• Η Πόλη Ζει
  • Εμείς
  • Γράφουν
  • Επικοινωνία
Η Πόλη Ζει
No Result
View All Result
  • Σύνδεση

Έντυπο που διαβάζεται

Site που δεν βομβαρδίζει

  • Άποψη

    Είπα ξείπα | Σκέψεις για τους κινηματογράφους ΙΝΤΕΑΛ, ΑΣΤΟΡ, Ίριδα

    Το πορτραίτο μιας πόλης που φλέγεται

    Νικόλας Άσιμος: ένας αναρχικός λαϊκός μουσικός

    Ζήτω η ελευθερία του λόγου!

    Οδηγίες προς ναυτιλομένους

    Ένα εχθρικό κράτος

    Και η Μάνα άπλωνε τα άσπρα

    ©Reuters

    Πολλές κακιές ώρες μαζί

    Φως και σκοτάδι

    Οι φυσικές καταστροφές – Ο φυσικός άνθρωπος

    Να εξηγήσουμε τι συμβαίνει με τους καλλιτέχνες;

    Ποιος θα μας σώσει από τους σώστες;

    Oι πολύπλευρες απαγορεύσεις (και) στο θέατρο

    Αλλάζουν τα φώτα του πολιτισμού

    Αποχαιρετώντας τον Κώστα

    Ένα βιβλίο είναι λίγο πολύ λίγο, διάβασε τέσσερα αν θες να σ’ αγαπώ

    Κάθε 6 Δεκέμβρη, ένα πλάκωμα στο στήθος

  • Χαρτί
    • Όλα
    • Editorial
    • Eδώ θα διαβάσεις ένα σχετικά δύσκολο κείμενο
    • Αλλόκοσμος
    • Ανεξήγητη πόλη
    • Αφιερώματα
    • Διάφορα
    • Έγκλημα στην κουζίνα
    • Η ψυχή της Πόλης
    • Καυστική ποτάσα
    • ΣΟΦΙΟλογίες
    • Στη Διαπασών
    • Συνεντεύξεις
    • Συνέργια Θηλέων
    • Τεύχη
    • Τριήρης Επί Χάρτου Επιπλέουσα
    • Τριήρης Επί Χάρτου Πλέουσα
    • Φώντας Λάδης

    Στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά εμείς αρμενίζουμε; | τ.96

    Τριήρης Επί Χάρτου Επιπλέουσα | τ.101

    Συνέργειες: Μια άλλη μορφή ύπαρξης

    Η Σαρακοστή και πού θα τη γευτούμε

    Τα γράφαμε εμείς | Επιτύμβιο των Κορινθίων πεσόντων στη ναυμαχία της Σαλαμίνας

    Αποκρυφισμός και Έλληνες Πολιτικοί | Αλλόκοσμος

  • Θέμα

    “Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης” μαζί με το Fragile

    Παγκόσμιο Κύπελλο και δύσκολες αποφάσεις

    Well-being ή αλλιώς, ο δρόμος προς την ευδαιμονία

    Παιδικότητα και Δημόσιος Χώρος

    Θαλασσάκι μου!

    Παιδί: Ένας ολόκληρος κόσμος

    HYGGE | Η τέχνη του «Ευ Ζην» αλά δανέζικα

    Μπορούμε να το κάνουμε

    Πότε θα πιούμε εκείνον τον καφέ;

    Η σκληρότητα και η ανθρωπιά

    Ένα «Rafale» από την Κύπρο…

    Η “Ελπίδα” πίσω από το τζάμι

    Η επανάσταση του Τουίστ

    Κοινωνικό Κομμωτήριο Δήμου Αθηναίων

  • Μιλήσαμε

    Νίκος Ζούδιαρης, Αλεξάνδρα Γκουντούλια, Αριστείδης Χατζησταύρου | Ένας σεμνός θρίαμβος

    Τζούλη Σούμα, πόσο «Έντα Γκάμπλερ» αισθάνεσαι;

    Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Θα διαμαρτύρομαι από τη στιγμή που δεν βλέπω τα πράγματα να είναι δίκαια»

    Ο Μανώλης Φάμελλος αναζητά κάποια ροή στην ασυναρτησία του γίγνεσθαι

    Κάτια Σπερελάκη

    Η Κάτια Σπερελάκη βάζει στο μικροσκόπιο «Μικρά Συζυγικά Εγκλήματα»

    Κρατώντας την αναπνοή μας με τους Glass Rebel

    Θεόδωρος Παπακώστας: «Αν δεν έχεις haters δεν υπάρχεις στο διαδίκτυο»

    Χάρης Νικολακάκης: «Οι Εκδόσεις BELL δίνουν τη σημασία που αξίζει στην αισθηματική και ερωτική λογοτεχνία»

    Συραΐνα Κούτρα, γιατί οι πρόβες σου είναι σκέτη καταστροφή;

    Mήπως τελικά δεν είναι θέμα τύχης; | “Πάππας” & “Λούης” – Γραφεία Συνοικεσίων

    Drakopoulos Dating | Oι πετυχημένες γνωριμίες έχουν υπογραφή

    Ο Μάριος Δημητρόπουλος και «Τα Δικά σου Παιδιά»

    Κωνσταντίνος Δρίτσουλας

    Η «Ψυχόπλευση» εξετάζει το τραύμα της κακοποίησης

    Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

    Για τον Νίκο Χριστόπουλο, τα πιο ωραία είναι τα πίσω μπαλκόνια

  • Βιβλίο
    • Όλα
    • Άνθρωποι του βιβλίου
    • Αφιερώματα στο Βιβλίο
    • Βιβλιοκριτικές
    • Νέες εκδόσεις

    Παρουσίαση βιβλίου στο JUKEBOX / Ζωρζ Πιλαλί, ΟΧΛΟΔΟΞΙΑ

    Παρουσίαση βιβλίου στο JukeBox: «Παύλος Σιδηρόπουλος και Σπυριδούλα: Φλου»

    Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη ξεκλειδώνει τα μυστικά της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας

    Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή | Ζητήματα ψυχικής υγείας. Σύγχρονες προσεγγίσεις-απαντήσεις στα αδιέξοδα που δημιουργεί ένα σύστημα που σαπίζει

    Χάρης Νικολακάκης: «Οι Εκδόσεις BELL δίνουν τη σημασία που αξίζει στην αισθηματική και ερωτική λογοτεχνία»

    Θάνος Μικρούτσικος – Κυνηγώντας την ουτοπία | 16 αναγνώσεις του έργου του

    Ο έρωτας μέσα από τα μάτια τεσσάρων συγγραφέων ρομαντικών μυθιστορημάτων των εκδόσεων BELL

    Δηλώστε συμμετοχή με το διήγημά σας στη σειρά «Συνευρέσεις» των Εκδόσεων Λογότυπο

    «Πίστη, ελπίδα και πόνος», των Nick Cave – Seán O΄Hagan | Εκδόσεις Κλειδάριθμος

    «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη | Eκδόσεις Καστανιώτηs

    Oι προτάσεις της “Σύγχρονης Εποχής” για τα Χριστούγεννα

    Εκδόσεις ΠΕΚ | Τέχνη, ιστορία και φιλοσοφία για τα δώρα των Χριστουγέννων!

  • Πολιτισμός
    • Όλα
    • TV & Movies
    • Εικαστικά
    • Θέατρο
    • Μουσική
    • Πίνακες
    • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια

    Lung Fest – Dark Edition στο Romantso

    Μελοδραματικοί «Βρι-κόλακες» με ευανάγνωστους τηλεοπτικούς υποκριτικούς κώδικες στο Εθνικό μας Θέατρο

    Η ελληνική jazz σκηνή δίνει δυναμικό «παρών» στο Athens Jazz! | Spiral Trio, Nefeli Fasouli Quintent και Thomas Mitrousis Quartet

    Τα σινεμά μας, η πόλη μας!

