Έλα, παραδέξου το. Σίγουρα έχεις σιχτιρήσει από μέσα σου κάποιον από αυτούς τους συν-πολίτες σου. Ή ακόμα, μπορεί να είσαι κι εσύ ένας απ’ αυτούς!
Είναι βράδυ και έχετε μαζευτεί παρέα στο σπίτι για κρασί, μπλα-μπλα και επιτραπέζια. Και όπως η κουβέντα πηγαίνει στα νιάτα τα μπερμπάντικα, προσπαθεί να ξεθάψει ο καθένας και η καθεμία τη δική του αντισυμβατική πράξη ως νεολαίος. Μικροκλοπές από τις τσέπες του παντελονιού του παππού σου, μικροκλοπές παγωτών από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς (όταν δεν έβρισκες ούτε φράγκο στις τσέπες του παντελονιού του παππού σου), μηχανάκια, αλκοόλ, σκονάκια, σουρωμένα «πιστόλια» σε βραδινές εξόδους (που την επόμενη μέρα όμως σχεδόν πάντα σε έπιανε ντροπή και πήγαινες πίσω στο μαγαζί με την ουρά στα σκέλια να πληρώσεις τον λογαριασμό… πάει το μεροκάματο), αναγνώσεις μηνυμάτων στο κινητό τού αγοριού σου και πολλά άλλα που εν είδει εξομολόγησης, δεν μπορούν να καταγραφούν σε αυτήν τη λίστα.
Υπάρχει όμως και μία πράξη η οποία ξεπερνάει σε αντισυμβατικότητα όλες τις υπόλοιπες. Κυρίες και κύριοι! Κολλημένα αυτοκόλλητα στις πινακίδες του ΚΟΚ.
Καλά ε; Εδώ μιλάμε για ό,τι πιο αντισυστημικό σκέφτηκε ποτέ ο ανθρώπινος νους. Τα βάζεις κάτω και λες, οι τοίχοι είναι πλέον μπανάλ, οι κάδοι σκουπιδιών έχουν γεμίσει με μηνύματα του Μπακογιάννη, οι στάσεις των λεωφορείων είναι εστίες κορονοϊού, τα παγκάκια έχουν πια ξεπεραστεί. Ποιο είναι το σημείο που θα κάνει την πράξη μου να γίνει η ιέρεια της αέναης μάχης με την εξουσία;
Μα, φυσικά, αυτό που θα φέρει απέναντί μου τον απλό κόσμο, ο οποίος κυκλοφορεί με το αυτοκίνητό του και πίστεψε ότι τα σήματα που πέρασε, όταν έδινε για δίπλωμα οδήγησης, θα έχουν κάποιο πρακτικό αντίκτυπο στην οδηγητική του καθημερινότητα. Όχι όμως. Γιατί εκεί που πας να στρίψεις στο στενό, είσαι γελασμένος αν πιστεύεις ότι θα καταλάβεις από την πινακίδα αν είναι μονόδρομος ή όχι. Η πινακίδα έχει μετατραπεί σε κερκίδα κατά τη διάρκεια ντέρμπι.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων, δεν θα έχει εξαφανιστεί τελείως το χρώμα της κι έτσι θα καταφέρεις με λίγο κόπο να μαντέψεις ποιο σήμα, τελικά, είναι. Στη χειρότερη, θα πας να ψάξεις την τύχη σου στον παρακάτω δρόμο. Μέχρι που θα αναγκαστείς να καταλάβεις ποια είναι η πορεία τού δρόμου από τη φορά με την οποία είναι τοποθετημένη η πλειοψηφία των παρκαρισμένων αυτοκινήτων.
Προφανώς δεν θα μιλήσουμε για την ανάλογη πράξη σε ταμπέλες οδών. Γιατί τι να της κάνουμε τις ταμπέλες πλέον φίλες και φίλοι, αφού έχουμε τα gps; Πρέπει να μετατραπούν πάραυτα σε φόρουμ ποδοσφαιρικών ομάδων και λοιπών αντιφασιστικών συλλογικοτήτων.
Γιατί ο ανεγκέφαλος τύπος θεωρεί πως οτιδήποτε είναι τοποθετημένο από το κράτος, περνάει αυτομάτως στη λίστα με τα πιο επικίνδυνα στοιχεία μέσα στην πόλη, που πρέπει να καταστραφούν. Ταυτόχρονα, η σκέψη που τον απενοχοποιεί κατευθείαν είναι ότι για όποιον συνάνθρωπό του μπορεί να είναι χρήσιμα αυτά τα αντικείμενα, είναι τόσο νοικοκυραίος και τόσο υποταγμένος που καλά του κάνει και τον εκνευρίζει.
Το βασικό πρόβλημα, βέβαια, με αυτές τις τοποθετήσεις προϊόντων, δεν είναι τόσο η περίπτωση ατυχήματος ή ο εκνευρισμός που μπορεί να φτάσει από το μηδέν στο εκατό μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα (λες και δεν είχαμε ήδη πολλά να μας αγχώνουν και να μας προβληματίζουν), γιατί καλώς ή κακώς οι άνθρωποι των πόλεων έχουν εκπαιδευτεί στις δυσκολίες του δρόμου, είτε είναι οδηγοί είτε είναι πεζοί.
Το χειρότερο είναι η συνειδητοποίηση ότι υπάρχουν τέτοιοι συμπολίτες μας που σκέφτονται ότι το να κολλήσουν αυτοκόλλητα σε πινακίδες του δρόμου που είναι χρήσιμες για την ομαλή διεκπεραίωση συγκεκριμένων λειτουργιών μέσα στις πόλεις, είναι ο τρόπος για να εκφράσουν την αντιεξουσιαστική τους διάθεση, την καύλα της στιγμής, την ανατρεπτική τους σκέψη.
Υγ.: Ο φίλος που το εξομολογήθηκε αυτό είναι πλέον σε κατ’ οίκον καραντίνα, προσπαθώντας να θυμηθεί πού έχει κολλήσει αυτοκόλλητα τα τελευταία δέκα χρόνια.
Υγ. 2: Μετά το πέρας της καταγραφής, ακολουθεί εξόρμηση κατά την οποία είναι υποχρεωμένος να κολλάει αυτοκόλλητα άλλων ομάδων έξω από τους πιο σκληροπυρηνικούς συνδέσμους των αντιπάλων.
Υγ. 3: Υπάρχει ένα λαϊκό ρητό που λέει, «εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα».
