γράφει η Σόνια Χαϊμαντά

Το βιβλίο που μου άλλαξε τη ζωή… Πολύ τιμητικό να με ρωτάνε. Και πολύ δύσκολο αν έχεις διαβάσει πολλά βιβλία ή κανένα. Ποιο βιβλίο μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή αν δεν αναφέρεται στα μεγάλα ερωτήματα της Ζωής; Θα μπορούσα να παραθέσω μια πλειάδα βιβλίων, που με διαμόρφωσαν όπως το “Έγκλημα και Τιμωρία” του Φ.Ντοστογιέφσκι, η “Πτώση” του Α.Καμύ, “Η “Δίκη” του Φ. Κάφκα, τα “Σταφύλια της οργής” του Τζ. Στάινμπεκ, ο “Οδυσσέας” του Τζ. Τζόυς, ο “Μικρός Πρίγκιπας” του Αντ. ντε Σαιντ Εξυπερύ, ο “Φύλακας στη Σίκαλη” του Σάλινγκερ, οι “Άθλιοι” του Β.Ουγκώ, το “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο” του Μ. Προύστ, “Η βουή και η μανία” του Γ.Φώκνερ, το “Μέχρι το φάρο” της Β. Γουλφ, το “Πόλεμος και Ειρήνη” του Λ.Τολστσόϊ, αλλά σίγουρα δεν με άλλαξαν.

Ίσως φανεί παράξενο, συντηρητικό, παλιομοδίτικο, αλλά το μόνο βιβλίο που άλλαξε πραγματικά τη ζωή μου προς το καλύτερο και ταυτόχρονα ένα μέρος της ζωής όσων σχετίζονταν μαζί μου, είναι η Καινή Διαθήκη. Εκεί βρίσκονται όσα θετικά και λαμπερά γράφτηκαν πριν και μετά τον Ιησού. Εκεί βρήκα την απλότητα της αλήθειας και της αγάπης, που σήμερα είναι πολύ μακριά από τον τρόπο που ζούμε και φυσικά από τη Θρησκεία και την Εκκλησία.

Σήμερα, στην εποχή του υλισμού, της αθεΐας ως στοιχείο εγωισμού, περηφάνιας και ναρκισσισμού και όχι ως συνειδητή στάση ζωής που είναι απόλυτα αποδεκτή, της κατάρρευσης των ιδεολογιών και της αποθέωσης των Νέων Τεχνολογιών, η επιστροφή στην Αγία Γραφή συνιστά μονόδρομο για την απάντηση στα μεγάλα ερωτήματα.

Τα τέσσερα ευαγγέλια, οι Πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές τους και η Αποκάλυψη του Ιωάννη περιλαμβάνουν συμπυκνωμένα μαθήματα ζωής που θα χρειάζονταν δεκάδες φιλόσοφοι, ιστορικοί και θρησκευτικοί ηγέτες ή ρήτορες για να αντλήσει κανείς το απαύγασμα του πραγματικού νοήματος της ζωής.

Το “αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν” (όχι περισσότερο ούτε λιγότερο), ή το “ο έχων δύο χιτώνας να δίνει τον έναν σε αυτόν που δεν έχει κανέναν” είναι μαθήματα ζωής που διαστρεβλώθηκαν στα Σχολεία και την Εκκλησία γιατί μεταδόθηκαν προπαγανδιστικά, λειψά και με διάθεση παραγωγής ενοχών. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογείωση της έννοιας της Αγάπης από το 13ο κεφάλαιο της Α’ επιστολής του Παύλου προς Κορινθίους γνωστό ως “Ύμνος της Αγάπης”.

Με γλαφυρό τρόπο δείχνει πως ο άνθρωπος μπορεί να έχει όλα τα χαρίσματα και να κάνει τα μεγαλύτερα κατορθώματα, αλλά αν δεν έχει αγάπη, τότε αυτά όλα δεν είναι παρά “χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί ντόρο. Είναι ένα τίποτε”. Το αγαπημένο μου εδάφιο – μότο ζωής είναι το ‘Μη μεριμνάτε περί της αύριον, αφήστε το αύριο να μεριμνήσει για τον εαυτό του’. Αν το εφαρμόζαμε αυτό, το οικονομικό σύστημα θα ήταν διαφορετικό, τα επίπεδα άγχους στο μηδέν, το Περιβάλλον πιο φιλικό και οι ψυχίατροι μάλλον άνεργοι. Τι λέει ο Χριστός; Μην αφήνετε να σας τυραννούν αγωνιώδεις σκέψεις. “Δεν αξίζει η Ζωή περισσότερο από την τροφή, και το σώμα από το ένδυμα”; Ο Χριστός δεν αμφισβητεί ότι η τροφή και τα υλικά είναι απαραίτητα. “Όλα αυτά θα σας χορηγηθούν”, λέει με μια προϋπόθεση: “Να ζητάμε πρώτα τη βασιλεία του Θεού, την Αγάπη και τη Δικαιοσύνη και όλα αυτά θα προστεθούν”.

Αυτό είναι το δικό μου carpe diem ή πιο απλά το ζήσε το τώρα, το σήμερα, το παρόν.