    Η Kate Zubok στο Bolivar | Κυριακή 2 Απριλίου

    Το Αρχείο του Στάθη Αρφάνη στο Ωδείο Αθηνών

    Π.Ο.Π – Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, του Θανάση Κριτσάκη

    Έκθεση της Χριστίνας Κάλμπαρη “Η εκδρομή” | Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων

    «Κόκκινο» με πολύ μαύρο κι ελάχιστο (λερωμένο) άσπρο στο Θέατρο Αλκμήνη

    Δήμος Αθηναίων: 10 χρόνια Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου

    Παράταση περιοδικών εκθέσεων του Επιγραφικού Μουσείου

    IANOΣ | Παρουσίαση του νέου βιβλίου της Λένας Διβάνη με τίτλο «Εργαζόμενο αγόρι»

    Το ζεϊμπέκικο της Τζοκόντας στο Θέατρο της Ημέρας

    Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου | Κριτική παράστασης

    Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2023 στον ΙΑΝΟ

  • Έξοδος
    • Όλα
    • Explore Athens
    • Βολτάροντας στην Αθήνα
    • Δρομο-Λόγια
    • Πόλη Αφιέρωμα
    • Πρόταση Εβδομάδας

    Βολτάροντας στους 20ºC

    Σα να μπαίνει, βολτάροντας, η Άνοιξη…

    ANÄNA: Το «μόνιμο» και το «περαστικό» σε ένα τοπόσημο

    Red Lion: Mια παμπ σταθερά σε κίνηση

    Ψητοπωλείο ο Γιώργος: Σαράντα χρόνια γεύση και ποιότητα

    Τι παίζει στο Jukebox;

    Για «ψάρι μεζέ» στην «Αυλή» της πόλης

    Όλα βγάζουν νόημα: Είναι ο Καπετάν Παναγής, είναι μέσα στη Βαρβάκειο και είναι Καθαρά Δευτέρα

    Έρως εστί… σουβλάκι | Μια βόλτα από το πιο ερωτικό σουβλατζίδικο της Καλλιθέας!

    Από το Μετς στο Παγκράτι και τούμπαλιν

    Τσικνοπέμπτη θα σε δω στην «Αυλή» της πόλης

    Γεύσεις στην Αθήνα: Τα μεθυστικά αρώματα του ολόφρεσκου «Πεΐνιρλί Ιωνίας»

    Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

    FRAU: Νύχτες με παλμό, σε αστικό φόντο

    Βολτάροντας (σ)την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς

    Winter spirits με υπογραφή

  • Άνθρωποι
    • Όλα
    • Faces
    • Αθήνα: μία / σε υπέρχρονη κίνηση
    • Άλφα
    • Και όμως συνέβη
    • Κλίκ
    • Σλάλομ
    • Στιγμές
    • Συναντηθήκαμε
    • Σύνθημα
    • Τι 'πες τώρα!

    Συνέργειες: μια άλλη μορφή ύπαρξης | Contrust Collective

    Οργάνωση στα φορολογικά με την JS Accounting

    Στο καρναβάλι του Μεταξουργείου

    Bonsai – Memories | 11. Eπτά

    Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ – Ο σταρ της ασπρόμαυρης εποχής

    Το παράδοξο της Αχιλλέως

    Bonsai – Memories | 7. Η λύπη

    Ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως πάντα, «είχε κέφια»

    Πάνω κάτω η Σοφοκλέους

  • Εκδόσεις Λογότυπο

    Με την πένα του Παντελή Καψή (1880-1963) – Μικρασιατικαί Αναμνήσεις

    Ω, γλυκιά μου ορχιδέα | Αναστασία Τσαγκάρη | Εκδόσεις Λογότυπο

    Σαν Περγαμόντο | Όλγα Κωστούρου | Εκδόσεις Λογότυπο

    Μικρά λατινικά ποιήματα | Νίκος Γ. Μοσχονάς | Εκδόσεις Λογότυπο

    rodos_cover_book

    Ευτό το παραμύτι που είπα ήτο του… | Χρυσάνθη Κόζα | Εκδόσεις Λογότυπο

    1821_book_cover

    1821: Από το καριοφίλι στην πένα | Γιάννη Βλαχογιάννη Μνήμη | Εκδόσεις Λογότυπο

    mesaiwnas-cover

    Ο Μεσαίωνας στα μάτια μας | Chiara Frugoni | Εκδόσεις Λογότυπο

    ekklisakia-parousiasi

    Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών | Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος | Εκδόσεις Λογότυπο

    nestoraskanonas

    Νέστορας Φανάρας – Κανόνας Ερωτικός / Στο Άγιο Όρος | Εκδόσεις Λογότυπο

  • #Breaktime

    Ία-ία-ία, η τζαμπατζαρία!

    Η νουγκατίνα αντεπιτίθεται

    Ο λόγος (και) στις κερκίδες

    Στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά εμείς αρμενίζουμε; | Πλευρώτους

    7 Τραγούδια για την ημέρα του Καψούρη Αγίου Βαλεντίνου

    Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου θυμάται την Στέλλα Βλαχογιάννη

    Κλανιά, μαγκιά και γκράφιτι

    Nitro: Μπροστά σε δεύτερη χρεωκοπία;

    Καταργήστε τον Χειμώνα να τελειώνουμε!

    Και το όνομα αυτής «Μπάρμπαρα»

    Ζήτω η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Βασιλεία

    Πλοϊκό Εξπρές

    Η Σειρά

    Απολογισμός;

    Ποιος θυμάται τον αντικαπνιστικό νόμο;

    Let the creepy Xmas begin

    5 Δρόμοι, φάσματα αισθήσεων

  • Well Being
    • Όλα
    • Shopping
    • Γεύση
    • Κατοικίδια
    • Μαγείρεψε το!
    • Ομορφιά-Περιποίηση
    • Σπίτι
    • Ταξίδια
    • Υγεία

    Συνέργειες: μια άλλη μορφή ύπαρξης | Ροκάνι

    Συνέργειες: μια άλλη μορφή ύπαρξης | ΚΥΚΑΩ – Handcrafted Greek Nanobrewery

    Το καλό φαγητό στην Κυψέλη έχει την υπογραφή Tasis

    Μία στάση στο Terra Fresh… ή τρεις;

    «Μουσίτσα μου», Κουκλίτσα μου, Γεμάτη ευωδιά

    H ποιότητα στις πίτες έχει όνομα: MARIE & ANTOINETTE

    Το coaching βοηθά επιχειρηματίες και στελέχη HR να φέρουν τα αποτελέσματα που θέλουν! Δες πώς!

    Πας μαγειρεύοντας

    Τα barbershops που δεν αλλάζεις με τίποτα

    Κατευθυνόμαστε νότια για περιποίηση στο Two Clippers barbershop

    Trending Tags

    • 10 χρόνια ΗΠΖ
    • ΔΙΑΝΟΜΗ
    No Result
    View All Result
    • Άποψη

      Είπα ξείπα | Σκέψεις για τους κινηματογράφους ΙΝΤΕΑΛ, ΑΣΤΟΡ, Ίριδα

      Το πορτραίτο μιας πόλης που φλέγεται

      Νικόλας Άσιμος: ένας αναρχικός λαϊκός μουσικός

      Ζήτω η ελευθερία του λόγου!

      Οδηγίες προς ναυτιλομένους

      Ένα εχθρικό κράτος

      Και η Μάνα άπλωνε τα άσπρα

      ©Reuters

      Πολλές κακιές ώρες μαζί

      Φως και σκοτάδι

      Οι φυσικές καταστροφές – Ο φυσικός άνθρωπος

      Να εξηγήσουμε τι συμβαίνει με τους καλλιτέχνες;

      Ποιος θα μας σώσει από τους σώστες;

      Oι πολύπλευρες απαγορεύσεις (και) στο θέατρο

      Αλλάζουν τα φώτα του πολιτισμού

      Αποχαιρετώντας τον Κώστα

      Ένα βιβλίο είναι λίγο πολύ λίγο, διάβασε τέσσερα αν θες να σ’ αγαπώ

      Κάθε 6 Δεκέμβρη, ένα πλάκωμα στο στήθος

    • Χαρτί
      • Όλα
      • Editorial
      • Eδώ θα διαβάσεις ένα σχετικά δύσκολο κείμενο
      • Αλλόκοσμος
      • Ανεξήγητη πόλη
      • Αφιερώματα
      • Διάφορα
      • Έγκλημα στην κουζίνα
      • Η ψυχή της Πόλης
      • Καυστική ποτάσα
      • ΣΟΦΙΟλογίες
      • Στη Διαπασών
      • Συνεντεύξεις
      • Συνέργια Θηλέων
      • Τεύχη
      • Τριήρης Επί Χάρτου Επιπλέουσα
      • Τριήρης Επί Χάρτου Πλέουσα
      • Φώντας Λάδης

      Στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά εμείς αρμενίζουμε; | τ.96

      Τριήρης Επί Χάρτου Επιπλέουσα | τ.101

      Συνέργειες: Μια άλλη μορφή ύπαρξης

      Η Σαρακοστή και πού θα τη γευτούμε

      Τα γράφαμε εμείς | Επιτύμβιο των Κορινθίων πεσόντων στη ναυμαχία της Σαλαμίνας

      Αποκρυφισμός και Έλληνες Πολιτικοί | Αλλόκοσμος

    • Θέμα

      “Ηχογραφώντας το βουητό της πόλης” μαζί με το Fragile

      Παγκόσμιο Κύπελλο και δύσκολες αποφάσεις

      Well-being ή αλλιώς, ο δρόμος προς την ευδαιμονία

      Παιδικότητα και Δημόσιος Χώρος

      Θαλασσάκι μου!

