Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ερυθρού Σταυρού/Ερυθράς Ημισελήνου, την Παρασκευή 8 Μαΐου, (γενέθλιος ημέρα του ιδρυτή του Κινήματος Ερρίκου Ντυνάν) ο Ερυθρός Σταυρός με σύντομο μήνυμα (video) αναφέρει πως:
“Στηρίζουμε, ενδυναμώνουμε και χειροκροτούμε όλους τους Εθελοντές μας που έδωσαν το «παρών» στην πρώτη γραμμή καθώς και όλους όσους αγωνίζονται για την προστασία της υγείας μας. Ας ακουστεί το χειροκρότημά μας σε όλο τον κόσμο”.
Η φροντίδα και η συμπαράσταση χωρίς πολιτισμική ή εθνική διάκριση ήταν το πρωταρχικό κίνητρο και το ιδεολογικό υπόβαθρο της ίδρυσης του Ερυθρού Σταυρού.
Στη διάρκεια των 143 χρόνων δράσης και προσφοράς του Κινήματος, τα ιδανικά αυτά αποτέλεσαν τον πυρήνα της προσπάθειας και της δραστηριότητάς του για την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου.
Η ανθρωπιστική δραστηριότητα του Κινήματος Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε παγκοσμίως με τη σταδιακή συμμετοχή όλο και περισσοτέρων χωρών. Σήμερα είναι η μεγαλύτερη εθελοντική οργάνωση σε ολόκληρο τον κόσμο και αποτελεί συνώνυμο της αλληλεγγύης και της φιλαλληλίας, γεγονός που επιστεγάζεται από την απονομή τριών βραβείων Νόμπελ στο Διεθνές Κίνημα Ερυθρού Σταυρού (1917, 1944, 1963).
Το Διεθνές Κίνημα Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου είναι το σύμβολο της αλτρουιστικής προσφοράς χωρίς σύνορα, για τη βελτίωση της ζωής των ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων, είναι η έμπρακτη προσπάθεια για την υλοποίηση του οράματος ενός κόσμου που πορεύεται με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προοδεύει συνολικά μέσω του ανθρωπισμού.
Ποιος ήταν ο Ερρίκος Ντυνάν
Ο Ερρίκος Ντυνάν (Jean Henri Dunant) ήταν Ελβετός επιχειρηματίας και κοινωνικός ακτιβιστής. Υπήρξε ο ιδρυτής του Ερυθρού Σταυρού και τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1901.
Γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1828 στη Γενεύη της Ελβετίας. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του επιχειρηματία Ζαν Ζακ Ντυνάν και της Αντουανέτ Κολαντόν. Οι Ντυνάν ήταν πιστοί Χριστιανοί του Καλβινιστικού δόγματος, με σημαντική επιρροή στην κοινωνία της Γενεύης και αξιοσημείωτο φιλανθρωπικό έργο. Από νωρίς εμφύσησαν στο γιο τους την αξία της κοινωνικής προσφοράς και της φιλανθρωπίας.
Στα 19 του χρόνια, ο Ερρίκος Ντυνάν ίδρυσε με μία παρέα φίλων του ένα σύλλογο μελέτης της Βίβλου και συνέδραμαν οικονομικά φτωχούς και αποφυλακισμένους. Εξαιτίας των μέτριων επιδόσεών του παράτησε το Κολέγιο και άρχισε να εργάζεται σε μία τράπεζα. Το 1852 ίδρυσε το ελβετικό παράρτημα της Χριστιανικής Αδελφότητος Νέων (ΧΑΝ, UMCA) και τρία χρόνια αργότερα έλαβε μέρος στην ίδρυση της Διεθνούς ΧΑΝ στο Παρίσι.
Το 1856 εγκατέλειψε την τράπεζα και δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στην Αλγερία, που βρισκόταν τότε υπό γαλλική κατοχή. Οι αποικιακές αρχές τού έβαζαν πολλά εμπόδια κι έτσι αποφάσισε να απευθυνθεί προσωπικά στον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’. Η συνάντησή τους επρόκειτο να γίνει στην Ιταλία, όπου ο γαλλικός στρατός μαχόταν στο πλευρό των Ιταλών εναντίον των Αυστριακών, που κατείχαν μεγάλο μέρος της Βόρειας Ιταλίας.
Έτσι, ο Ερρίκος Ντυνάν έγινε αυτόπτης μάρτυρας της μάχης του Σολφερίνο στις 24 Ιουνίου 1859, που στοίχισε τη ζωή σε περίπου 40.000 στρατιώτες και των δύο πλευρών. Θυμήθηκε το ανθρωπιστικό του παρελθόν και οργάνωσε υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, τόσο για τους Γάλλους και Ιταλούς, όσο και για τους Αυστριακούς τραυματίες.
Με το έργο του «Ανάμνηση από το Σολφερίνο» («Un Souvenir de Solferino», 1862) πρότεινε να δημιουργηθούν σε όλες τις χώρες εθελοντικές οργανώσεις περίθαλψης, με σκοπό την πρόληψη και ανακούφιση του πόνου στον πόλεμο και την ειρήνη, χωρίς φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις.
Πρότεινε, επίσης, μία διεθνή συμφωνία, που θα κάλυπτε τους τραυματίες πολέμου, η οποία υπογράφτηκε στη Γενεύη το 1864, τη χρονιά που ίδρυσε τον Ερυθρό Σταυρό και σχηματίστηκαν οι πρώτες εθνικές οργανώσεις.
Αφού χρεοκόπησε, επειδή είχε παραμελήσει τις επαγγελματικές του υποθέσεις, ο Ντυνάν έφυγε το 1867 από τη Γενεύη κι έζησε το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης ζωής του στη φτώχεια και την αφάνεια. Συνέχισε να προωθεί το ενδιαφέρον για τη μεταχείριση των αιχμαλώτων πολέμου, την κατάργηση της δουλείας, τη διεθνή διαιτησία, τον αφοπλισμό και τη δημιουργία μιας πατρίδας για τους Εβραίους. Το 1901 τιμήθηκε με το πρώτο Νόμπελ Ειρήνης, για τη συνεισφορά του στην ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού.
Ο Ερρίκος Ντυνάν πέθανε στο Χάιντεν της Ελβετίας στις 30 Οκτωβρίου 1910, σε ηλικία 82 ετών.
Πηγή: Sansimera.gr | redcross.gr | e-charity.gr
