Υπάρχει κανείς που θυμάται την Αθήνα πριν τριάντα χρόνια; Την ουρά στο περίπτερο για να πάρεις τηλέφωνο; Το μεσημεριανό εστιατόριο με λαδερά, πέρκα και μπριάμ; Τον Μπακάκο στην Ομόνοια, σημείο συνάντησης για την επαρχία; Το Μινιόν με την κυλιόμενη σκάλα; Τον φραπέ του “Λέντζου” και τα “Παπαστράτος”;

Παρελθόν! Ξεχασμένες σκιές από μια θολή πραγματικότητα που δεν υπήρξε ποτέ!

Περάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε σε μια καινούρια εποχή. Μια εποχή διάφανη, ουδέτερη, γυαλιστερή. Σιγά να μέναμε απέξω από το “american dream”!

Και έτσι η Αθήνα γέμισε από “malls”. Οι αλυσίδες “fast food” έχουν αντικαταστήσει τα αναχρονιστικά εστιατόρια και μας χαρίζουν απλόχερα τα gourmet τους: hot dog/πατάτες/coca cola 1,5 euro, Mc menu 2 euro, παιδικό δηλητήριο 2,5 euro,κ.λ.π.

Επιτέλους αντικαταστήσαμε το ανιαρό, λαϊκό φαγητό με μια προοδευτική και εξελιγμένη σαβούρα! Και ουίσκι. Και πούρα. Και espresso 100% arabica + τυρόπιτα + νεράκι στην τιμή σοκ του 1,5 euro. Και H&M. Και Zara και εκπτωτικό χωριό. Και winter sales και outlet και black friday. Όλα τζάμπα! Και όλα ανέμελα και ελαφριά! Θαύματα της ΑΓΟΡΑΣ. Εφεύρεση της αμερικανικής οικονομικής ιδιοφυΐας που σχεδόν τίποτα δεν ζητά σε αντάλλαγμα. Μόνο τις μνήμες μας. Τις αναμνήσεις. Θα έπρεπε να δεχτούμε μια μικρή δυσλειτουργία. Ένα είδος κοινωνικού “αλτσχάιμερ” που θα έσβηνε το παρελθόν μας και θα επέτρεπε να συνταχθεί μια “virtual” και καινούργια ιστορία. Μια ιστορία πιο χαρούμενη, πιο λαμπερή.

Μια ιστορία που μας θυμίζει εκείνο το χλωμό καράβι που λεγόταν “Mayflower” και ξεμπάρκαρε μερικές δεκάδες καλβινιστές στην ακτή της Μασαχουσέτης το Δεκέμβριο του 1620. Θα είχαν πεθάνει μέσα στον ίδιο τον χειμώνα αν οι ιθαγενείς της περιοχής, οι λεγόμενοι “indios Wampanoag” δεν θα τους είχαν βοηθήσει μαθαίνοντάς τους να φυτεύουν καλαμπόκι και να εκτρέφουν γαλοπούλες. Η βοήθεια αυτή ξεχάστηκε γρήγορα από τους πουριτανούς προπαππούδες των ΗΠΑ, που δεν άργησαν να σκοτώσουν τους άγριους ιθαγενείς που τους είχαν βοηθήσει και να ξεκινήσουν την γενοκτονία των indios που χρειάστηκε πάνω από διακόσια χρόνια για να ολοκληρωθεί.

Τώρα η Μασαχουσέτη και όλη η ΗΠΑ είναι γεμάτη “malls” και “outlets”. Τα φαστφουντάδικα περισσεύουν και όλες οι φυλές των “indios” έχουν σκοτωθεί εκτός από μια δειγματική μειονότητα προστατευόμενη σε κάποια τουριστική “reserva”.

Και σε όλη την χώρα, κάθε τέταρτη πέμπτη του Νοεμβρίου γιορτάζουν το “thanksgiving day”, την ημέρα των Ευχαριστιών, που μας θυμίζει πως ο μεγάλος ο Θεός βοήθησε μια χούφτα τολμηρούς πρωτοπόρους να σωθούν από την απειλή των παγανιστών ιθαγενών που αντιστεκόντουσαν στο να χαρίσουν την γη τους και όσα τους ανήκαν στους ευλογημένους χριστιανούς που τα δικαιούνταν. Εκείνη την ημέρα, για να μείνουμε πιστοί στην ιστορία, οι Αμερικανοί τρώνε ακόμα γαλοπούλα και την επόμενη παρασκευή είναι το περίφημο “black friday” που στιγματίζει την αρχή του χριστουγεννιάτικου shopping.