      Παιδί: Ένας ολόκληρος κόσμος

      HYGGE | Η τέχνη του «Ευ Ζην» αλά δανέζικα

      Μπορούμε να το κάνουμε

      Πότε θα πιούμε εκείνον τον καφέ;

      Η σκληρότητα και η ανθρωπιά

      Ένα «Rafale» από την Κύπρο…

      Η “Ελπίδα” πίσω από το τζάμι

      Η επανάσταση του Τουίστ

      Κοινωνικό Κομμωτήριο Δήμου Αθηναίων

    • Μιλήσαμε

      Νίκος Ζούδιαρης, Αλεξάνδρα Γκουντούλια, Αριστείδης Χατζησταύρου | Ένας σεμνός θρίαμβος

      Τζούλη Σούμα, πόσο «Έντα Γκάμπλερ» αισθάνεσαι;

      Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: «Θα διαμαρτύρομαι από τη στιγμή που δεν βλέπω τα πράγματα να είναι δίκαια»

      Ο Μανώλης Φάμελλος αναζητά κάποια ροή στην ασυναρτησία του γίγνεσθαι

      Κάτια Σπερελάκη

      Η Κάτια Σπερελάκη βάζει στο μικροσκόπιο «Μικρά Συζυγικά Εγκλήματα»

      Κρατώντας την αναπνοή μας με τους Glass Rebel

      Θεόδωρος Παπακώστας: «Αν δεν έχεις haters δεν υπάρχεις στο διαδίκτυο»

      Χάρης Νικολακάκης: «Οι Εκδόσεις BELL δίνουν τη σημασία που αξίζει στην αισθηματική και ερωτική λογοτεχνία»

      Συραΐνα Κούτρα, γιατί οι πρόβες σου είναι σκέτη καταστροφή;

      Mήπως τελικά δεν είναι θέμα τύχης; | “Πάππας” & “Λούης” – Γραφεία Συνοικεσίων

      Drakopoulos Dating | Oι πετυχημένες γνωριμίες έχουν υπογραφή

      Ο Μάριος Δημητρόπουλος και «Τα Δικά σου Παιδιά»

      Κωνσταντίνος Δρίτσουλας

      Η «Ψυχόπλευση» εξετάζει το τραύμα της κακοποίησης

      Όλγα Δούρου: «Η πολιτική για μένα είναι τρόπος ζωής»

      Για τον Νίκο Χριστόπουλο, τα πιο ωραία είναι τα πίσω μπαλκόνια

    • Βιβλίο
      • Όλα
      • Άνθρωποι του βιβλίου
      • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Βιβλιοκριτικές
      • Νέες εκδόσεις

      Παρουσίαση βιβλίου στο JUKEBOX / Ζωρζ Πιλαλί, ΟΧΛΟΔΟΞΙΑ

      Παρουσίαση βιβλίου στο JukeBox: «Παύλος Σιδηρόπουλος και Σπυριδούλα: Φλου»

      Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη ξεκλειδώνει τα μυστικά της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας

      Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή | Ζητήματα ψυχικής υγείας. Σύγχρονες προσεγγίσεις-απαντήσεις στα αδιέξοδα που δημιουργεί ένα σύστημα που σαπίζει

      Χάρης Νικολακάκης: «Οι Εκδόσεις BELL δίνουν τη σημασία που αξίζει στην αισθηματική και ερωτική λογοτεχνία»

      Θάνος Μικρούτσικος – Κυνηγώντας την ουτοπία | 16 αναγνώσεις του έργου του

      Ο έρωτας μέσα από τα μάτια τεσσάρων συγγραφέων ρομαντικών μυθιστορημάτων των εκδόσεων BELL

      Δηλώστε συμμετοχή με το διήγημά σας στη σειρά «Συνευρέσεις» των Εκδόσεων Λογότυπο

      «Πίστη, ελπίδα και πόνος», των Nick Cave – Seán O΄Hagan | Εκδόσεις Κλειδάριθμος

      «Τρία δεκαοκτώ» του Θράσου Καμινάκη | Eκδόσεις Καστανιώτηs

      Oι προτάσεις της “Σύγχρονης Εποχής” για τα Χριστούγεννα

      Εκδόσεις ΠΕΚ | Τέχνη, ιστορία και φιλοσοφία για τα δώρα των Χριστουγέννων!

    • Πολιτισμός
      • Όλα
      • TV & Movies
      • Εικαστικά
      • Θέατρο
      • Μουσική
      • Πίνακες
      • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια

      Lung Fest – Dark Edition στο Romantso

      Μελοδραματικοί «Βρι-κόλακες» με ευανάγνωστους τηλεοπτικούς υποκριτικούς κώδικες στο Εθνικό μας Θέατρο

      Η ελληνική jazz σκηνή δίνει δυναμικό «παρών» στο Athens Jazz! | Spiral Trio, Nefeli Fasouli Quintent και Thomas Mitrousis Quartet

      Τα σινεμά μας, η πόλη μας!

      Η Kate Zubok στο Bolivar | Κυριακή 2 Απριλίου

      Το Αρχείο του Στάθη Αρφάνη στο Ωδείο Αθηνών

      Π.Ο.Π – Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, του Θανάση Κριτσάκη

      Έκθεση της Χριστίνας Κάλμπαρη “Η εκδρομή” | Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων

      «Κόκκινο» με πολύ μαύρο κι ελάχιστο (λερωμένο) άσπρο στο Θέατρο Αλκμήνη

      Δήμος Αθηναίων: 10 χρόνια Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου

      Παράταση περιοδικών εκθέσεων του Επιγραφικού Μουσείου

      IANOΣ | Παρουσίαση του νέου βιβλίου της Λένας Διβάνη με τίτλο «Εργαζόμενο αγόρι»

      Το ζεϊμπέκικο της Τζοκόντας στο Θέατρο της Ημέρας

      Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου | Κριτική παράστασης

      Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2023 στον ΙΑΝΟ

    • Έξοδος
      • Όλα
      • Explore Athens
      • Βολτάροντας στην Αθήνα
      • Δρομο-Λόγια
      • Πόλη Αφιέρωμα
      • Πρόταση Εβδομάδας

      Βολτάροντας στους 20ºC

      Σα να μπαίνει, βολτάροντας, η Άνοιξη…

      ANÄNA: Το «μόνιμο» και το «περαστικό» σε ένα τοπόσημο

      Red Lion: Mια παμπ σταθερά σε κίνηση

      Ψητοπωλείο ο Γιώργος: Σαράντα χρόνια γεύση και ποιότητα

      Τι παίζει στο Jukebox;

      Για «ψάρι μεζέ» στην «Αυλή» της πόλης

      Όλα βγάζουν νόημα: Είναι ο Καπετάν Παναγής, είναι μέσα στη Βαρβάκειο και είναι Καθαρά Δευτέρα

      Έρως εστί… σουβλάκι | Μια βόλτα από το πιο ερωτικό σουβλατζίδικο της Καλλιθέας!

      Από το Μετς στο Παγκράτι και τούμπαλιν

      Τσικνοπέμπτη θα σε δω στην «Αυλή» της πόλης

      Γεύσεις στην Αθήνα: Τα μεθυστικά αρώματα του ολόφρεσκου «Πεΐνιρλί Ιωνίας»

      Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

      FRAU: Νύχτες με παλμό, σε αστικό φόντο

      Βολτάροντας (σ)την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς

      Winter spirits με υπογραφή

    • Άνθρωποι
      • Όλα
      • Faces
      • Αθήνα: μία / σε υπέρχρονη κίνηση
      • Άλφα
      • Και όμως συνέβη
      • Κλίκ
      • Σλάλομ
      • Στιγμές
      • Συναντηθήκαμε
      • Σύνθημα
      • Τι 'πες τώρα!

