Ακούω τους μπούμερς να γκρινιάζουν για τότε που «δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα και ήταν όλα πιο ωραία», αλλά ως γνήσια μιλένιαλ και νοσταλγός της αναπάντητης κλήσης που σήμαινε «σε σκέφτομαι» στα Nokia 3310, προσωπικά θα γκρινιάξω για την αλυσιδωτή new age επικοινωνία (δικός μου όρος – χειροκροτήστε με).
Σήμερα έχουμε viber, messenger, Instagram, telegram, skype, zoom, what’s up, sms, mail, έναν χαμό από πλατφόρμες που σκοπό έχουν την επικοινωνία, την «εύκολη» συνεννόηση, την αποφυγή παρεξηγήσεων γιατί «τα γραπτά μένουν».
Οκ. Έλα όμως που η σπαστική γενιά των μπούμερ ή η ακόμη σπαστικότερη Gen Z έχει υιοθετήσει αυτή την «αλυσιδωτή»: ξεκινούν και σου στέλνουν κάτι στο viber, συνεχίζουν την κουβέντα στο τηλέφωνο, περνούν σε sms, στέλνουν ένα meme στο Instagram που έχει σχέση με την προαναφερθείσα κουβέντα, μετά λένε ένα μυστικό στο telegram κ.ο.κ.
Αποτέλεσμα; Πολλά κανάλια, μία τηλεόραση, ένας καμένος δίσκος. Εκεί που η επικοινωνία έγινε ευκολότερη και απολύτως δωρεάν, η συνεννόηση μπήκε σε ένα μίξερ από το οποίο θυμάσαι μικρές ψηφίδες γεγονότων και αισθημάτων σαν στόριζ στα σόσιαλ.
Ας τελειώνουμε αυτό το αστείο.
Ζήτω η νοσταλγία, ζήτω το Nokia 3310, ζήτω η αναπάντητη.
