Ο Γιάννης Εγγλέζος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και στο ευρύ κοινό έκανε μεγάλη αίσθηση ως νεαρός αστυνόμος πέρσι τον Χειμώνα στη σειρά του Alpha “Αυτή η νύχτα μένει” από το ομώνυμο βιβλίο του Θάνου Αλεξανδρή.
Χωρίς την έπαρση των ανθρώπων της ηλικίας του, ο Γιάννης Εγγλέζος ήρθε για να μείνει, γιατί πέραν του ταλέντου του, είναι ένας νέος ηθοποιός με γνώση και παιδεία κι αυτό φαίνεται από τα πρώτα λεπτά αν κάτσεις και συζητήσεις μαζί του. Καλλιεργημένος και με απίστευτο χιούμορ, κόντρα βέβαια από το lifestyle που προβάλλει ολημερίς η ελληνική tv. Είναι από τους νέους σπουδαίους ηθοποιούς, είναι λάτρης της μουσικής, της ωραίας παρέας, των ταξιδιών και του ωραίου φαγητού. Φέτος εμφανίζεται στην παράσταση “Μαντάμ Μποβαρί”, στο θέατρο Αποθήκη.
Μην τον χάσετε!
Αν η παιδική σας ηλικία ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Την παιδική μου ηλικία σίγουρα έχουν σφραγίσει δύο τραγούδια. Τα “Εφτά Ποτήρια”(Ευανθία Ρεμπούτσικα – Ελένη Ζιώγα) με τον Γιάννη Κότσιρα και το “Χωρίς Αναπνοή” με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη (Μιχάλη Χατζηγιάννη – Ελένη Ζιώγα). Μη με ρωτάτε πως και γιατί.
Ποιο παιδικό τραγούδι ψιθυρίζετε µέχρι σήµερα;
Δεν ψιθυρίζω καθόλου παιδικά τραγουδάκια. Ακόμα και τώρα που απέκτησα έναν πανέμορφο ανιψιό το βρίσκω δύσκολο να του τραγουδάω.
Μπορείτε να θυµηθείτε ποιο βινύλιο ή cd αγοράσατε µε το πρώτο σας χαρτζιλίκι;
Νομίζω ένα από τα πρώτα cd που είχα αγοράσει πρέπει να ήταν το “American Idiot” των Green Day.
Ποιες µουσικές σηµάδεψαν την εφηβεία σας;
Τρύπες, Rachmaninov και Nick Cave. Επίσης μη με ρωτάτε πως και γιατί.
Έχετε κάνει µαθήµατα µουσικής;
Παίζω βιολί από την δευτέρα δημοτικού και μετά. Σχέση αγάπης και μίσους. Δύσκολο όργανο.
Φτιάχνατε κασέτες για φίλους και για να φλερτάρετε ή συνήθως ήσασταν ο αποδέκτης τέτοιων συλλογών;
Αποδέκτης σίγουρα.
Συλλέγατε βινύλια ή cd; Τα έχετε κρατήσει;
Έχω κρατήσει κάποια cd από την εφηβεία μου και τα χρόνια του δημοτικού. Είχα έναν υπέροχο δάσκαλο στο σχολείο που μας έγραφε cd με μουσικές και μας τα μοίραζε. Μεγαλώνοντας έπεσα σε αυτό το μεταίχμιο ανάμεσα στα cd και τα mp3-players.
Υπάρχει µια συναυλία που σας έµεινε αξέχαστη; Θυµάστε την παρέα σας εκεί;
Το πρώτο μου schoolwave. Ήταν μαγικό. Ήμουν με την Έφη, την υπέροχή μου φίλη που φέτος πάντρεψα, την Χριστίνα νυν συνάδελφο και τον ξάδερφό της. Πως περνάει ο καιρός Θεέ μου.
Αν η εφηβεία σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Τρύπες, Γιορτή. Αναμφισβήτητα.
Όταν ακούτε µουσική λειτουργεί σαν «χαλί» σ’ αυτό που κάνετε ή δίνετε χρόνο και προσοχή µέσα στη µέρα σας αποκλειστικά για μουσική;
Ακούω μουσική διαρκώς μέσα στη μέρα μου. Το έχω γονατίσει το καημένο το spotify.
Ενηµερωτικό ή µουσικό ραδιόφωνο; Τι ξεχωρίζετε σήµερα;
Μουσικό πάντα. Kosmos, Pepper και Τρίτο Πρόγραμμα.
