«Θα αποφανθούν οι πραγματογνώμονες και οι ειδικοί», υποστηρίζουν κάποιοι. Μα και για τα Τέμπη ειδικοί αποφάνθηκαν! Και ο ίδιος ο πρωθυπουργός «εξηπατήθειν»… Και αν οι ειδικοί εκτιμήσουν πως όλα είναι νόμιμα, η απάντηση πως «τα κουκουλώνουν» θα απλωθεί τάχιστα. Αν αποφανθούν πως υπάρχουν παρανομίες, η ατάκα «θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση» θα απλωθεί το ίδιο γρήγορα.

Αποκαλύψεις θα έρθουν από την Αμερική (ήδη ακούγονται και ονόματα από εταιρείες, ΜΚΟ, άτομα πέραν κάθε υποψίας κ.λπ.) στο πλαίσιο της «εξυγίανσης» που έχει εξαγγείλει ο Τραμπ. Πάλι η ίδια αντιμετώπιση με βάση τι εξυπηρετεί την αφήγηση του καθενός. Εξού και το ερώτημα: Πόσο έτοιμοι είμαστε για αποκαλύψεις;

Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Σύσσωμο το νεοελληνικό κράτος, εδώ και πολλές δεκαετίες, έχει κερδίσει μια θέση στον πάτο του βαρελιού. Αναξιοπιστία, αναποτελεσματικότητα, εγκληματικές αμέλειες, αποφυγή ευθυνών, μηδενικές παραιτήσεις, συγκαλύψεις. Στο σώμα της κοινωνίας έχει εξαπλωθεί η εκτίμηση πως δεν μπορεί να υπάρχει εμπιστοσύνη, όχι στην μία ή στην άλλη κυβέρνηση ή κόμμα και θεσμό αλλά καμία εμπιστοσύνη γενικά!

Η δημοσιογραφία –στα καλύτερά της!– ακολουθεί, άγεται και φέρεται ανάλογα το «αφεντικό» που υπηρετεί, διογκώνει αλλά και αποκρύβει. Ένα ακόμα γρανάζι σε ένα μάλλον σάπιο βαθύ σύστημα που επιβιώνει εδώ και πολύ πολύ καιρό.

Όσοι και όσες θέλουν ιαχές, κραυγές και υστερίες και μάλιστα φτιαχτές, σε αυτό το κείμενο δεν θα τις βρουν. Εδώ θα βρουν μια απλή εκτίμηση πως χρειαζόμαστε μια πολύ βαθιά αλλαγή, ένα οδυνηρό σάρωμα του συστήματος που μας έχει κατσικωθεί.

Το ποιος, αν και πώς θα γίνει, δεν το ξέρω. Ξέρω απλά ποιος δεν μπορεί να το κάνει!

Ένα τελευταίο. Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί τέτοια ζητήματα, αλήθεια, πώς θα διαχειριστεί άλλες κρίσεις που αργά ή γρήγορα θα έρθουν;