Γιάννης Λαζαρίδης: Το live streaming δεν είναι Θέατρο!

Ο νεαρός ηθοποιός Γιάννης Λαζαρίδης είναι ένας καλλιτέχνης που ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλά θεατρικά έργα που έχουν ανέβει στη συμπρωτεύουσα και κάποια τα έχει σκηνοθετήσει κιόλας.

Στο cinema τον είδαμε στις δυο κινηματογραφικές ταινίες που έκανε ο Βασίλης Τσικάρας με θέμα την Επανάσταση του `21 καθώς και σε διάφορες ταινίες μικρού μήκους. Σύντομα θα ξαναβρεθεί στα κινηματογραφικά πλατό για να παίξει στην ταινία Operation Star.

Γιάννη αυτή θα είναι η τρίτη συνεργασία σου με τον Βασίλη Τσικάρα. Πότε ξεκινάνε τα γυρίσματα;

Ελπίζουμε από Φλεβάρη ή Μάρτη, περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τα lock down. Είναι μια ταινία για τον πόλεμο και τον έρωτα, διαδραματίζεται στην Ελλάδα του 1943 κι εγώ παίζω έναν Γερμανό στρατιωτικό.

Έχεις ένα αρκετά πλούσιο βιογραφικό. Πόσο εύκολο είναι να το πετύχει αυτό ένας ηθοποιός που δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη;

Δεν ξέρω αν είναι εύκολο, η αλήθεια είναι ότι εμένα δεν μου ήρθαν και πολύ εύκολα τα πράγματα, με πολύ δουλειά και κατάθεση ψυχής έκανα αυτό το βιογραφικό που και πάλι δεν θεωρώ ότι είναι πλούσιο, απλά έχει κάποιες αξιόλογες δουλειές.

Έχεις παίξει και για το κοινό της Αθήνας. Ένιωθες περισσότερο ασφαλής παίζοντας στην πόλη σου ή ήταν το ίδιο για σένα;

Ναι, έχω παίξει στην παράσταση Faux Dario του Βαγγέλη Δουκουτσέλη, το οποίο το είχα ανεβάσει και στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχω κάτι να σχολιάσω για το θέμα ¨ασφάλειας¨ που λες διότι δεν είναι κάτι που με απασχόλησε. Η ενέργεια που βγάζει το κοινό της Αθήνας πάντως μου άρεσε πάρα πολύ.

Πόσα χρόνια είσαι ηθοποιός;

Η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση ήταν το 2011, οπότε 10 χρόνια συνεχόμενα.

Στη σχολή είχες δάσκαλο τον Ανδρέα Βουτσινά. Θυμάσαι κάποιο περιστατικό που τον αφορά; Ίσως κάποια πράγματα που σας συμβούλευε…

Ναι, είχα την τιμή να τον έχω δάσκαλο. Θυμάμαι ας πούμε την ανάλυση που έκανε σε έναν μονόλογο, έλεγε πράγματα που δεν σου περνούσαν καν από το μυαλό, ό,τι και να έλεγε ήταν ένα διαμάντι που έπρεπε να το πιάσεις. Θυμάμαι μια φορά που μου εξήγησε, θεατρικά και όχι φιλολογικά, για ποιο λόγο το «Σ`αγαπώ» έχει «ω» στο τέλος και όχι «ο». Και του λέω, γιατί; Και μου λέει το «ο» είναι κοφτό όταν το προφέρεις, ενώ το «ω» είναι σαν να έχει πάρει 2 όμικρον και να τα έχει ενώσει, οπότε έχει μεγαλύτερη διάρκεια στο άκουσμα : «Σ` αγαπώωωω…» και βγαίνουν συναισθήματα στη σκηνή.

Τώρα που ζούμε την εποχή του κορονοϊού έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες ώστε η Τέχνη να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Τι γνώμη έχεις για τις live streaming παραστάσεις;

Δυστυχώς δεν μου αρέσουν καθόλου, γιατί οι live streaming παραστάσεις δεν είναι Θέατρο, δεν υπάρχει κοινό, το παρακολουθείς πίσω από μια οθόνη, οι ηθοποιοί είναι μόνοι τους σε μια σκηνή λες και κάνουν τελική πρόβα, δεν υπάρχει καμιά ενέργεια μεταξύ ηθοποιού-κοινού, για μένα δεν είναι Θέατρο, είναι κάτι καινούργιο με το όνομα live streaming το οποίο δεν μου αρέσει καθόλου, όλοι ξέρουμε τι διαφορά έχει να βλέπεις παράσταση από την τηλεόραση και να βλέπεις παράσταση από κοντά, το δεύτερο δεν εξηγείται με λόγια, είναι κάτι μαγικό.

Θέλω να μου σχολιάσεις την παρακάτω, αληθινή, είδηση : Ανακοινώθηκε ένα νέο ανέβασμα της ¨Στέλλας¨ του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Οι συντελεστές δήλωσαν πως οι ηθοποιοί πάνω στη σκηνή θα παίζουν κρατώντας τις απαιτούμενες από τον covid-19 αποστάσεις ενώ τα φιλιά μεταξύ Στέλλας και Μίλτου οι πρωταγωνιστές θα τα δώσουν φορώντας μάσκες.

Τι να σχολιάσω; Ότι αυτό είναι μια κοροϊδία και μισή; Φιλιά με μάσκες; Είναι δυνατόν;

Πολλές φορές χρειάζεται η πτώση και η άβυσσος για να ακολουθήσει η Αναγέννηση. Πιστεύεις πως ζούμε μια καλή ή μια κακή εποχή;

Ζούμε μια τρελή εποχή, δεν ξέρω τι άλλο να πω, είμαι 32 χρονών και έχουν συμβεί τρελά πράγματα στον κόσμο από το 1989 μέχρι σήμερα.

Σκοπεύεις κάποια στιγμή να κατεβείς στην Αθήνα ή θα συνεχίσεις να κυνηγάς το όνειρο από τη Θεσσαλονίκη;

Αν με πάρουν σε κάποια σειρά ή σε κάποιο Θέατρο, ναι, φυσικά.

Ξέρω πως παράλληλα έχεις σπουδάσει και τεχνικός υπολογιστών.

Ναι, έχω σπουδάσει και τεχνικός Η/Υ και Δικτύων, Γραφίστας, Web Design, έχω 13 χρόνια εμπειρίας σε αυτούς τους τομείς, γιατί ποτέ δεν έκανα μόνο Θέατρο, πάντα έκανα δυο δουλειές, με το Θέατρο δεν ζεις δυστυχώς.