      Συνέργειες: μια άλλη μορφή ύπαρξης | Contrust Collective

      Οργάνωση στα φορολογικά με την JS Accounting

      Στο καρναβάλι του Μεταξουργείου

      Bonsai – Memories | 11. Eπτά

      Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ – Ο σταρ της ασπρόμαυρης εποχής

      Το παράδοξο της Αχιλλέως

      Bonsai – Memories | 7. Η λύπη

      Ο Γιάννης Αγγελάκας, όπως πάντα, «είχε κέφια»

      Πάνω κάτω η Σοφοκλέους

    • Εκδόσεις Λογότυπο

      Με την πένα του Παντελή Καψή (1880-1963) – Μικρασιατικαί Αναμνήσεις

      Ω, γλυκιά μου ορχιδέα | Αναστασία Τσαγκάρη | Εκδόσεις Λογότυπο

      Σαν Περγαμόντο | Όλγα Κωστούρου | Εκδόσεις Λογότυπο

      Μικρά λατινικά ποιήματα | Νίκος Γ. Μοσχονάς | Εκδόσεις Λογότυπο

      rodos_cover_book

      Ευτό το παραμύτι που είπα ήτο του… | Χρυσάνθη Κόζα | Εκδόσεις Λογότυπο

      1821_book_cover

      1821: Από το καριοφίλι στην πένα | Γιάννη Βλαχογιάννη Μνήμη | Εκδόσεις Λογότυπο

      mesaiwnas-cover

      Ο Μεσαίωνας στα μάτια μας | Chiara Frugoni | Εκδόσεις Λογότυπο

      ekklisakia-parousiasi

      Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών | Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος | Εκδόσεις Λογότυπο

      nestoraskanonas

      Νέστορας Φανάρας – Κανόνας Ερωτικός / Στο Άγιο Όρος | Εκδόσεις Λογότυπο

    • #Breaktime

      Ία-ία-ία, η τζαμπατζαρία!

      Η νουγκατίνα αντεπιτίθεται

      Ο λόγος (και) στις κερκίδες

      Στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά εμείς αρμενίζουμε; | Πλευρώτους

      7 Τραγούδια για την ημέρα του Καψούρη Αγίου Βαλεντίνου

      Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου θυμάται την Στέλλα Βλαχογιάννη

      Κλανιά, μαγκιά και γκράφιτι

      Nitro: Μπροστά σε δεύτερη χρεωκοπία;

      Καταργήστε τον Χειμώνα να τελειώνουμε!

      Και το όνομα αυτής «Μπάρμπαρα»

      Ζήτω η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Βασιλεία

      Πλοϊκό Εξπρές

      Η Σειρά

      Απολογισμός;

      Ποιος θυμάται τον αντικαπνιστικό νόμο;

      Let the creepy Xmas begin

      5 Δρόμοι, φάσματα αισθήσεων

    • Well Being
      • Όλα
      • Shopping
      • Γεύση
      • Κατοικίδια
      • Μαγείρεψε το!
      • Ομορφιά-Περιποίηση
      • Σπίτι
      • Ταξίδια
      • Υγεία

      Συνέργειες: μια άλλη μορφή ύπαρξης | Ροκάνι

      Συνέργειες: μια άλλη μορφή ύπαρξης | ΚΥΚΑΩ – Handcrafted Greek Nanobrewery

      Το καλό φαγητό στην Κυψέλη έχει την υπογραφή Tasis

      Μία στάση στο Terra Fresh… ή τρεις;

      «Μουσίτσα μου», Κουκλίτσα μου, Γεμάτη ευωδιά

      H ποιότητα στις πίτες έχει όνομα: MARIE & ANTOINETTE

      Το coaching βοηθά επιχειρηματίες και στελέχη HR να φέρουν τα αποτελέσματα που θέλουν! Δες πώς!

      Πας μαγειρεύοντας

      Τα barbershops που δεν αλλάζεις με τίποτα

      Κατευθυνόμαστε νότια για περιποίηση στο Two Clippers barbershop

      Trending Tags

      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • ΔΙΑΝΟΜΗ
      No Result
      View All Result
      No Result
      View All Result
      Διηγήματα για το Πάσχα

      Το Χριστός Ανέστη του Γιάννη | Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911)

      Διηγήματα για το Πάσχα

      από ΗΠΖ
      13/04/2020
      στην κατηγορία Άνθρωποι του βιβλίου, Βιβλίο
      Reading Time: 6 mins read
      Share on FacebookShare on Twitter

      Προσαρμογή κειμένου – Σχόλια : Δημήτρης Φιλελές, © 2020


      Ακούστε το διήγημα εδώ:

      Όπως το διηγούνται όσοι το έζησαν ως ενήλικες στην Αθήνα του 1870, ένας από τους νεκρούς ληστές στο Δήλεσι[1], που τους έφεραν στην Αθήνα τον Μάιο, είχε πρόσωπο παράδοξα χαρωπό και γελαστό. Την ώρα που τον τουφέκιζαν τ’ αποσπάσματα, το παλικάρι εκείνο της Ρούμελης[2] που παραμόνευε πίσω από πυκνούς θάμνους και βράχους, ίσως επειδή το ταμπούρι[3] του του φαινόταν πολύ ασφαλές, ποιος ξέρει τι είχε σκεφτεί ή τι σοβαρό είδε ή τι αστείο άκουσε από κάποιο γειτονικό σύντροφό του και γέλασε όπως γελούν οι άνθρωποι. Συγχρόνως, ακαριαία, του ήρθε το βόλι. Τον βρήκε σε καίριο σημείο στο λαιμό και τον άφησε στον τόπο.

