Φαντάζομαι να με συστήνει στον Μουρακάμι με τρόπο γκανιάν μία φίλη φωτογράφος, η Ανδρονίκη, ένα καλοκαίρι στα τέλη της δεκαετίας ...

Πρέπει να διαβάζει κανείς την Καραπάνου όπως διαβάζουμε τον Ρεμπώ ή τον Μπλέηκ, όπως κοιτάμε την απόλυτη ομορφιά στο μάτι ...