Ηθοποιός ιδιοσυγκρασιακή, δουλευταρού, παθιασμένη. Ανεβοκατεβαίνοντας τα πολλά και απαιτητικά σανίδια της ζωής της, δημιούργησε μια οικογένει, μια αξιοσημείωτη πορεία στα θεατρικά πράγματα της χώρας και ένα ευρύ κύκλο ανθρώπων που την αγαπούν και την θεωρούν αγαπημένη τους. Η Κατερίνα Γκατζόγια ξεχειλίζει από ποίηση και συναίσθημα-αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν και να το διαχειριστούν όλοι. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν ένα τέτοιο πλάσμα συναντιέται με έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες;

Ο πράος και ήμερος Δήμος Αβδελιώδης δίδαξε και σκηνοθέτησε την εκρηκτική Κατερίνα Γκατζόγια. Το έργο που τους απασχόλησε δεν ήταν άλλο από την Γυναίκα της Ζάκυθος, του Διονυσίου Σολωμού, ένα κορυφαίο έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας που διαβάζεται και απασχολεί μέχρι σήμερα.

Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα του έργου στην Αθήνα, η Κατερίνα Γκατζόγια μιλά στο Η Πόλη Ζει για αυτήν την δουλειά και τις προκλήσεις της.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Δήμο Αβδελιώδη;

 Ήταν ο άνθρωπος ο οποίος ήθελα να εμπιστευτώ. Θαύμαζα τις δουλειές του. Από τη στιγμή που ήθελα , όλα ήταν ένα λεπτό, ένα τηλέφωνο, ένα ραντεβού και ξεκινήσαμε το ταξίδι.

Ποια ήταν η διαδικασία της πρόβας μαζί του και πώς ήταν η μεταξύ σας επικοινωνία;

Είχαμε ξεκινήσει πρόβες, δια ζώσης, προ κορονοϊού, και στη συνέχεια συνεχίσαμε διαδικτυακά. Μετά τον κορονοϊό συνεχίστηκαν από κοντά οι πρόβες.

Η συνεργασία μας ήταν πάνω από όλα φιλική. Με το Δήμο αισθάνεσαι φίλος από την πρώτη στιγμή. Σε κάνει να νιώθεις άνετα μαζί του. Νιώθεις ασφάλεια και η διδασκαλία γίνεται με τόσο όμορφο τρόπο που όσες ώρες και αν εργαστείς μαζί του, δεν τις καταλαβαίνεις. Δεν “ουρλιάζει” και δεν “χτυπιέται” ,όπως οι περισσότεροι σκηνοθέτες ,γιατί είναι ακομπλεξάριστος και  γνώστης. Έχει ήθος και συνέπεια. Είναι πάνω από όλα άνθρωπος. Αισθάνομαι πολύ τυχερή για την άψογη συνεργασία μας. Είναι σπάνιο και δυσεύρετο αυτό στον χώρο μας.

Έχεις ξανασχοληθεί θεατρικά με κείμενο που δεν προορίζεται ακριβώς για το θέατρο;

Ναι, στον ποιητικό μονόλογο της  ποιήτριας Νιόβης Ιωάννου “Μην έρθεις απόψε”. Ένα ψυχολογικό δράμα που καταδεικνύει τη συμπεριφορά ανθρώπων οι οποίοι βιώνουν την απόλυτη ψυχική αποξένωση.

Πώς διαχειρίστηκες εσύ ως ηθοποιός το φορτίο ενός μονολόγου από τη μια και από την άλλη ενός τέτοιου, πολύ συγκεκριμένου και πολύ ιδιαίτερου, μονολόγου; Είσαι μια έμπειρη ηθοποιός, όμως εντοπίζω μια αντικειμενική δυσκολία στο εγχείρημα. Μια πρόκληση.

Ο  μονόλογος, κατά γενική ομολογία, είναι ένα δύσκολο είδος. Ο ηθοποιός σ’ έναν μονόλογο αναμετριέται κάθε φορά με τον εαυτό του. Αναλαμβάνει ακέραια την ευθύνη να μεταφέρει σκέψεις, συναισθήματα, εμπειρίες και να  μετατρέψει τελικά τον μονόλογο σε διάλογο με τον θεατή.  Η γυναίκα της Ζάκυθος, ένα από τα κορυφαία έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, είναι ένας πραγματικά ιδιαίτερος μονόλογος. Ήταν μια τεράστια πρόκληση για μένα. Είναι ένας, θα έλεγα, μαγικός μονόλογος.  Με συνεπήρε ,αρχικά ,η μουσικότητα του λόγου, η αμεσότητα του, η μαγεία της γλώσσας με τα τόσο ετερόκλητα στοιχεία, από τις Γραφές ως τα δημοτικά τραγούδια και τις αφηγήσεις, στιγμές αισθάνθηκα να μετεωρίζομαι ανάμεσα στο όραμα ή στο ρεαλισμό, στον πεζό ή ποιητικό λόγο. Οι όποιες δυσκολίες εξανεμίστηκαν από τις πρώτες πρόβες, όπου κατάλαβα ότι με την διδασκαλία του Δήμου Αβδελιώδη ,μαθαίνεις που πας. Δεν βαδίζεις σε άγνωστα μονοπάτια. Είναι συγκεκριμένος ο δρόμος που θα ακολουθήσεις.

