Ανάμεσα σε μεταλλάξεις, κατάθλιψη και άψυχα κορμιά 8χρονων κοριτσιών, που μαζί με τις προσωπικές περιπέτειες του καθενός, δημιουργούν μία μολυβένια ατμόσφαιρα -δύσκολα διαχειρίσιμη- το νέο γεγονός (που ήρθε να μας διχάσει) είναι η στάση του Σερβετάλη και η όλη κριτική που του ασκείται.
Κριτική και πέσιμο από οργανώσεις, πολιτικοποιημένα sites, σελίδες στο facebook, ατομικές σελίδες και από ό,τι άλλο μπορεί να υπάρξει στον κόσμο της «επικοινωνίας». Α! και βεβαίως από πολλούς συναδέλφους του. Όσο και να μην αρέσει σε πολλούς αυτό που θα γράψω, εδώ και αρκετό καιρό έχει δημιουργηθεί μία ιντερνετική «μπασκιναρία» που ανά πάσα στιγμή συγκεντρώνει τα βέλη της προς όποιον ή όποια (π.χ. Μουτίδου) πει ή κάνει κάτι που δεν προσιδιάζει στο «πρέπον και το σωστό». Η λέξη μπασκίνας-είναι κάπως ξεπερασμένη- όπως ξεπερασμένες είναι και αυτές οι πρακτικές, όσο και να καμώνονται τις προοδευτικές και τις σύγχρονες.
Ο Σερβετάλης είχε ενημερώσει την παραγωγή πως αν επιβληθεί διαχωρισμός στους θεατές του θεάτρου με βάση το δίπολο εμβολιασμένοι-ανεμβολίαστοι, εκείνος θα αποχωρήσει από την παράσταση. Αν ισχύει αυτό, που μάλλον ισχύει-κανείς δεν το αμφισβητεί με στοιχεία-, η συζήτηση δεν έχει κανένα νόημα. Είναι η προσωπική στάση ενός ανθρώπου με βάση τον ηθικό του κώδικα και που δεν βάζει σε κίνδυνο την ζωή κάποιων συμπολιτών του.
Και εδώ αρχίζουν τα μπασκίνικα…
«Ναι, αλλά χάνουν την δουλειά τους οι υπόλοιποι ηθοποιοί»! Μπαίνω στον πειρασμό να θυμίσω πως πολλοί δεν νοιάζονταν για τα ποσοστά που θα έχαναν οι ηθοποιοί που συμμετείχαν σε σίριαλ που πρωταγωνιστούσε ο Πέτρος Φιλιππίδης αφού δεν θα παρουσιάζονταν, σε μία μοδάτη ένδειξη συμπαράστασης και τιμωρίας, στην τηλεόραση.
Από την στιγμή που ο Σερβετάλης έχει ενημερώσει, την ευθύνη για τα χαμένα μεροκάματα την έχει η παραγωγή (Και βέβαια ακούω από φίλους ηθοποιούς αρκετά για το ποιόν των παραγωγών που βέβαια δεν λέγονται στην… σκηνή αλλά στα παρασκήνια…). Οι ηθοποιοί απέναντί τους έχουν την παραγωγή λοιπόν και όχι τον συγκεκριμένο ηθοποιό. Αλλά μήπως είναι πιο εύκολο να κριτικάρουν τον ηθοποιό και όχι τους παραγωγούς; Και έχει βγάλει καμιά ανακοίνωση το «αγωνιστικό» σωματείο των ηθοποιών με αιτήματα προς την παραγωγή; Και δεν σας κάνει εντύπωση που κανείς από όσους κατακεραυνώνουν τον Σερβετάλη δεν αναφέρουν καν το όνομα των παραγωγών; Τι φάση;
Η κατάσταση δυσκολεύει περισσότερο όμως. Δεν έχει καμιά σημασία εάν ο Σερβετάλης είναι Χριστιανός, μέλος της θύρας 13, αντιπρόσωπος των Ανουνάκι, εκτελεστής του ΙΡΑ, χεβυμεταλάς, Ποσαδιστής ή Νεφελίμ. Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με αυτούς που δεν εμβολιάζονται. Όμως γνωρίζω αρκετούς τέτοιους συμπολίτες μας που είναι συγκροτημένοι, κρατούν μία στάση ήρεμη, προσέχουν και δεν πολώνουν τις καταστάσεις. Και πληρώνουν το αντίτιμο της απόφασής τους. Τα ίδια ισχύουν και για εμβολιασμένους, μιας και εκεί υπάρχουν έξαλλοι και λογικοί.
