Τιμώντας τα βιβλία που τόσο αγαπάμε, κάθε εβδομάδα φιλοξενούμε ένα άρθρο από συντάκτες ή φίλους της ΗΠΖ με θέμα: "το βιβλίο που μας άλλαξε τη ζωή". Ή τη σημάδεψε. Όπως θέλει ο καθένας. Ένα ταξίδι στο χωροχρόνο και τη λογοτεχνία που μυρίζει φρέσκο τύπωμα και πολυκαιρισμένο χαρτί.
Όταν με ρωτάνε να προτείνω ένα βιβλίο είναι συνήθως η πρώτη μου σκέψη. Δεν ξέρω αν είναι το καλύτερο που έχω διαβάσει αλλά για μένα είναι το πιο ανθρώπινο γιατί με συγκίνησε βαθιά, ίσως πιο πολλές φορές από οποιοδήποτε άλλο!
Ο Χρόνης Μίσσιος έχει μια μοναδική, λεπτή και τρυφερή ικανότητα ενσυναίσθησης που την εκφράζει με άμεσο, απλό λόγο. Χωρίς πολύπλοκα και εξεζητημένα λογοτεχνικά σχήματα και χρησιμοποιώντας μια γλώσσα καθημερινή κατάφερε να αγγίξει βαθιές, προσωπικές μου ανησυχίες. Σκέψεις που σε ανύποπτο χρόνο, που δεν έχει να κάνει με την ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, που έχουν βασανίσει και το δικό μου μυαλό ο Μίσσιος έχει τον τρόπο να τις τοποθετεί στη σωστή σειρά, να τις οργανώνει και να τις αποτυπώνει στο χαρτί. Σκέψεις που όταν διαπιστώνω ότι δεν τις έχω κάνει μόνο εγώ αλλά τελικά και άλλοι που επιπλέον έχουν την ικανότητα να τις κάνουν συγκλονιστικά συγκινητικά κείμενα με κάνουν να αναφωνώ: «Ε ναι ρε φίλε!»
Τα βιβλία του Μίσσιου τα ήξερα χρόνια αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο ανέβαλα συνεχώς την ανάγνωσή τους. Λάθος μου! Όταν κάποια στιγμή αποφάσισα να ασχοληθώ μαζί τους αλλά και με τον ίδιο το Χρόνη Μίσσιο ανακάλυψα έναν πολύ τρυφερό άνθρωπο, γενναίο αγωνιστή, λάτρη του ανθρώπου αλλά εξίσου και των ζώων όπως και της ίδιας της ζωής. Το γεγονός ότι ουσιαστικά ήταν αυτοδίδακτος όπως επίσης και το ότι έγραψε για τις σκέψεις και τις αγωνίες απλών λαϊκών θα λέγαμε ανθρώπων που θα μπορούσαν να μένουν δίπλα μας κάνει το Χρόνη Μίσσιο να μοιάζει λίγο στο Θεόφιλο, το μεγάλο μας λαϊκό ζωγράφο. Όπως εκείνος με τη ζωγραφική του λούζει τα μάτια και την ψυχή μας με χρώματα και συναισθήματα έτσι και ο Χρόνης Μίσσιος λούζει κι εκείνος με τη σειρά του την ψυχή μας με υπέροχα νοήματα, πανανθρώπινα συναισθήματα και οικουμενικές αξίες. Σίγουρα θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο και χωρίς αμφιβολία με έκανε καλύτερο άνθρωπο.