνας «πριν» γιατί το βλέπεις να έρχεται. Το μετά είναι ευκολότερο γιατί έχεις ήδη πάρει την απόφαση, μαθαίνεις να ζεις χωριστά.

Χωρίζεις. Το πρώτο βράδυ είσαι πρώτο τραπέζι πίστα στα μπουζούκια; Σε παλιακό ροκόμπαρο κάποιας γειτονιάς της Αθήνας ή σε τζαζ μπαρ με ακριβό ουίσκι;

Ξεκινάω ήπια από το τζαζ μπαρ για να αντιμετωπίσω τον χωρισμό ώριμα και σοβαρά μέχρι να κάνω κεφάλι με το ακριβό ουίσκι. Αφού έχει ξυπνήσει ο θυμός, θέλω να πάω να εκτονωθώ σε ένα ροκόμπαρο και μετά, αφού μ’ έχουν πιάσει οι συναισθηματισμοί, θα με βρεις στα μπουζούκια ξημερώματα να ακούω καψουροτράγουδα.

Αν ο έρωτας ήταν ρούχο, τι ρούχο θα ήταν;

Ένα ακριβό επίσημο ένδυμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου.

Ο έρωτας είναι γκουρμέ εστιατόριο με εκλεκτούς μεζέδες ή βρώμικο τα ξημερώματα;

Βρώμικο τα ξημερώματα γιατί εκεί είσαι αυθεντικός.

Μπορεί να υπάρξει ισορροπία στον έρωτα ή πάντα κάποιος/κάποια θα γουστάρει περισσότερο;

Σε μια αμοιβαία σχέση μπορεί να υπάρξει η ισορροπία στον έρωτα.

Ποια είναι η πιο γελοία ατάκα που έχεις ακούσει σε χωρισμό;

Adele: «Never mind I’ll find someone like you».
No thanks!

Ποιο είναι το σχόλιο που έχεις ακούσει για το βιβλίο σου και το θυμάσαι ακόμη;

Από τη στιχουργό Όλγα Βλαχοπούλου σε μια διαδικτυακή παρουσίαση που κάναμε είχε πει: «Ταυτίστηκα γιατί οι λέξεις του βιβλίου ήταν βαθιές σαν ρίζες, ήταν σαν να άνθισε κάτι μέσα μου τόσο έντονα, ένιωσα αυτό το απόλυτο του έρωτα, αυτό το βαθύ, αυτό το ανεξίτηλο που δεν περνάει με τίποτα, που παλεύεις να σωθείς και δεν σώζεσαι και τελικά σου αρέσει που δεν σώζεσαι».