O Simone Mongelli είναι ένας καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης. Η μουσική είναι η βασική του αγάπη και ανάγκη και γι’αυτό κάνει κάτι μοναδικό: ασχολείται με τη Body Music ή αλλιώς με τη μουσική που μπορεί να παράξει όλο μας το σώμα και όχι μόνο η φωνή μας!
Με την παράσταση «Bodyterranean the Show» που παρουσιάζεται για δεύτερη φορά στο ΙΜΚ (24/1 & 25/1) παντρεύει τη σύγχρονη γλώσσα της Body Music, με την αρχαία γλώσσα της παράδοσης της Ελλάδας και της Ιταλίας, δημιουργώντας εικόνες που σε κάνουν να γελάς, να συγκινείσαι και παράλληλα, να ηρεμείς.
Για να διαπιστώσετε το ταλέντο του δεν έχετε παρά να πάτε στην παράσταση. Για να διαπιστώσετε πόσο ευγενικός και θετικός άνθρωπος είναι, δεν έχετε παρά να τον συναντήσετε μετά την παράσταση, που σίγουρα θα σας μιλήσει με ένα πλατύ χαμόγελο.
Απολαύστε τον!
Simone πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική και το θέατρο; Ποια είναι η μέχρι τώρα πορεία σου;
Το πρώτο όργανο που πήρα στα χέρια μου ήταν μία darbouka που είχα πάρει από την Τυνησία, όταν ήμουν 12 χρονών. Την ίδια χρονιά, τυχαία ή ίσως όχι, στο γυμνάσιο, είχα και την πρώτη μου επαφή με το θέατρο: είχαμε έναν πολύ ιδιαίτερο καθηγητή Ιταλικής φιλολογίας, που εκείνη την χρονιά αποφάσισε, αντί να κάνουμε το συμβατικό μάθημα, να ασχοληθούμε με το θέατρο, και πρωταγωνίστησα σε ένα από τα τρία έργα που ανεβάσαμε!
Μετά το λύκειο, συνέχισα τις σπουδές μου στην μουσική, τελείωσα εθνομουσικολογία στο Πανεπιστήμιο της Bologna, όπως και παραδοσιακά κρουστά στο Ωδείο Νάκα, στην Αθήνα. Ασχολούμαι επαγγελματικά με την μουσική, αλλά δεν έχω σταματήσει να φλερτάρω με το θέατρο, είτε στις συνεργασίες μου, είτε στην πιο προσωπική μου καλλιτεχνική πορεία.
Σε κάποιον που δε γνωρίζει, τι είναι το Body Music και τι θα δει στην παράσταση Bodyterranean the Show?
Είναι απλό: πρόκειται για μουσική που παράγεται μόνο χρησιμοποιώντας τον ανθρώπινο σώμα, και κανένα άλλο εργαλείο. Σαν κρουστό όργανο αλλά και σαν μελωδικό, κυρίως με την φωνή. Στο Bodyterranean μπορεί κανείς να δει μία μουσική παράσταση όπου ό,τι συμβαίνει προέρχεται από το σώμα: ρυθμοί, μελωδίες, αρμονίες, κίνηση, πολυρυθμία, πολυφωνία, ατμόσφαιρες, χορός.
Bodyterranean the Show: μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο άλμπουμ σου. Πώς ανακάλυψες τις δυνατότητες του σώματος και κατάφερες να τις κάνεις μουσική;
Προσέγγισα αυτήν την τεχνική σαν μουσικός, και ειδικά σαν κρουστός. Είναι κάτι που πιθανόν έχει πολύ αρχαίες ρίζες στην ιστορία της ανθρωπότητας, και τα τελευταία χρόνια βιώνει μία σημαντική ανάπτυξη, σαν σύγχρονη μορφή τέχνης, ανά τον κόσμο. Προσωπικά, από το πρώτο μάθημα που παρακολούθησα, με τον συναρπαστικό Max Pollak, ανακάλυψα ένα καινούργιο εργαλείο με το οποίο μπορώ να συνεχίσω την προσωπική μου καλλιτεχνική αναζήτηση, προσθέτοντας και το ανθρώπινο σώμα στα όργανά μου. Όταν μετά από κάποια χρόνια ηχογράφησα το άλμπουμ, προσπάθησα να εκμεταλλευτώ όλες τις ηχητικές δυνατότητες του σώματος, για να δημιουργήσω ένα ιδιαίτερο αλλά όχι παράξενο μουσικό αποτέλεσμα, μία μουσική που διατηρεί ζωντανή την ενέργεια της κίνησης, αλλά δεν αρκείται σε αυτό. Θέλω το Bodyterranean να κριθεί σαν μουσικό έργο, σαν καλλιτεχνική πρόταση γενικώς, ανεξάρτητα από την ιδιαιτερότητα του μουσικού οργάνου που χρησιμοποιεί.
Η δραματοποίηση του άλμπουμ ήταν δική σου ιδέα; Από που ορμώμενος αποφάσισες να το επιχειρήσεις;
Ναι, ήταν δική μου ιδέα. Πιστεύω ότι όλες οι τέχνες που σχετίζονται με τον χρόνο έχουν μία δραματουργική, μία αφηγηματική διάσταση. Και όταν κάτι πρόκειται να παρουσιαστεί πάνω στην σκηνή, μου φαίνεται φυσιολογικό να αναμετρηθεί με αυτή την διάσταση. Επιπλέον το μέσο έκφρασης του Bodyterranean, το ανθρώπινο σώμα, είναι για μένα η πηγή της ίδιας της θεατρικής έκφρασης. Για να μην ξεχάσουμε την ποιητική δυναμική του παραδοσιακού ιδιώματος, που προσφέρει ουσία και συμβολισμό, όπως και αυτοτελείς δραματουργικούς πυρήνες. Εν ολίγοις, βρήκα απολύτως φυσιολογικό να μεταφέρω όλες αυτές τις ενέργειες πάνω στην σκηνή, για να επιτρέψω σε αυτό το υλικό να αποκαλύψει τις συναισθηματικές και θεατρικές του δυνατότητες.