Ποιος είναι ο στόχος αυτής της παράστασης; Να φύγει το κοινό με τι συναισθήματα και σκέψεις;

Η γυναίκα της Ζάκυθος είναι αινιγματικό έργο με πολλές ερμηνείες. Ελπίζω, και θα προσπαθήσω όσο μπορώ, να μεταφέρω στο θεατή τη μουσικότητα του έργου, το πάθος της έκφρασης, την ένταση, τη συγκίνηση, τον πλούτο, την αισθητική του λόγου του εθνικού μας ποιητή και την μοναδικότητα της ερμηνείας που βασίζεται πάνω στην εκφορά του λόγου της διδασκαλίας του Δήμου Αβδελιώδη.

Τι θα κερδίσει ερχόμενος κάποιος που είναι εξοικειωμένος με το έργο του Σολωμού;

Θα μιλήσω για την εμπειρία τη δική μου. Ίσως δεν είμαι εξοικειωμένη με  το σύνολο του έργου του Σολωμού, θεωρώ όμως πως είμαι εξοικειωμένη με το συγκεκριμένο έργο. Αν κρίνω, λοιπόν, από τον εαυτό μου, κάθε φορά που διαβάζω το έργο ανακαλύπτω πτυχές άγνωστες, κάθε φορά εκπλήσσομαι απ’ αυτά που αναδύονται σε κάθε ανάγνωση. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε μια πόλη αχαρτογράφητη, έχεις βαδίσει αμέτρητες φορές τους δρόμους της και όλο και κάποιο δρομάκι αβάδιστο ως τώρα ξεφυτρώνει σε μια επόμενη γωνία, της οποίας γωνίας την ύπαρξη αγνοούσες λίγο πριν. Και το πιο σημαντικό είναι ότι θα αισθανθεί και θα αντιληφθεί κάποιος τις εικόνες και τις ιδέες του κειμένου, μέσα από την ιδιαιτερότητα της ερμηνευτικής προσέγγισης του σκηνοθέτη.

Θα συνεχίσει το ταξίδι της η παράσταση και τον χειμώνα;

Εφόσον οι ιδιαίτερες συνθήκες που έχουμε το επιτρέψουν, ναι, θα συνεχίσουμε.

Μετά από την πρεμιέρα θα ταξιδέψει η παράσταση στην Αίγινα, στο Ξυλόκαστρο, στη Λίμνη Πλαστήρα, στην Πρέβεζα , στην Πάργα κ.λ.π. Εφόσον οι ιδιαίτερες συνθήκες που έχουμε το επιτρέψουν, ναι, θα συνεχίσουμε και τον Χειμώνα.

Η καραντίνα σε ξεκούρασε ή περισσότερο σε άγχωσε ως προς το κομμάτι της δουλειά σου ως ηθοποιού η οποία έπαυσε;

Ίσως επειδή έχω την πολυτέλεια να μην βιοπορίζομαι μόνο από τη δουλειά μου ως ηθοποιού, είχα λιγότερο άγχος από άλλους συναδέλφους. Η καραντίνα εν μέρει με ξεκούρασε και ταυτόχρονα μου έδωσε χρόνο για τις απαιτητικές πρόβες, μέσω skype με τον σκηνοθέτη μου. Εκείνο που με άγχωνε ήταν η καθημερινή ανησυχία και έγνοια για την υγεία των αγαπημένων μου καθώς και για το πού “πάμε” ως χώρα. Με άγχωνε και με αγχώνει «ο φόβος του άλλου» που έχουν διασπείρει παντού, με τις όποιες επιπτώσεις.

Ποια είναι τα συναισθήματά σου τώρα που θα βρεθείς πάλι με το κοινό που σε παρακολουθεί και σε αγαπά, μετά από αυτή την διακοπή μηνών;

Η δουλειά του ηθοποιού είναι άμεσα συνδεδεμένη με το κοινό, απλά χωρίς το κοινό δεν υπάρχει ούτε ηθοποιός. Προσωπικά, αισθάνομαι πως έχω με τους θεατές μια σχέση αγαπητική. Εισπράττω πολλαπλάσια από το κοινό την αγάπη που εκπέμπω. Η χαρά μου είναι απερίγραπτη. Θα ήθελα, αν οι συνθήκες το επέτρεπαν, έναν έναν να τους αγκαλιάσω. 

Ποια άλλα σχέδια έχεις; Είναι κάτι που ετοιμάζεις ανακοινώσιμο;

 Βρίσκομαι ήδη στον πυρετό τριών παραστάσεων. Μαζί με τη Γυναίκα της Ζάκυθος , θα παιχτεί και το Μαύρο Γιασεμί  της Μαρίας Μαραγκουδάκη σε κάποιους δήμους, καθώς και η Άδεια σου Παρένθεση.

Info:

Η γυναίκα της Ζάκυθος, του Διονυσίου Σολωμού

Σκηνοθεσία-Διδασκαλία: Δήμος Αβδελιώδης

Ερμηνεία: Κατερίνα Γκατζόγια

Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης

Πού; Θέατρο Κολωνού, στάση μετρό Σεπόλια (Ιωαννίνων & Καπανέως)

Πότε; 15 Ιουλίου 2020, 20:30

Εισιτήρια: 12, 10, 5 ευρώ