Ο Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης, ένας εκ των δύο σκηνοθετών του βίντεο κλιπ που ήδη συζητιέται εδώ και μερικές μέρες, προτού ακόμα κυκλοφορήσει, έγραψε για το ipolizei.gr ένα μικρό κείμενο, σαν σημείωμα για μια δουλειά που είχε για αυτόν και τους συντελεστές της τεράστιο ηθικό βάρος και σημασία.
“Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Ζακ. Ένα γεγονός που θα με συνοδεύει για πάντα, καθώς έγινε πάνω στα γενέθλιά μου. Οι εικόνες της βίας και των ανθρώπων-παρατηρητών είναι ανεξίτηλες και ακατανόητες στον κεφάλι μου. Θεωρείς αφελώς, ότι στην σύγχρονη εποχή, σκηνές ενός άγριου πλήθους και αστυνομικών να χτυπάνε μέχρι τον θάνατο έναν άνθρωπο ανήκουν σε χώρες υποανάπτυκτες και όμως, ήταν το κεντρικότερο σημείο της πρωτεύουσας, μέρα μεσημέρι, ανάμεσα σε τόσο κόσμο. Οι κραυγές του Ζακ έμειναν αναπάντητες από το απαθές πλήθος που έστεκε απλώς και κοιτούσε. Δύο ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την δολοφονία και κανείς δεν έχει ακόμα πληρώσει, σε ένα έγκλημα που δεν ήταν κρυφό, αλλά ολοφάνερο.
Ο Γιώργος Καλογερόπουλος, φίλος σκηνοθέτης, ήταν ο τελευταίος που συνεργάστηκε με τον Ζακ στο Θέατρο. Η δολοφονία αυτή τον στιγμάτισε ίσως πιο πολύ από όλους μας. Όταν μου ζήτησε να κάνουμε ένα video clip για τον Ζακ, σε τραγούδι που ο ίδιος είχε γράψει, ένιωσα αμέσως την ανάγκη να πέσω με όλη μου την δύναμη σε αυτό. Όλη αυτή η προσπάθεια έγινε από καλλιτέχνες με πολλή αγάπη για τον άνθρωπο. Φυσικά η παρουσία της Άννας Βίσση ως ερμηνεύτριας του τραγουδιού μάς έδινε μία ευθύνη ακόμα πιο μεγάλη,αλλά ήταν η συνολική ομάδα που με μάγεψε.
Η υπέροχη Μπέττυ Βακαλίδου, που με πάθος, με συγκίνηση και με απόλυτη αφοσίωση στον ρόλο ανύψωσε το μήνυμα του τραγουδιού εκεί που όλοι μας ευχόμασταν.
Η χορογραφία της Εύης Τσακλάνου και οι υπέροχοι χορευτές της, Μαρία Καρύδη, Βασίλης Σκαρμούτσος και Παναγιώτης Λαγανάς, συντονίστηκαν μέσα σε 2 μέρες και έκαναν κάτι πραγματικά ακατόρθωτο. Όλοι είμασταν απόλυτα αφοσιωμένοι στο project και βήμα-βήμα, μέσα σε 3 μέρες, στο υπέροχο θέατρο Σταθμός, το τελευταίο θέατρο που έπαιξε ο Ζακ, πετύχαμε μία καλλιτεχνική παρέμβαση που θεωρώ θα έκανε τον Ζακ περήφανο.
