Πιο πολλές ψεύτικες ειδήσεις βρίσκει κανείς στο διαδίκτυο και όχι στα έντυπα. Αυτό όχι τόσο γιατί τα έντυπα είναι πάντα σοβαρά και σέβονται τον αναγνώστη. Που είναι εάν εξαιρέσουμε μερικά που βγαίνουν ανοιχτά και πουλάνε τρέλα, με τίτλους η Μεγαλόχαρη εθεάθη στην συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης, σε συγκεκριμένα είδη πολιτών. Το βασικό ειναι πως το έντυπο κοστίζει και πως τα γραπτά μένουν. Στο διαδίκτιο η πληροφορία καταργείται, χάνεται, ξεχνιέται.
Αλλά αλήθεια πως προκύπτουν τα fake, τι είναι fake και τελικά τι θα κάνουμε μαζί τους; Η ενορχηστρωμένη κριτική στα fake είναι εκτός από ηχηρή και υποκριτική. Για να μην πω ότι είναι και αυτή ψευδής (fake) τόσο όσο και αυτό που καταγγέλλει.
Τα fake προκύπτουν από εντεταλμένη υπηρεσία εκατοντάδων 20αρηδων που εργάζονται για κόμματα, παίρνουν μία κεντρική γραμμή και πλάθουν. Αποκόβουν μία εικόνα και δήλωση, αποσιωπούν μία πλευρά, μπερδεύουν την χρονική στιγμή που κάτι έχει γίνει ή ειπωθεί. Μία άνευ προηγουμένου ταχυδακτυλουργία στην υπηρεσία του σκοπού και του εικοσάρικου.
Προέρχονται επίσης από την ασχετοσύνη διαφόρων που βρίσκουν μια φώτο, την ανεβάζουν και όποιον πάρει ο χάρος. Τρανό παράδειγμα η πρόσφατη φωτογραφία από έναν άνδρα των Ματ που κυνήγαγε έναν συνταξιούχο με Ελληνική σημαία. Την ανέβασε δεξιός για να καταγγείλει την τρομοκρατία των Ματ… της αριστεράς. Μόνο που η φωτογραφία ήταν από την περίοδο που κυβερνούσε η δικιά του παράταξη. Η αντίδραση των Κυβερνητικών προκαλεί γέλιο και είναι το ίδιο ψευδής. Γιατί κρύβονται πίσω από την ασχετοσύνη των άλλων και φωνασκούν για την ψευδότητα. Όμως δεκάδες παρόμοιες φωτογραφίες υπάρχουν που πάρθηκαν πριν λίγες ημέρες.
Αλλά αλήθεια δεν είναι fake εάν από ένα συλλαλητήριο (ομοφυλόφιλων, θρησκευόμενων, ανησυχούντων για τα εθνικά κλπ) δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων απομονώσω τριάντα γραφικούς και τις ανεβάσω στο διαδίκτυο με λεζάντα υποτιμητική που παραπέμπει στο “Όλοι έτσι ήταν”;
Στην πραγματικότητα κάθε μέρα στα social διαβάζουμε όλοι μας πολλές “εφημερίδες”. Και την ίδια ώρα τις γράφουμε, εξασκώντας το επάγγελμα του δημοσιογράφου (μη πω αρχισυντάκτη) χωρίς οποιοδήποτε κόστος. Αν fake είναι μία ψευδής είδηση τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα και όχι τόσο επώδυνα. Ο πολυπράγμων (διαδικτυακός) άνθρωπος κατάντησε ένας διαδικτυακός καταφερτζής και ψιλοαπατεωνάκος. Που φορά την δυτική καπελαδούρα της ημιμάθειας μαζί με την φουστανέλα της ρωμαίικης τεμπελιάς.
Στην κορφή του fake βρίσκεται η εξουσία. Από εκεί εκπορεύονται μηνύματα, κλεισίματα ματιού, πρακτικές που αναπαράγουν τα χείριστα. Απλώς εδώ το fake γίνεται επιστήμη, think tank, γραφίδες με ειδικό βάρος, γκάλοπ και ερευνητικοί οργανισμοί.
Ελληνιστί αυτό που θα ταίριαζε περισσότερο στην fake κατάσταση που ζούμε είναι το κατεργάρης και αυτό γιατί απηχεί και κάτι από την ιστορία μας*
Το fake λοιπόν δεν αφορά στις ειδήσεις. Αφορά δυστυχώς πολύ περισσότερα πλευρές της ζωής μας. Οπότε μέχρι να υπάρξει είτε κάποια πολύ μεγάλη αλλαγή (επακόλουθο μίας δραματικής εξέλιξης τις πιο πολλές φορές), είτε μία σιγανή αποδόμηση όλου του πολιτιστικού οικοδομήματος θα μάθουμε να ζούμε μαζί του. Οι καταγγελίες εκτός από fake είναι και βαρετές.
*κατεργάρης < μεσαιωνικό ουσιαστικό για τους καταδίκους που ως καταναγκαστικό έργο εκτελούσαν κωπηλασία σε μεγάλα πλοία) < κάτεργον (το μεγάλο πλοίο, η γαλέρα) < από την ελληνιστική κάτεργος (επεξεργασμένος)
