Άρατε Πύλας[1] | Αλέξανδρος Μωραϊτίδης (1850-1929)
Ποτέ δεν θα το λησμονήσω! Και μόνο η ανάμνησή του με γοητεύει και τώρα ακόμη. Τι όμορφο Πάσχα! Νομίζω ότι ...
Ποτέ δεν θα το λησμονήσω! Και μόνο η ανάμνησή του με γοητεύει και τώρα ακόμη. Τι όμορφο Πάσχα! Νομίζω ότι ...
Ήτανε μια δροσερή απριλιάτικη αυγή∙ η αυγή της Λαμπρής.Ο ήλιος δεν είχε βγει ακόμα και οι καμπάνες της εκκλησιάς του χωριού ...
Κανείς δεν έπεσε να κοιμηθεί, όλοι αγρυπνούσαν. Πού να κλείσουν μάτι τέτοια χρονιάρα νύχτα; Νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής. Ό,τι πέρασαν ...
Ήτανε να ξημερώσει Μεγάλο Σάββατο, που είδα στον ύπνο μου πως πέθανα!Πέθανα και, μέχρι να γυρίσω το βλέμμα μου, βρέθηκα ...
Τελείωνε η εκκλησιά. Ο παπάς στεκόταν μπροστά στην Ωραία Πύλη κι αντί «Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών…» έλεγε «Χριστός Ανέστη εκ ...
Κάποτε – εδώ και πολλά χρόνια – που μου ΄τυχε να κάνω Ανάσταση σε κάποιο ορεινό χωριό της Ρούμελης, ένας ...
Όπως το διηγούνται όσοι το έζησαν ως ενήλικες στην Αθήνα του 1870, ένας από τους νεκρούς ληστές στο Δήλεσι είχε ...
Μια φορά κι ένα καιρό – πάνε τώρα χρόνια – μια σκοτεινή κι αλλόκοτη βραδιά, ο Χριστός κατέβηκε στον κόσμο. ...
Μες στα πολλά τα βάσανα της φτώχειας μας, να και τούτο: Τρυπήσανε τα τσαρούχια μου.Της μάνας μου δεν της είπα ...
Αυτές τις μέρες ξαναγυρίζω πάντα στα παιδικά μου χρόνια. Και θυμάμαι τις θαυμάσιες εκείνες γιορτές που χαιρόμουν στην πατρίδα μου ...