      Μετά από δυο μέρες οι σκοτωμένοι, πέντε ή έξι, μεταφέρονταν στην Αθήνα. Στο πρόσωπο του νέου εκείνου όλοι οι φρικιαστικοί περίεργοι είδαν χαραγμένο το γέλιο. Ούτε πρόφτασε ο ευτυχισμένος άνθρωπος να αισθανθεί την πικρία του βέλους, αλλά ο θάνατος του ήρθε μυστηριώδης, γλυκός, πριν τον πόνο.
      Ο Γιάννης του Λέκκα, νέος εικοσάχρονος, φαινόταν να χαίρεται ιδιαιτέρως όταν του έλεγαν ότι θα ερχόταν εκείνο το χρόνο για να τον πάρει στρατιώτη το περιοδεύον Στρατιωτικό Συμβούλιο. Άρχισε αμέσως να κάνει βήματα λέγοντας «εν γυο, εν γυο» και ήταν όλος γέλια και χαρά. Αλλά όταν ήρθε πράγματι η Στρατολογική Επιτροπή, προς μεγάλη χαρά του Δημάρχου, και έμειναν άλλοι στη Δημαρχία, άλλοι στο ξενοδοχείο – ο Θεός να το κάνει – και άλλοι στα σπίτια μερικών, ο Γιάννης, χωρίς να πάψει να γελά, έχασε την ενδόμυχη[4] ευθυμία και το θάρρος και αρνήθηκε απότομα να παρουσιαστεί μπροστά στην Επιτροπή. Στύλωνε τα πόδια του, στύλωνε το κορμί του, έκλαιγε και φώναζε «δεν πάω, δεν πάω». Και όταν οδήγησαν τον υπίατρο[5] στο σπιτάκι της Λέκκαινας και δοκίμασε να δει και να εξετάσει τον κληρωτό[6], ο Γιάννης έπεσε σε μια γωνιά, μαζεύτηκε, κουβαριάστηκε, σταύρωσε σφιχτά τα χέρια του, έσφιξε τον αφαλό του, λύγισε τα πόδια του με τα γόνατα ως τον αφαλό και αρνήθηκε να υποστεί την εξέταση του γιατρού. Τέλος, η Επιτροπή αποφάσισε να τον κηρύξει «βλάκα» και να τον απαλλάξει χωρίς παραπέρα ενόχληση.
      Όμως ο Γιάννης δεν έλειπε ποτέ από καμιά αγρυπνία στα ξωκλήσια όταν πηγαίναμε στα πανηγύρια, κάνοντας αρχή από το ξεκίνημα της άνοιξης μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και μέχρι το στρώσιμο του φθινόπωρου και πριν μπει ο χειμώνας. Πρώτα στην Παναγία της Αγαλιανούς[7], όπου η ψυχή μας μοσχοβολούσε λουλούδια και νάρκισσους και λευκά άνθη της αγράμπελης. Μετά στην Παναγία την […], όπου έτρεχε με μουρμούρισμα και ρόγχο[8] το ρεύμα της Ζωοδόχου κάτω στους μυστηριώδεις καταρράκτες με τα κρεμάμενα πολυτρίχια[9] και τους αναρριχώμενους κισσούς μέσα από τους υγρούς βράχους στα πολύφυλλα γερμένα δέντρα. Και στον Αϊ-Γιώργη, όπου οι τόσες νύφες του χωριού, που έρχονταν άλλες με τις βάρκες και άλλες από την ξηρά, έκαναν λιτανεία στολισμένες με κεντητά μανίκια, μεταξωτές ποδιές και χρυσούς ποδόγυρους. Και στα Πέντε Αδέλφια, όπου τα αγκαλιασμένα γέρικα δέντρα καλύπτουν τη βρύση και στεγάζουν το φτωχικό ναό με το θεσπέσιο άλσος τους. Και στον Αϊ-Γιάννη τον Μυρωδίτη[10], όπου τα τελευταία αηδόνια καλούσαν τα κοτσύφια να τα διαδεχθούν και το κελαρυστό νερό που ανέβαινε από το βαθύ Δασκαλειό ανάβλυζε από τη ρίζα της γριάς βελανιδιάς, που με το θρόισμα των ανεμοδαρμένων φύλλων των κλαδιών της διηγιόταν τις αναμνήσεις των αιώνων. Πόσα οικογενειακά γλέντια είχαν γίνει παλιά κάτω από το πυκνό φύλλωμα των κλαδιών της, πόσα άκακα ερωτικά ζευγάρια είχαν βρει κάποτε καταφύγιο στη σκιά της. Και μετά στον Άγιο Ηλία και στον Άγιο Παντελεήμονα και στην Παναγιά την Πρέκλα[11] και στην Παναγιά του Καρδάση[12] και στην άλλη Παναγιά του Αραδιά και στον Αϊ-Γιάννη του Κάστρου και στον άλλο Αϊ-Γιάννη του Μετοχιού και στον Αϊ-Δημήτρη και στον Αϊ-Ασώματο του Αγγελή και, τέλος, στην Παναγιά την Κουνιστριώτισσα[13], που όλη η σεμνότητα και όλη η χάρη συνενώνονταν με γαλήνη και κάθε γόνατο έκλινε[14] μπροστά στη θεία γαλήνια πολιούχο : «Διανέμοις των χαρισμάτων την σην γαλήνην, Θεοτόκε, την ψυχήν μου».

      Όλα ευωδίαζαν άνοιξη και απλότητα και χαρά. Ο Γιάννης έμπαινε στο παρεκκλήσι γελώντας, τον οδηγούσε η μάνα του – χήρα με το μοναχογιό της – να «χαιρετίσει», δηλαδή να φιλήσει την εικόνα στο προσκυνητάρι· τη φιλούσε γελώντας, μετά πήγαινε στ’ αριστερά του χορού κι έστεκε δίπλα στην άκρη στο ανατολικό στασίδι, δυο βήματα από τη βόρεια πύλη, όπου οι γυναίκες έφερναν τυλιγμένα με πετσέτες τα πρόσφορα και έγραφαν τα ονόματα, δηλαδή τα έγραφε ο παπάς καθ’ υπαγόρευση στέκοντας στο άνοιγμα της πόρτας, με το μολυβοκόντυλο[15], κρατώντας φύλλα διπλωμένου χαρτιού πάνω στο βιβλίο των Αποστόλων[16] ή το Ψαλτήρι[17] : «Γιώργο, Γιώργο και του πλοίου με τους συμπλέοντες, Νικολάκη, πάλι Νικολάκη (ο παπάς έγραφε Ν.Ν.), Κυρατσούλα, Σειραΐνα, άλλη Σειραϊνώ (Κυρ. Σειρ.) Κωνσταντή, Κωνσταντή (Κ.Κ.), συζύγου, τέκνων, γονέων και αδελφών αυτών».

      Εκεί έστεκε ο Γιάννης και άκουγε γελώντας την υπαγόρευση των γυναικών, τις επαναλήψεις και το φίλημα του χεριού του παπά. Τέλος, όταν άρχιζε η ψαλμωδία, ο Γιάννης εξακολουθούσε να γελά με τις αντιφωνίες[18] των διάφορων νεαρών ψαλτών και με τις οξυφωνίες[19] του παπά. Συνήθως άντεχε όρθιος για ώρες, μετά καθόταν στο σκαλοπάτι του Αγίου Βήματος κάτω από την τελευταία αριστερή εικόνα (που ήταν συνήθως του αγίου του ναού). Η μάνα του, που τον είχε μοναχογιό, συχνά έταζε και παρακαλούσε τους αγίους «να τον κάνουν καλά». Όμως φαίνεται ότι αυτός ήταν αρκετά καλά, σχεδόν καλύτερα από πολλούς άλλους, και οι άγιοι δεν έκριναν ότι συνέφερε να του δώσουν εκείνο που η μάνα του ονόμαζε «την υγειά του», δηλαδή την ελευθερία να κάνει κακουργήματα με επίγνωση.
      Η ψαλμωδία συνεχιζόταν όλη τη νύχτα. Πενήντα ή εκατό άντρες και παιδιά – συνήθως είχαν παραφάει και είχαν παραπιεί – κοιμόνταν έξω, ανάμεσα στα σκίνα, και οχτώ ή δώδεκα γυναίκες και τρεις γέροι στα στασίδια ή στις πλάκες του ναού κοιμόνταν καθιστοί. Κάπου κάπου ακουγόταν το ροχαλητό του παπά μέσα απ’ το Άγιο Βήμα. Ο ψάλτης μισονύσταζε κι έκανε «μετάνοιες»[20] όρθιος στο στασίδι κι ο γερο-Δημητρός, ο νεωκόρος[21] και επίτροπος[22] των ξωκλησιών, χωρίς ο νους του ν’ αποσπάται απ’ το παγκάρι και τα κεριά, έπαιρνε «δυο τροπάρια» καθιστός στο στασίδι. Ο Γιάννης, άγρυπνος, δεν έπαυε να γελά.
      Κάτω, στη μικρή πόλη, που ο Γιάννης ήταν η ευθυμία και η χαρά των σπιτιών, ο ίδιος γελούσε με περισσότερο θόρυβο απ’ όλους όταν συναντούσε έναν από τους περιπλανώμενους του χωριού σχεδόν ομοιοπαθή του· ή τον Ζαχαρία τον Κούκκο ή τον Τάσο τον Νικολή ή το Ματώ από τον Απάνω Μαχαλά[23]. Τότε άνοιγε πραγματικά η καρδιά του. Γελούσε ασυγκράτητα και δε μπορούσε «να μαζέψει το στόμα του». Ήταν σαν να έλεγε : «Χαίρομαι, αδελφέ μου, που σε βλέπω τέτοιο· οι άλλοι που γελούν μαζί μας είναι πολύ χειρότεροι».
      Και στα ξωκλήσια, κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, συνήθως ερχόταν μετά τα μεσάνυχτα πάντοτε ή ο γερο-Δημήτρης ο Ηπειρώτης ο νυχτοβάτης[24] ή ο πάτερ Ιωακείμ, ο άστεγος μοναχός, συνήθως ξυπόλητος και ξεσκούφωτος. Όταν τον έβλεπε ο Γιάννης, αισθανόταν ιδιαίτερη ευθυμία και μελετούσε την όψη του. Ο Ιωακείμ στεκόταν στην άλλη γωνιά του τέμπλου, δεξιά, και συνήθως του έδιναν οι ψάλτες να διαβάσει το Ψαλτήρι. Ο Γιάννης δε χόρταινε να τον κοιτάζει και γελούσε, γελούσε με ηδονή ανείπωτη.
      Και όταν δεν ήταν πανηγύρι, ο Γιάννης με το γαϊδουράκι έτρεχε συνήθως στην εξοχή. Είχε η μάνα του μικρούς ελαιώνες και χωραφάκια κι ο φτωχός νέος φαίνεται ότι έκανε τις γεωργικές αγγαρείες και τις βοηθητικές εργασίες με όλη την αδυναμία του. Αλλά και τότε, όταν περνούσε από το ξωκλήσι, ξεπέζευε, έδενε στη ρίζα ενός θυμαριού το γαϊδούρι και έμπαινε στο εκκλησάκι. Εκεί έβγαζε άναρθρες κραυγές θέλοντας να μιμηθεί τους ψάλτες και κάποιες φορές έβαζε χέρι στα εικονίσματα και τα κατέβαζε κάτω για να τα ξεσκονίσει όπως ήθελε· άλλοτε έβγαζε τα πορτόφυλλα της Ωραίας Πύλης και άρχιζε να τα πελεκά με το κλαδευτήρι που είχε. Πότε τα έβαζε ξανά στη θέση τους, πότε τ’ άφηνε κάτω στο έδαφος, όπου τύχει.

