Ο Σικελός Αντρέα Καμιλλέρι , παλιός και καλός συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας, είναι ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τον, διάσημο πλέον, επιθεωρητή Μονταλμπάνο.
Στα 93 του χρόνια, ο Καμιλλέρι έγραψε ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο, το Γκρι Ταγέρ, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα πριν από έναν περίπου μήνα από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Το φόντο της ιστορίας είναι η φανταστική πόλη Μοντελούζα-που θα μπορούσε άνετα να είναι η Αθήνα- και οι πρωταγωνιστές της ένα παράξενο ζευγάρι: ο Λουίτζι και η Αντέλε.
Εκείνος, συνταξιούχος τραπεζικός διευθυντής, ανασφαλής, ερωτευμένος με την κατά πολύ νεαρότερη γυναίκα του, που τη γνώρισε όταν αυτή είχε χηρέψει. Εκείνη, όμορφη, ερωτική και με ιδιαίτερη αδυναμία-που κρύβει πολύ καλά- στους άντρες. Άντρες κάθε ηλικίας. Άντρες που αποπλανεί εντός και εκτός της συζυγικής εστίας.
Τα πράγματα αρχίζουν να αποκαλύπτονται στον πανέξυπνο Λουίτζι όταν κάποιος από τους εραστές της γυναίκας του τον καλεί για μια επαγγελματική συνεργασία, την οποία αυτός τόσο πολύ χρειάζεται, λόγω της ανασφάλειας που έχει προκύψει από τη συνταξιοδότησή του.
Οι δύο ήρωες ανασαίνουν μέσα από ένα ασφυκτικά πολυτελές και κομψό περιβάλλον, κάτω από τις «ραφές» του οποίου πνίγονται τα θέλω και οι ανάγκες αμφότερων. Αντιθέσεις, σιωπηλοί θυμοί που δεν εκρήγνυνται κι αυτό τους θρέφει κι άλλο, παράλληλες μοναξιές και μπόλικα ψέματα στους άλλους και στους εαυτούς.
Ο λεπτός σαρκασμός του Καμιλλέρι, η απολαυστική σκιαγράφηση των χαρακτήρων και των εικόνων, η έξυπνη και φαινομενικά απλή γλώσσα του βιβλίου είναι στοιχεία που δυσκολεύουν τον αναγνώστη από το να το αφήσει. «Το Γκρι Ταγέρ» διαβάζεται από την αρχή μέχρι το τέλος, παρέα, ίσως, με ένα δύο φλιντζάνια αρωματικό εσπρέσο.

Στο τέλος της ιστορίας, είναι αρκετά πιθανό ο αναγνώστης να πιάσει τον εαυτό του με ένα μειδίαμα όλο απορία και θαυμασμό. Τα καλά βιβλία θέτουν ερωτήσεις και χτίζουν ατμόσφαιρες, δεν σερβίρουν απαντήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τα καλά φιλμ. Και το συγκεκριμένο βιβλίο θα μπορούσε άνετα να ήταν ένα φιλμ: διαβάζοντάς το, ακούς το θρόισμα του ταγιέρ πάνω στο καλλίγραμμο κορμί της Ιταλίδας καλλονής που απατά τον άντρα της, μυρίζεις και γεύεσαι τα νόστιμα πιάτα που μοιράζεται μαζί του στα τυπικά τους δείπνα, μαγνητίζεσαι από το αγωνιώδες βλέμμα του Λουίτζι που παρακολουθεί εξεταστικά τη φαινομενικά συντηρητική του σύζυγο.
«Το Γκρι Ταγέρ» αποτελεί μια ευφυή και ανάλαφρη αποκάλυψη της γυναικείας ψυχοσύνθεσης, ένα γερό σκούντηγμα στο στομάχι του αστικού συντηρητισμού και μια λυπηρή πλην αναγκαία υπενθύμιση της ματαιότητας των ανθρώπινων σχέσεων, αλλά και ζωών.
Ευχαριστούμε, σενιόρε Καμιλλέρι για το δημιούργημά σας!