Πρόσφατα μου έτυχε σε ένα τηλεφώνημα να ακούσω αυτή την ατάκα ότι “οι αναφορές στο όνομα της εταιρείας μας (τουτέστιν η διαφήμιση) είναι πάντα ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ!”. Αυτή η σουρεάλ, δυσλειτουργική χρήση της ελληνικής γλώσσας, η σύγχυση των εννοιών (καταπώς μας βολεύει), μου θύμισε τη φράση “εθελοντική εργασία”, που περιέχουν το 90% των αγγελιών στη χρυσή ευκαιρία κι άλλα site-μηχανές εύρεσης εργασίας. Είναι αυτές οι ωραίες λέξεις που έχουμε εφεύρει για να ντύσουμε σικ τις φτωχές αντιλήψεις, νοοτροπίες και πρακτικές μας, που επιδεινώθηκαν στις εποχές μετά κρίσης, οικονομικής, τελοσπάντων.
Μου θύμισε το μπουτίκ κρεάτων για τον χασάπη, μπουλανζερί για τον φούρνο, το “δεν έχω budget” (“είμαι πανί με πανί”, αλλά δεν είναι σικ να το πω)…Κάπως έτσι φίλε μου κι εσύ δεν είσαι απλήρωτος εργάτης/ εργαζόμενος…Είσαι εθελοντής εργαζόμενος, κάνεις την πρακτική σου στην πιτσαρία της γειτονιάς “για να μάθεις τη δουλειά” και ω τι τυχερός που είσαι – για φαντάσου να κάθεσαι να κάνεις φούσκες με την τσίχλα στον καναπέ κοιτώντας το ταβάνι…Τώρα έχεις κίνητρο!
Εθελοντικές εργασίες και εθελοντικές αναφορές στην εταιρεία μας. Εθελοντικά θα μας πληρώσουν και εθελοντικά θα πληρωθούμε για τις υπηρεσίες μας και αύριο εθελοντικά θα πληρωθεί και η εταιρεία σας/μας. Πως σώζουμε την καρέτα-καρέτα, πως δίνουμε αίμα, το νεφρό μας και την αγάπη μας στα αδέσποτα της γειτονιάς; Κάπως έτσι.