      Η Μαλάμω του μπαρμπα-Δημητρού, σύζυγος του Γιώργη του Πολύζου, ήταν απαράμιλλη[25] στη θρησκευτική ευλάβεια. Άλλη δεν ήταν σαν κι αυτή, να τρέχει διαρκώς σ’ όλα τα ξωκλήσια, ν’ ανάβει τα καντήλια, πότε με λάδι δικό της, πότε εκ μέρους άλλων πλουσιότερων γυναικών.

      Είχε μεταφέρει στις πλάτες της πέντ’ έξι παλιοσάνιδα που της έδωσαν, για να επισκευάσει τη στέγη του ναού του Χριστού στο Κάστρο[26]. Η Μαλάμω, για ευκολία, τα ακούμπησε προσωρινά έξω από το Κάστρο, πριν από το φοβερό χάσμα της παλιάς γέφυρας, στο κάτω σκαλί της ιλιγγιώδους, φαρδιάς, κυκλικής και πλατιάς σκάλας. Ήταν μεσοβδόμαδα. Η Μαλάμω έλεγε μέσα της : «Χριστιανός δε θα βρεθεί να τα κλέψει». Κι όμως βρέθηκε. Ψηλά από το μικρό ετοιμόρροπο καλύβι, εκεί που ήταν ένα παλιοχώραφο ανάμεσα στα ρουμάνια[27] και έβοσκε πέντ’ έξι ψωραλέες γίδες ο Νικολός ο Μπασιόλης, παρατηρούσε για ώρα πολλή από μακριά σαν να την κοίταζε στα μάτια και μουρμούριζε μεγαλόφωνα μέσα απ’ τα δόντια του : «Πού να τα πάει αυτή, τρομάρα της, τα παλιοσάνιδα;»
      Την επόμενη μέρα η Μαλάμω είχε δουλειά στο σπίτι της κάτω στο χωριό, τρεις ώρες δρόμο. Την τρίτη μέρα δεν ευκαιρούσε ο σύζυγός της, που ήταν λιγάκι χτίστης και αγωγιάτης[28] και γεωργός. Την άλλη ήταν Σάββατο κι η Μαλάμω κατάφερε το σύζυγό της να πάνε μαζί με το μουλάρι, να κουβαλήσει αυτός άμμο και ασβέστη από μια ανεμοδαρμένη έπαυλη, όχι πολύ μακριά απ’ το Κάστρο, να μπουν κουβαλώντας τα σανίδια που είχαν μείνει έξω, να φτάσουν στο ναό του Σωτήρα, αυτή ν’ ασβεστώσει κι εκείνος ν’ ανεβεί στον τοίχο πατώντας στις σκαλωσιές και στους πλαϊνούς τοίχους με τις φαγωμένες πέτρες, να καρφώσει τα σανίδια στο ξέσκεπο μέρος της στέγης και να τα σοβατίσει με το χαρμάνι που θα ζύμωνε με τα υλικά που επρόκειτο να μεταφέρει.

      Φτάνουν στα πρόθυρα του Κάστρου, κοντά στο βάραθρο[29], κοιτάζει η Μαλάμω. Τα σανίδια έλειπαν. Έκανε πολλούς σταυρούς, απόρησε, αγανάκτησε.

      – Το λοιπόν, πού τα ‘χεις τα σανίδια; ρώτησε ο Πολύζος.
      – Εδώ τα είχα βαλμένα, στο κάτω σκαλοπάτι τ’ ακούμπησα.
      – Πού είναι τα, λοιπόν;
      – Πού ‘ν’ τα; Να κοπεί το χεράκι του όποιος τα πήρε.
      – Δε σου ‘πα εγώ, ευλογημένη, να μην κάνεις μισές δουλειές; Ή να περιμένεις έπρεπε ν’ αδειάσω[30] να τα κουβαλήσω με το μουλάρι ή, αφού τα ‘φερες, να ‘κανες ένα κόπο να τα πας ως μέσα στην εκκλησιά.
      – Και ποιος ξέρει αν δεν τα βρούμε μες στην εκκλησιά, είπε η Μαλάμω με εύκολο θάρρος για να παρηγορηθεί. Έλα, Χριστέ μου, καμιά καλή χριστιανή θα ήρθε χτες προχτές ν’ ανάψει τα καντήλια και τη φώτισ’ ο Θεός και τα κουβάλησε.
      – Μακάρι!
      Ο Πολύζος ξεφόρτωσε τα υλικά από το ζώο, έδεσε το ζώο του, ανέβασε με πολύ κόπο πρώτα το σάκο της άμμου και μετά την κοπάνα[31] με τον ασβέστη στην ψηλή φοβερή σκάλα, μετά ανέβηκε η γυναίκα του με το καλαθάκι της που είχε λάδι, κεριά και λίγα τρόφιμα. Μετά φορτώθηκε αυτή τον ασβέστη, ο άντρας της πήρε την άμμο και το καλαθάκι, πέρασαν τη σιδερένια πύλη και μπήκαν στο παλιό έρημο χωριό. Μετά από δέκα λεπτά έφτασαν μπροστά στην εκκλησιά. Ξεφορτώθηκαν και κάθισαν να ξαποστάσουν. Της φάνηκε της Μαλάμως ότι άκουγε κάτι σαν χαλαρή και άρρυθμη ψαλμωδία μέσ’ από την εκκλησιά. Δεν πίστευε στ’ αυτιά της. Πλησίασε στην πόρτα, την έσπρωξε. Η πόρτα ήταν κλεισμένη από μέσα. Ακούγονταν τώρα πιο καθαρά οι παράφωνες ψαλμωδίες.
      – Ωχ, Θε μου, τι να ‘ναι; είπε η Μαλάμω. Έλα, Πολύζο, να δεις και ν’ ακούσεις. Η πόρτα είναι κλειδωμένη από μέσα.
      Πλησίασε ο άνθρωπος, χτύπησε, έσπρωξε με δύναμη. Μάταια. Η πόρτα ήταν πράγματι μανταλωμένη.
      – Τι πειρασμός είν’ αυτός, έκραξε η Μαλάμω χτυπώντας τα χέρια της. Τα σανίδια λείπουν απ’ έξω, η πόρτα της εκκλησιάς κλειδωμένη κι ουρλιάσματα άχαρα ακούγονται από μέσα. Τι να ‘ναι αυτό; Μπαίνουν τάχα και στις εκκλησιές πειρασμικά πράγματα;
      Απ’ όλο αυτό το ακατανόητο βουητό του ήχου που ακουγόταν, η ακοή τους ξαφνικά ξεχώρισε δυο ή τρεις φορές τις λέξεις «Χριστός Ανέστη».
      – Χριστός Ανέστη, επανέλαβε η Μαλάμω. Κι ακόμα τώρα πέρασε η μεσοσαρακοστή.
      Ήταν πράγματι το Σάββατο της τέταρτης εβδομάδας των Νηστειών[32].
      – Μην πηγαίνει αλά φράγκα[33] αυτός που είναι μέσα; είπε ο Πολύζος.
      – Στοιχειό θα είναι∙ ξορκισμένος οξαποδώ[34], απάντησε η Μαλάμω.
      – Κανένας μουρλός θα είναι, είπε ο Πολύζος. Ας δούμε. Μην είν’ εκείνος ο Γιάννης της Λέκκαινας;
      Χτύπησε πάλι δυνατότερα την πόρτα. Μετά κοίταξε τον τοίχο κι έδειξε σχεδόν δυο οργιές[35] πιο ψηλά το μικρό φεγγίτη με το χρωματιστό γυαλί, που φώτιζε την εκκλησία από τη δεξιά πλευρά.
      – Να μπορούσα ν’ ανεβώ κει πάνω, είπε. Έλα βοήθα, Μαλάμω, να στοιβάξουμε πέτρες πολλές, να τις στερεώσουμε, για ν’ ανεβώ ως εκεί.
      – Δε φωνάζουμε μια; είπε η Μαλάμω, αλλά δεν ακούστηκε ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
      Άρχισαν να ξεκολλούν λιθάρια από τα ερείπια των παλιών σπιτιών εδώ κι εκεί. Όταν μάζεψαν αρκετά λιθάρια, άρχισε ο Πολύζος να τα στοιβάζει σε σωρό. Αλλά τότε ανέλπιστα ακούστηκε ο κρότος του μάνταλου ή μοχλού που σέρνεται κι ένα δυνατό γέλιο ακούστηκε στο άνοιγμα της πόρτας.
      Ήταν πράγματι ο Γιάννης του Λέκκα. Υποδέχτηκε με παιδικά γέλια τη γυναίκα και τον άντρα της.
      – Α! Εσύ ‘σαι, μωρέ μαγεμένε! είπε η Μαλάμω∙ γιατί δεν ακούς τόση ώρα που σε φωνάζουμε;
      Ο Γιάννης απάντησε με νέα γέλια. Κοίταξαν προς την πόρτα και είδαν μέσα.
      Ο Γιάννης είχε ανάψει στα μανουάλια[36] όλα τ’ απόκερα[37], όσα είχε βρει εκεί, είχε χύσει το λάδι απ’ τα καντήλια, είχε αδειάσει όλο το λαδικό που βρήκε στο ντουλάπι της βορειοδυτικής γωνιάς, είχε κατορθώσει ν’ ανάψει σαν πυροφάνι μόνο δυο καντήλια από τα επτά οκτώ μπροστά στο τέμπλο και στο προσκυνητάρι κι ευχαριστιόταν ψάλλοντας το «Χριστός Ανέστη» όπως αυτός ήξερε. Είχε βαρεθεί τη Σαρακοστή, λαχταρούσε το Πάσχα και άρχισε να το γιορτάζει προκαταβολικά.
      Αφού γέλασε αρκετά, η Μαλάμω έσβησε τ’ απόκερα, προσπάθησε να σκουπίσει τα χυμένα λάδια και μετά σκεφτόταν ν’ αρχίσει το ασβέστωμα. Είχε ήδη λησμονήσει τα χαμένα σανίδια. Αλλά ο Πολύζος είπε :
      – Και πού είν’ τα σανίδια, Μαλάμω;
      – Πού ‘ν’ τα, μαθές; απάντησε η γυναίκα.
      Τυχαία και δίχως να ελπίζει η γυναίκα στράφηκε στο φτωχό παιδί και τον ρώτησε :
      – Μην είδες, Γιάννη, τα σανίδια πουθενά;
      Το άκακο παιδί απάντησε μόνο.
      – Κουβάλας.
      Αυτός πράγματι είχε συναντήσει τον Γιάννη προχτές, την ώρα που κουβαλούσε τα κλοπιμαία. Του έδωσε δυο ξυλιές προκαταβολικά και τον φοβέρισε να μη μαρτυρήσει τίποτε. Ο Γιάννης απάντησε με το παγωμένο γέλιο του.
      Είχε ξεχάσει και τις ξυλιές και τη φοβέρα. Την επόμενη μέρα βρήκε η Μαλάμω τα κλοπιμαία.

      Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1914)


      [1]  ληστεία στο Δήλεσι = τον Απρίλιο του 1870 η ομάδα των λήσταρχων Αρβανιτάκηδων συλλαμβάνει στο Πικέρμι ως όμηρους μια ομάδα Άγγλων και Ιταλών περιηγητών και αργότερα, μετά από μάχη με τη χωροφυλακή,  δολοφονεί στο Δήλεσι κάποιους απ’ αυτούς.
      [2] Ρούμελη (τουρκικά Rum ili) = η Στερεά Ελλάδα.
      [3] το ταμπούρι(τουρκικά tabur) = η οχυρωμένη θέση.
      [4] ενδόμυχος = αυτός που βγαίνει από την ψυχή μας.
      [5] ο υπίατρος = βαθμός γιατρού που υπηρετεί στο υγειονομικό σώμα του στρατού.
      [6] ο κληρωτός = αυτός που καλείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία.
      [7] Παναγία της Αγαλιανούς = μοναστήρι της Ευαγγελίστριας κοντά στο ρέμα του Λεχουνιού, στην τοποθεσία Αγαλιανού, κάτω από την ψηλότερη κορυφή της Σκιάθου, την Καραφλυτζανάκα.
      [8] ο ρόγχος = ο θόρυβος.
      [9] τα πολυτρίχια = φυτά με λεπτά και μακριά φύλλα που μοιάζουν με τρίχες.
      [10] Αϊ-Γιάννης ο Μυρωδίτης = μοναστήρι που χτίστηκε το 1726 και βρίσκεται στη πίσω πλευρά του βουνού της Κουνίστρας.
      [11] Παναγία Πρέκλα = Η Παναγία της Πρέκλας βρίσκεται μέσα στο Κάστρο, στη Σκιάθο, ανάμεσα στο ναό του Χριστού και στο Τζαμί.
      [12] Παναγία του Καρδάση = μικρό ξωκλήσι της Σκιάθου στο δρόμο προς το κάστρο, που καταστράφηκε από πυρκαγιά αναστυλώθηκε από την οικογένεια Καρδάση.
      [13] Παναγία Κουνιστριώτισσα = το  μοναστήρι της Παναγίας της Κουνίστρας (Εικονίστριας) στη Σκιάθο είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου και σύμφωνα με την παράδοση ένας μοναχός βρήκε την εικόνα να κρέμεται από ένα δέντρο και την μετέφερε μέσα στο μοναστήρι.
      [14] κλίνω = λυγίζω, γονατίζω.
      [15] το μολυβοκόντυλο = μολύβι για γράψιμο από γραφίτη.
      [16] Απόστολος = εκκλησιαστικό βιβλίο με περικοπές από τις Πράξεις των Αποστόλων.
      [17] Ψαλτήρι = εκκλησιαστικό βιβλίο που περιέχει ψαλμούς.
      [18] η αντιφωνία = στίχοι που ψάλλονται διαδοχικά και από τους δυο ψάλτες της εκκλησίας.
      [19] η οξυφωνία = η διαπεραστική φωνή.
      [20] μετάνοιες = (μτφ.) κινήσεις του πάνω μέρους του σώματος προς τα μπρος όταν κάποιος είναι όρθιος ή καθιστός και μισοκοιμάται.
      [21] ο νεωκόρος = ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για την καθαριότητα και τη φύλαξη του ναού.
      [22] ο επίτροπος = ο υπεύθυνος για τα οικονομικά της εκκλησίας.
      [23] ο μαχαλάς (τουρκικά mahalle) = η γειτονιά.
      [24] νυχτοβάτης = άνθρωπος που εμφανίζεται μόνο τη νύχτα, νυχτερινός επισκέπτης.
      [25] απαράμιλλος = ασυναγώνιστος.
      [26] Χριστός στο Κάστρο =  η μητρόπολη της μεσαιωνικής πόλης της Σκιάθου, εκκλησία σε ρυθμό βασιλικής με ξύλινη επικλινή οροφή, χτισμένη τον 17ο αιώνα.
      [27] το ρουμάνι (τουρκικά orman) = περιοχή του δάσους με πυκνή βλάστηση.
      [28] ο αγωγιάτης = ο μεταφορέας υλικών ή εμπορευμάτων με τη βοήθεια ζώου.
      [29] το βάραθρο = βαθύ χάσμα της γης, η χαράδρα.
      [30] αδειάζω = βρίσκω ελεύθερο χρόνο.
      [31] η κοπάνα = η σκάφη.
      [32] εβδομάδες Νηστειών = στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και την Κυριακή του Πάσχα, υπάρχουν έξι εβδομάδες Νηστειών και η έβδομη είναι η Μεγάλη Εβδομάδα.
      [33] αλά φράγκα = χριστιανός καθολικός.
      [34] ο οξαποδώ = ο διάβολος.
      [35] η οργιά = μονάδα μέτρησης του μήκους ίση με το άνοιγμα των χεριών, περίπου 1,80 μ.
      [36] το μανουάλι (λατινικά manual) = μεγάλο κηροπήγιο για πολλά κεριά.
      [37] τα απόκερα = τα υπολείμματα των κεριών που έχουν σβηστεί χωρίς να καούν εντελώς.
      Tags: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντηςδημήτρης φιλελέςδιήγημαΔιηγήματαδιηγήματα για το ΠάσχαΠάσχαχριστός ανέστη

      ΗΠΖ

      Η Πόλη Ζει. Η αναθεώρηση της αστικής εμπειρίας, η αφήγηση της πραγματικής ζωής. Πάνω από όλα όμως να ανακαλύπτεις και να δημιουργείς ενδιαφέροντα εγχειρήματα για την ίδια την Πόλη και τους ανθρώπους της, σε όλες τις κοινωνικές εκφράσεις. Στον Πολιτισμό, στο Εμπόριο, στην Επικοινωνία.

