Στη συμβολή των οδών Πατησίων και Καυτατζόγλου βρίσκεται το Πάρκο Φιξ – Κλωναρίδη, πράσινο και περιποιημένο όσο λίγα στην πόλη. Μια τεχνητή, μικρή «λίμνη» στο πάνω μέρος του, δυο-τρεις φοίνικες, νεαρά πλατάνια, λίγα κυπαρίσσια, μικρά πεύκα κι έλατα, παγκάκια σε διάφορα σημεία και χωμάτινα δρομάκια που διανύουν το πάρκο απ’ τη μια άκρη ως την άλλη. Και η εγκαταλελειμμένη βίλα Κλωναρίδη, αρχιτεκτονικό δείγμα του ρεύματος του εκλεκτικισμού, με βασικά χαρακτηριστικά της τη συμμετρία, το επιβλητικό ύφος, την πολυχρωμία και τον πλούσιο, γλυπτό διάκοσμο.

Δύσκολο να ανιχνεύσει κανείς τα παραπάνω στοιχεία, αφού η βίλα Κλωναρίδη – αν κι έχει χαρακτηριστεί από τον Δήμο Αθηναίων ως διατηρητέα – είναι σήμερα ερειπωμένη, με τα παράθυρα και τις πόρτες σφραγισμένα όπως-όπως και τους πλαϊνούς τοίχους γεμάτους γκράφιτι. Διασώζονται ελάχιστα απ’ τα ακροκέραμα της στέγης , τα οποία – μαζί με τα κολωνάκια της μπροστινής βεράντας – σχεδιάστηκαν απ’ το διάσημο Γερμανό αρχιτέκτονα Έρνστ Τσίλερ.

Χτίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν ακόμα η αραιοκατοικημένη περιοχή των Πατησίων ήταν γεμάτη χωράφια κι ανθόκηπους, ενώ έκαναν την εμφάνισή τους ορισμένα λιτά και καλαίσθητα κτίσματα εδώ κι εκεί, όπως είναι ο ναός του Αγίου Λουκά, η έπαυλη και το εργοστάσιο εριουργίας της οικογένειας Δρακόπουλου (πάνω στην Πατησίων και τα δύο). Η βίλα Κλωναρίδη στέγασε την οικογένεια του Ερρίκου Κλωναρίδη μέχρι και το 1977.

Ο Ε. Κλωναρίδης μαζί με τον αδερφό του, Μιλτιάδη και τον Έκτορα Δρακούλη ίδρυσαν το εργοστάσιο Μ. & Ε. Κλωναρίδη το 1903. Βρισκόταν δίπλα ακριβώς στη βίλα Κλωναρίδη, μεταξύ της οδού Πατησίων και του λεγόμενου «Θηρίου», που αποτελούσε τον Ηλεκτρικό της εποχής αλλά και δίπλα στο κοσμικό κέντρο «Ουράνιος», που ήταν προορισμός διασκέδασης για τους Αθηναίους.

Το 1930 πέρασε στα χέρια του Καρόλου Ιωάννου Φιξ, ιδρυτή της ζυθοποιίας Φιξ, η οποία μονοπωλούσε πλέον την ελληνική αγορά. Παρά τον ανταγωνισμό των δύο επιχειρηματιών ο Κλωναρίδης συνέχισε να διατηρεί μετοχές στο εργοστάσιο που άνηκε τώρα στον Φιξ, ενώ ο Φιξ παραχώρησε επίσημα στη διαθήκη του τη βίλα της οικογένειας Κλωναρίδη (που του άνηκε πια, μαζί με το εργοστάσιο) στους απογόνους της. Και κάπως έτσι, από τη συνύπαρξη του εργοστασίου του Φιξ και της βίλας Κλωναρίδη, προέκυψε το όνομα του σημερινού πάρκου!

Το εργοστάσιο του Φιξ λειτούργησε ως αποθήκη πρώτα. Ύστερα με μόνο αντικείμενο την παραγωγή πάγου ώς το 1983, όταν η εταιρεία Φιξ χρεοκόπησε. Το 1991 περιήλθε στην περιουσία του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος και το κατεδάφισε το 2000, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, που στέγαζαν τις πολιτιστικές δραστηριότητες των παιδιών τους στο χώρο του και που επιθυμούσαν τη διατήρηση ενός σημαντικού δείγματος της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της Αθήνας. Το ίδιο βίαια κι ανεξήγητα – κάποια χρόνια νωρίτερα – κόπηκε το ρεύμα (1987) αλλά και το νερό (1999) στη βίλα Κλωναρίδη, ενώ η μια από τις δύο κόρες του Ε. Κλωναρίδη ζούσε ακόμα εκεί.

Υ.γ. Στα άμεσα σχέδια κοινωνικής πολιτικής και βελτίωσης των υποδομών της πόλης που ανακοίνωσε το καλοκαίρι ο Δήμος Αθηναίων είναι κι η επισκευή της βίλας Κλωναρίδη. Το περιμένουμε…