Σε κάποιον ανύποπτο χρόνο αγάπησα την τέχνη που ονομάζεται Comic. Αν είναι να ξεχωρίσω κάποια από τα πολλά που διάβασα, σίγουρα μέσα σε αυτά θα είναι και το The Walking Dead!
Μία απίστευτη σειρά comic που μεταφέρθηκε παραπάνω από επιτυχώς στη μικρή οθόνη.
Αλλά, το θέμα είναι ότι το “The Walking Dead” ξεπερνάει τις προσδοκίες «μικρής οθόνης». Σε κάθε επεισόδιο (ειδικά από ένα σημείο και μετά) μπορεί να σταθεί ως κανονική ταινία. Αυτό οφείλεται στο επίπεδο σκηνοθεσίας, ερμηνείας, φωτογραφίας και παραγωγής.
Η ιστορία ξεκινάει ως εξής: ο σερίφης Rick Grimes τραυματίζεται εν ώρα εργασίας και πέφτει σε κώμα για αρκετό χρονικό διάστημα. Κάποια στιγμή συνέρχεται στο νοσοκομείο. Εκεί συνειδητοποιεί ότι είναι εντελώς μόνος, στο νοσοκομείο, στην πόλη του. Την ίδια στιγμή που κάποια πλάσματα, τα ζόμπι, τρέφονται με ανθρώπινη σάρκα. Αυτό ήταν! Ο Rick βρίσκει τον τρόπο να επιβιώσει και παίρνει ένα άλογο για να ξεκινήσει την αναζήτηση της οικογένειάς του, να βρει τον τρόπο να χτίσει μια καινούργια ζωή, σε μια κοινωνία που οι κανόνες άλλαξαν.
Σιγά-σιγά όμως, η «Αποκάλυψη» και τα ζόμπι , οι «Walkers» όπως τους αποκαλούν, περνούν σε δεύτερη μοίρα, αφού το θέμα δεν είναι ο κίνδυνος από εξωτερικούς παράγοντες, αλλά ο κίνδυνος που απορρέει από τις σκοτεινές πλευρές της ψυχής μας. Η σειρά πραγματεύεται ένα σοβαρό θέμα. Ποια είναι τα όρια της ηθικής μας, όταν όλα όσα ξέραμε έχουν διαλυθεί; Τι κρύβουμε βαθιά μέσα μας, πώς βγαίνει στην επιφάνεια η ανθρωπιά μας (ή πως ξεχνιέται!) όταν βρίσκεσαι σε κίνδυνο; Όλα αυτά επιτυγχάνονται από τις υπέροχες ερμηνείες των ηθοποιών, οι οποίοι έχουν χτίσει χαρακτήρες πλούσιους, πολύπλευρους (πολλές φορές δε, βαθιά ελαττωματικούς), με τέτοιο τρόπο που ο καθένας θα μπορούσε να αποτελεί τον πρωταγωνιστή μια ξεχωριστής σειράς. Πολλές φορές, οι συμπεριφορές και οι επιλογές τους είναι τόσο μη αναμενόμενες, τόσο καταδικαστέες… Αναμφίβολα σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι θα έκανες εσύ σε μια αντίστοιχη περίπτωση.
Όσον αφορά το σενάριο, ούτε εδώ μας απογοητεύουν, αφού οι εκπλήξεις και οι διαφοροποιήσεις από το Comic είναι αρκετές, που δεν απογοητεύουν ούτε εμάς τους φανατικούς του comic (το οποίο ασκόμη κυκλοφορεί!).
Εδώ θα σταματήσω γιατί είμαι έτοιμη να υποπέσω στο σφάλμα του spoiler.
Αν, όμως, ακόμη δεν σας έπεισα ότι αυτή η σειρά είναι αριστούργημα, θα κλείσω με αυτό: Το Walking Dead δεν είναι ούτε μια ιστορία τρόμου, ούτε μια απλή splatterιά. Είναι μια ιστορία επιβίωσης, μια «μελέτη» της ανθρώπινης φύσης. Σας προειδοποιώ όμως: Σε κανένα επεισόδιο μην περιμένετε να νιώσετε πραγματική ανακούφιση. Όποιος «κακός» κι αν πεθάνει.
Discussion about this post