Όταν ακούτε ραδιόφωνο ψιθυρίζετε τους στίχους; Ποιο ήταν το τελευταίο τραγούδι που το κάνατε;
Συνέχεια το κάνω. Υπό αυτή την έννοια δεν υπάρχει τελευταία φορά.
Όταν βρίσκεστε µε οικείους σας τραγουδάτε;
Πολύ συχνά. Αν είμαστε με καμιά μουσική παρέα θα κάνουμε και καμιά πολυφωνία.
Μπορείτε να µου αναφέρετε ένα τραγούδι που έχετε συνδέσει µε µία ξεχωριστή στιγμή της ζωής σας;
Blue Jeans – Lana del Rey. Το άκουγα συνέχεια όταν διάβαζα για τις πανελλήνιες. Σε λούπα που λέμε.
Ποια είναι η σχέση σας µε τα νυχτερινά µαγαζιά της Εθνικής; Έχετε πάει; Σας έχουν πάει;
Ποτέ δεν έχω πάει. Ίσως να το φέρει κάποια έξαλλη βραδιά. Είχα την χαρά να ακούσω όμως απίστευτες ιστορίες από τέτοια νυχτερινά κέντρα από τον φίλο μου πλέον και πολύ αγαπητό Θάνο Αλεξανδρή, συγγραφέα του βιβλίου ‘’Αυτή η νύχτα μένει’’ που γνώρισα στα γυρίσματα της ομώνυμης σειράς του Alpha. Μέσα από τις δικές του αφηγήσεις αλλά και από αφηγήσεις άλλων μεγαλύτερων συναδέλφων στη σειρά, νιώθω σα να έχω πραγματικά βρεθεί σε κάποιον τέτοιον χώρο.
Όταν βγαίνετε για ποτό ή φαγητό, το είδος της µουσικής που παίζει στο µαγαζί πόσο επηρεάζει την επιλογή σας;
Τώρα πλέον ναι. Θέλω να μπορώ να συζητάω χωρίς να φωνάζω. Επιλέγω μαγαζιά που παίζουν jazz πολύ συχνά.
Κάνατε δώρα βινύλια ή cd; Το κάνετε ακόµα;
Δεν θυμάμαι να έκανα δώρο cd όχι. Ούτε τώρα. Μου αρέσει πιο πολύ να βάζω μουσική στο backround όταν βρίσκομαι με την παρέα μου.
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες και στιχουργοί;
Η αλήθεια είναι ότι πρόσφατα συνειδητοποίησα ότι λατρεύω πολλά από τα κομμάτια του Κραουνάκη. Δεν το ήξερα για πολύ καιρό ότι τα είχε συνθέσει εκείνος.
Ξεχωρίζετε κάποιον ερµηνευτή; Υπάρχει κάποια φωνή που σας συγκινεί διαχρονικά;
Πολλές και διαφορετικές. Σίγουρα η Αλεξίου, λατρεύω την Τζένη Βάνου, με ανατριχιάζει η Φριντζήλα, βρίσκω ερωτική την Ματούλα Ζαμάνη. Από άντρες μοναδική ζεστασιά έχει ο Καζαντζίδης. Και πολλοί ρεμπέτες φυσικά. Όταν έπαιζα στο Μινόρε ανακάλυψα τον Ανέστη Δελιά και τον Κώστα Ρούκουνα. Μαγεία. Και πολλοί άλλοι που τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ.
Αν το παρόν σας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν αυτό;
Χμμ. Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Θα πω St James Infirmary. Είναι κάπως έτσι η ζωή μου τελευταία.
Όταν σκέφτεστε ένα τραγούδι έχετε στο µυαλό σας πρώτα τη µελωδία ή τον στίχο;
Τη μελωδία. Πάντα. Δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που θυμούνται τους στίχους χωρίς τη μελωδία.
Σας κοίµιζε µε νανουρίσµατα η µητέρα σας; Το έχετε κάνει εσείς ποτέ; (σε παιδιά, σε ανίψια).
Όχι, ποτέ. Δεν έχω καμία τέτοια ανάμνηση.
Συµπληρώστε µου τη φράση: Μια µέρα χωρίς µουσική είναι…
Μια ευκαιρία να αφουγκραστώ τους ήχους την πόλης μου.