Γιατί οι άνθρωποι την εποχή της μετανεωτερικότητας (postmodernism) που ζούμε είμαστε τόσο μόνοι;

Οι σοφίες δε βρίσκονται πάντα μέσα σε βιβλία και σε μανιφέστα, σε βαριές φιλοσοφικές κουβέντες. Δεν είναι προνόμιο των φιλοσόφων ...

Η μοναξιά που βιώνει η τρίτη ηλικία ήταν από πάντα ένα πρόβλημα γνωστό, που, δυστυχώς, εμείς οι νεότεροι δεν συναισθανόμασταν ...

Εσείς έχετε πάθει ποτέ “κρίση πανικού”; Έχετε κάποιο φίλο/συγγενή που αντιμετώπιζε ή αντιμετωπίζει ακόμη; Στοιχηματίζω ότι τα “ναι” ακούγονται ηχηρά

Βαθιά ανάσα ανακούφισης, μάτια κλειστά για λίγο, χαμόγελο αυτοελέγχου και όλα είναι όπως τα θες, ή στο περίπου.