      Σχετικά άρθρα

      Νέες εκδόσεις

      Παρουσίαση βιβλίου στο JUKEBOX / Ζωρζ Πιλαλί, ΟΧΛΟΔΟΞΙΑ

      Βιβλίο

      Παρουσίαση βιβλίου στο JukeBox: «Παύλος Σιδηρόπουλος και Σπυριδούλα: Φλου»

      Άνθρωποι του βιβλίου

      Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη ξεκλειδώνει τα μυστικά της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας

      Νέες εκδόσεις

      Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή | Ζητήματα ψυχικής υγείας. Σύγχρονες προσεγγίσεις-απαντήσεις στα αδιέξοδα που δημιουργεί ένα σύστημα που σαπίζει

      Άνθρωποι του βιβλίου

      Χάρης Νικολακάκης: «Οι Εκδόσεις BELL δίνουν τη σημασία που αξίζει στην αισθηματική και ερωτική λογοτεχνία»

      Νέες εκδόσεις

      Θάνος Μικρούτσικος – Κυνηγώντας την ουτοπία | 16 αναγνώσεις του έργου του

      Next Post
      online μαθήματα

      Κυρία, λαγκάρετε!

      No Result
      View All Result

      Δημοφιλή

      • Συνέργειες: μια άλλη μορφή ύπαρξης | Contrust Collective

        357 shares
        Share 143 Tweet 89
      • ANÄNA: Το «μόνιμο» και το «περαστικό» σε ένα τοπόσημο

        387 shares
        Share 155 Tweet 97
      • Η μπάρα του «Λογιότατου» (και η Τζένη Βάνου) μας ενώνει όλους

        616 shares
        Share 246 Tweet 154
      • H ποιότητα στις πίτες έχει όνομα: MARIE & ANTOINETTE

        374 shares
        Share 150 Tweet 94
      • Το πορτραίτο μιας πόλης που φλέγεται

        337 shares
        Share 135 Tweet 84

      Πόλεις μέσα στην Πόλη | Άνθρωποι, γεγονότα, καταστάσεις | Street Press ΗΠΖ | Χαρτί - διαδίκτυο

      • Άποψη
      • Χαρτί
      • Editorial
      • Ανεξήγητη πόλη
      • Αφιερώματα
      • Διάφορα
      • Η ψυχή της Πόλης
      • Καυστική ποτάσα
      • Συνεντεύξεις
      • Φώντας Λάδης
      • Θέμα
      • Μιλήσαμε
      • Βιβλίο
      • Άνθρωποι του βιβλίου
      • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Βιβλιοκριτικές
      • Νέες εκδόσεις
      • Πολιτισμός
      • TV & Movies
      • Εικαστικά
      • Θέατρο
      • Κλίκ
      • Μουσική
      • Έξοδος
      • Πόλη Αφιέρωμα
      • Explore Athens
      • Πρόταση Εβδομάδας
      • #Breaktime
      • Για τον Δήμο Αθηναίων
      • Υγεία
      • Free Athens
      • Articles
      • Explore Athens
      • Άνθρωποι
      • Faces
      • Συναντηθήκαμε
      • Σύνθημα
      • Τι ‘πες τώρα!
      • Μαγείρεψε το!
      • The Saucha Life
      • Γεύσεις Κατοχής
      • Η ψυχολογική διάσταση του μαγειρέματος
      • Ζώδια
      • Κατοικίδια
      • Τα δωρεάν της Πόλης
      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • Τεύχη

      Ακολούθησε μας

      • > > Η σοφία της ημέρας...
 πιο συμβατή με την πραγματικότητα

#ολαθαπανεκαλα #ισωςκαιοχι
#ηποληζει #ισωςκαιοχι
      • .
>> Το νέο μας τεύχος κυκλοφορεί από σήμερα στους δρόμους και αισθάνεται περίεργα.
Ένας δύσκολος Μάρτης, σε μια δύσκολη χώρα.
Ένα τεύχος, που δε ξέρει πως να συστηθεί.

Μπορείτε να μας ξεφυλλίσετε και ηλεκτρονικά στο ISSUU:
Link στο bio.

#ipolizei #februaryissue #freepress #streetpress
      • 🎁GIVEAWAY |  ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ🎁

Σε συνεργασία με το @holywoodstage.athens (Λεωφόρος Βουλιαγμένης 289) προσφέρουμε μια φιάλη κρασί & ελεύθερη είσοδο για εσένα και 3 ακόμα φίλες-ους σου, για την βραδιά παρουσίασης του δίσκου
      • Η σοφία της ημέρας
#patisionmood #ipolizei_gr #ipolizei
      • >> Λόγω... βάρβαρων καιρικών συνθηκών, η διανομή του τελευταίου μας τεύχους ενδεχομένως να καθυστερήσει σε κάποια σημεία της Πόλης.
Μέχρι τότε μας ξεφυλλίζετε ολόστεγνους, στο link που θα βρείτε στο bio
ή κάνετε μια βόλτα στο site μας:
www.ipolizei.gr
 
#ipolizei #februaryissue
      • #ipolizei #streetpress #patisionmood
      Copyright – Η Πόλη Ζει | Street Press "ΗΠΖ"
      No Result
      View All Result
      • Αρχική
      • Άποψη
      • Χαρτί
        • Editorial
        • Ανεξήγητη πόλη
        • Αφιερώματα
        • Διάφορα
        • Η ψυχή της Πόλης
        • Καυστική ποτάσα
        • Παράξενες ιστορίες
        • Συνεντεύξεις
      • Θέμα
      • Μιλήσαμε
      • Βιβλίο
        • Βιβλιοκριτικές
        • Νέες εκδόσεις
        • Άνθρωποι του βιβλίου
        • Αφιερώματα στο Βιβλίο
      • Πολιτισμός
        • TV & Movies
        • Εικαστικά
        • Θέατρο
        • Κλίκ
        • Μουσική
        • Πίνακες
        • Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια
      • Έξοδος
        • Δρομο-Λόγια
        • Πόλη Αφιέρωμα
        • Πρόταση Εβδομάδας
        • Explore Athens
      • ΑΝΘΡΩΠΟΙ
      • #Breaktime
      • ΔΙΑΝΟΜΗ
      • Άνθρωποι
        • Faces
        • Συναντηθήκαμε
        • Σύνθημα
        • Τι ‘πες τώρα!
        • Και όμως συνέβη
      • Well Being
        • Shopping
        • Υγεία
        • Μαγείρεψε το!
        • Κατοικίδια
      • Ζώδια
      • Εκδόσεις Λογότυπο
      • Για τον Δήμο Αθηναίων
      • Τα δωρεάν της Πόλης
      • 10 χρόνια ΗΠΖ
      • Τεύχη

      Copyright – Η Πόλη Ζει | Street Press "ΗΠΖ"

      Welcome Back!

      Login to your account below

      Forgotten Password?

      Retrieve your password

      Please enter your username or email address to reset your password.

      Log In

      Add New Playlist

      Αυτό το Website χρησιμοποιεί cookies. Συνεχίζοντας να περιηγείστε στον ιστότοπο, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies.Πολιτική Απορρήτου.