Όλα τα επιχειρήματα που χτυπούν τις ιδέες και την πίστη του Σερβετάλη, εκτός από μπασκίνικες, είναι και φθηνός συνδικαλισμός επιπέδου νηπιαγωγείου.
«Στο Άγιο Όρος δεν υπάρχει αποκλεισμός;»
Εάν υπάρχει έστω και μία πιστή που θέλει να πάει στο Άγιο όρος και αισθάνεται αποκλεισμένη να το συζητήσω. Αλλά να ζητούν οι άθεες να μπορούν να μπουν (ποιες;) στο Άγιο Όρος, ε είναι γελοίο!
«Στο θέατρο δεν υπάρχουν οι φθηνές και ακριβές θέσεις; Ή γιατί υπάρχει εισιτήριο στο θέατρο;» Και είναι θέμα του Σερβετάλη να λύσει αυτά τα ζητήματα;
Ο Σερβετάλης είναι εύκολος στόχος και την πληρώνει και για την συμμετοχή του στην ταινία με τον Άγιο Νεκτάριο. Αυτή είναι η αλήθεια. Πάνω του εξασκείται ένας ολόκληρος στρατός με επιχειρήματα αμοιβάδας, με δήθεν επαναστατικότητα και μπόλικη εμπάθεια. Σήμερα είναι αυτός, αύριο κάποιος ή κάποια άλλη… Και το γελοίο είναι πως πολλά από αυτά εκπορεύονται από χώρους που είναι ανοιχτοί στην… διαφορετικότητα! Το σινάφι μπορεί να δεχτεί οτιδήποτε εκτός από όλους όσοι δεν είναι στο σινάφι. Τόση δημοκρατία!
Δυστυχώς υπάρχει και συνέχεια…
«Το κάνει αυτό για να γίνει αρεστός στους θρησκόληπτους και στους ψεκασμένους».
Ναι, υπάρχουν και θρησκόληπτοι και ψεκασμένοι. Και ναι, όντως θα τον υποστηρίξουν, θα τον βάλουν μπροστά, μπορεί και να τον κάνουν εικόνα και να τον προσκυνούν. Όμως ας αναλογιστούμε το εξής. Εδώ δεν μπορείς να κάνεις δίκη προθέσεων! Αν μπορείς, τότε θα κάνουμε για όλους! Π.χ. για έναν ατάλαντο ηθοποιό που εξαργυρώνει την συνδικαλιστική του δράση για να βγει από τα αζήτητα. Για έναν άλλον ηθοποιό που κάποιος άλλος ηθοποιός παρενοχλούσε την γυναίκα του, αλλά αυτός έπαιζε κανονικά σε σίριαλ μαζί του. Για διάφορες τηλεπερσόνες που συνωστίζονταν στα πρωινάδικα και αποκάλυπταν πως «ο σάτυρος κοιτούσε επίμονα το πλούσιο μπούστο μου» για να κερδίσουν οι καημένες έναν πόντο στο «metoo χρηματιστήριο». Και για εκατοντάδες «επαναστάτες» που ήξεραν τα χούγια του Λιγνάδη και κοίταζαν τον Σείριο…
Δεν γίνεται να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά, τόσο επιδεικτικά και ξεδιάντροπα. Για αυτό μιλάω για μπασκίνες. Που αν το έκανε ένας δεξιός ήταν καλά. Αν το έκανε ένας αριστερός τον κυνηγούσαν.
Τελευταίο επιχείρημα.
«Ο Σερβετάλης το κάνει εκ του ασφαλούς αφού είναι πλούσιος, φτασμένος, καταξιωμένος». Όντως. Μπορεί και το κάνει. Θα υπήρχε πρόβλημα εάν κουνούσε το δάχτυλο στα πιτσιρίκια-ηθοποιούς που μοχθούν για 300 ευρώ σε διάφορες παραγωγές και παραγωγούς (ξανά καμιά ανακοίνωση του σωματείου;) και τους εγκαλούσε γιατί δεν κρατούν την ίδια στάση με αυτόν. Όσο και αν έψαξα, δεν βρήκα κάτι τέτοιο.
Ως κοινωνία θα δεχτούμε έντονους κλυδωνισμούς. Οι «εν εξάλλω αδελφοί» από όπου και αν προέρχονται πολλαπλασιάζουν τις δυσκολίες. Ξανά λοιπόν.
Ανάμεσα από μεταλλάξεις, κατάθλιψη και άψυχα κορμιά 8χρονων κοριτσιών, που μαζί με τις προσωπικές περιπέτειες του καθενός, δημιουργούν μία μολυβένια ατμόσφαιρα -δύσκολα διαχειρίσιμη… Τόσο απλά…