Υπάρχει καλύτερη γιορτή από τα Χριστούγεννα;

-ΟΧΙ, μεγαλύτερο και πιο δυνατό και από του Μεταξά.

Αλλά τι είναι και τι ήταν πάντα, αυτό που με(μας) κάνει να περιμένουμε όλο τον χρόνο αυτές τις μέρες;

Βόλτες στην στολισμένη και φωταγωγημένη Αθήνα, κλειστά σχολεία, ατελείωτες ώρες  μέσα στο Μινιόν, απλά για να χαζεύουμε τα καινούργια παιχνίδια που είχαν βγει και να «γράφουμε» γράμμα με το μυαλό μας στον Άγιο Βασίλη για το δώρο που θα θέλαμε.

Αχ. Αυτός ο Άγιος Βασίλης..
Ας μην υπήρχε κανένας άλλος πάρα μόνον αυτός..

Παιδική σκέψη ή τωρινή; Αντρική, μπαμπαδίστικη…;

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου σαν παιδάκι, με τι προσμονή, περίμενα να ξημερώσει πρωτοχρονιά για να τρέξω στο σαλόνι, να κοιτάξω κάτω από το δέντρο και να αντικρύσω, αυτό (ή σχεδόν αυτό) που είχα γράψει στον Άγιο Βασίλη να μου φέρει.

Τα μάτια μου γουρλωμένα, η καρδιά μου να χτυπάει σε ρυθμούς We wish you a merry Christmas και να ανοίγω σχεδόν με τα δόντια το χαρτί που ήταν τυλιγμένο το δώρο.
Έκσταση. Ντελίριο ενθουσιασμού. Η καλύτερη μέρα του χρόνου, η καλύτερη στιγμή. Τι χαρούμενος είμαι, τι τυχερός, δεν θέλω να φύγω από το σαλόνι, δεν θέλω να κάνω τίποτα άλλο από το να παίζω με το καινούριο μου παιχνίδι.
Κοιτάζω τα λαμπάκια στο δέντρο και αρχίζω τις σκέψεις. Πότε μπήκε, πως δεν τον άκουσα, πότε έφυγε, άραγε θα πήγε από του φίλους μου..; Τι χαρά μου έδωσε ο Άγιος Βασίλης. Έτσι θα ήθελα να τον είχα κοντά μου να τον φιλούσα.

Έτσι κάπως πέρασαν τα χρόνια και φτάσαμε να γράφουν τα δικά μου παιδιά γράμμα στον Άγιο Βασίλη για τα δικά τους δώρα! 

Έρχεται η ώρα λοιπόν, που παίρνω την θέση του αγαπημένου μου Αγίου.

Είμαστε σε ένα ορεινό χωριό στην Δυτική Μακεδονία. Χιονίζει, έχω στολίσει ένα δέντρο στην αυλή με φωτάκια. Το σκηνικό θυμίζει Ροβανιέμι. Έχει προηγηθεί σχεδιασμός ειδικού πλάνου με συγκεκριμένες οδηγίες και παίρνουμε όλοι τις θέσεις μας.

Η ακρίβεια στις κινήσεις και οι λεπτομέρειες θα κάνουν την διαφορά. Πρέπει να γίνουν όλα στην εντέλεια.. Μην αποκαλυφθούμε, μην ξεφτιλιστούμε και προπάντων, μην χαλάσουμε το όνειρο του Ηλία.

Τον απασχολεί η γυναίκα μου και εγώ με κινήσεις εμπνευσμένες από ταινία δράσης τρέχω να βγάλω και να τοποθετήσω το δώρο κάτω από το  δέντρο, να πάρω τα μπισκότα, να χύσω το γάλα, να βγω έξω από το σπίτι, να κάνω φασαρία μέχρι να βγει έξω ο Ηλίας και να κάνω με παραποιημένη φωνή, αλλάζοντας τελείως την χροιά της (και αυτό από ταινία). ΧΟ ΧΟ ΧΟ.

Χαζοκοιτάω από τον φράχτη με την αγωνία να κορυφώνεται λες και κάνω ληστεία σε τράπεζα στην Πλατεία Κυψέλης. 

Έκσταση ο Ηλίας, το ίδιο ντελίριο ενθουσιασμού που είχα εγώ τότε. Ένα χαμόγελο και μια χαρά απερίγραπτη.. Δεν ξέρει τι να κάνει.
Κοιτάζει το τυλιγμένο δώρο και ταυτόχρονα κοιτάζει μια τον ουρανό και μια πίσω από τον φράχτη που ακούστηκε η φωνή του Αγίου Βασίλη.

Χωρίς να το καταλάβω έχω αρχίσει να δακρύζω επικίνδυνα, σιγά σιγά αρχίζω και τον βλέπω όλο και πιο θολά πίσω από τα δάκρυα μου. Πόσο χαρούμενος είναι; Πόσο ευτυχισμένο τον κάναμε; Πόσο μοναδικό συναίσθημα είναι αυτό;

Τι έχουν κάνει και οι δικοί μας γονείς για να δούνε αυτό το χαμόγελο; 

Μάλλον η χαρά των γονιών είναι μεγαλύτερη από των παιδιών σε αυτή την φάση. Το να είσαι τελικά Άγιος Βασίλης έχει αξία ανεκτίμητη, όπως ανεκτίμητη είναι η χαρά και η ευτυχία των παιδιών μας όταν κοιτάμε τα ματάκια τους μετά από μια τέτοια έκπληξη..

Δεν έχει σημασία το δώρο, δεν έχει σημασία η αξία του δώρου, δεν έχει σημασία η συσκευασία, το μέγεθος, ούτε το μέρος.

Κάν’ το με αγάπη, στήσ’  το δικό σου σκηνικό, κάντε τα να νιώσουν όπως θα ήθελες να νιώθεις εσύ. Πάρε λίγο από την μαγεία του Άγιου μας Βασίλη..

Πίστεψε με, θα είναι το καλύτερο δώρο που έδωσες και πήρες, μια στιγμή που θα θυμάσαι και θα θυμάται για πάντα, μια ιδέα για να το κάνει και αυτός με την σειρά του στα παιδάκια του.

Υ. Γ. Δακρύζει ο Άγιος Βασίλης;; 

Καλές Γιορτές.