«Το Bodyterranean συνταιριάζει την παράδοση δύο μεσογειακών περιοχών (της Ελλάδας και της Κάτω Ιταλίας) με την γλώσσα της Body Music. Εξού και το Body-terranean (από το Body και το Mediterranean). Είναι ένας χιασμός: η παράδοση είναι κάτι αρχαίο που έχει σύγχρονη μορφή, και η μουσική με το σώμα είναι κάτι σύγχρονο που έχει πανάρχαιες ρίζες. Σύγχρονος είναι σίγουρα ο τρόπος προσέγγισης αυτού του επιχειρήματος, η ιδέα αυτού του παντρέματος, και αυτό έχει να κάνει με την προσωπική μου μουσική ταυτότητα και αναζήτηση.»
Με χιούμορ και ευαισθησία, ταιριάζεις το σύγχρονο με το παραδοσιακό. Είναι τόσο αντιφατικό όσο ακούγεται ή τελικά οι ρίζες μας είναι εμφανείς σε όλες τις πτυχές της καλλιτεχνικής και καθημερινής ζωής;
Δεν το βρίσκω καθόλου αντιφατικό. Αφενός, θεωρώ ότι η παράδοση, όταν είναι ζωντανή και όχι μια μουσειακή αναβίωση, είναι κάτι πολύ σύγχρονο, ακριβώς όπως είναι σύγχρονη μία προφορική γλώσσα: εφόσον χρησιμοποιείται, αλλάζει, ανανεώνεται και προσαρμόζεται συνεχώς στις νέες ανάγκες των χρηστών της. Αφετέρου, οι ρίζες είναι κάτι πολύ δυνατό, και η παράδοση ως κληρονομιά έχει μεγάλη σχέση με την σύγχρονη ταυτότητά μας, είτε συνειδητά είτε όχι.
Το Bodyterranean συνταιριάζει την παράδοση δύο μεσογειακών περιοχών (της Ελλάδας και της Κάτω Ιταλίας) με την γλώσσα της Body Music. Εξού και το Body-terranean (από το Body και το Mediterranean). Είναι ένας χιασμός: η παράδοση είναι κάτι αρχαίο που έχει σύγχρονη μορφή, και η μουσική με το σώμα είναι κάτι σύγχρονο που έχει πανάρχαιες ρίζες. Σύγχρονος είναι σίγουρα ο τρόπος προσέγγισης αυτού του επιχειρήματος, η ιδέα αυτού του παντρέματος, και αυτό έχει να κάνει με την προσωπική μου μουσική ταυτότητα και αναζήτηση.
Έχοντας δει την παράσταση, έχω να πω ότι πέραν του ενθουσιασμού που ένιωσα για αυτό που είδα, μετά ένιωσα και μία ψυχική ηρεμία. Λίγο ο ρυθμός, λίγο η μουσική, λίγο τα συναισθήματα που ένιωσα, είχα αποβάλει κατά πολύ το άγχος της καθημερινότητας. Συμβαίνει και σε άλλους; Τι άκουσες για την παράσταση από κάποιον θεατή που σε έκανε να αισθανθείς συγκίνηση ή περηφάνια;
Πολύ χαίρομαι ότι η παράσταση είχε αυτή την επίδραση πάνω σου και ναι, κάτι παρόμοιο έχει συμβεί και σε άλλους. Η άμεση επικοινωνία που το σώμα είναι ικανό να δημιουργήσει με τα υπόλοιπα σώματα, είναι έντονη και βαθιά, ασυνείδητη και συναισθηματική· βρίσκεται σε άλλα επίπεδα σχετικά με την λειτουργία της λογικής και του μυαλού, όπου βρίσκονται οι ρίζες του άγχους.
Θα ήθελα να αναφέρω ένα περιστατικό: μία γυναίκα που παρακολουθούσε την τελευταία παράσταση μας διηγήθηκε ότι σε ένα συγκεκριμένο τραγούδι, αισθάνθηκε την ανάγκη να κλείσει τα μάτια της, χαλάρωσε και ταξίδεψε τόσο πολύ που κάποια στιγμή την πήρε ο ύπνος, για μερικά δευτερόλεπτα. Συνήθως αυτό δεν είναι καλό αποτέλεσμα για τον σκηνοθέτη, αλλά το ασυνήθιστο είναι ότι εκείνη η γυναίκα πρόλαβε και είδε ένα φευγαλέο όνειρο, σε εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα. Το θετικό και, για μένα, συγκινητικό, είναι ότι η σκηνοθετική ιδέα για το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ακριβώς το να αναπαριστάνουμε κάτι σαν όνειρο. Άρα, η επιτυχία ήταν πλήρης!
Τι είναι για σένα η μουσική και γενικότερα η Τέχνη;
Η Τέχνη για μένα είναι κατά κύριο λόγο έκφραση, και θεωρώ ότι αυτό αφορά όλες τις μορφές τέχνης. Για αυτόν τον λόγο βρίσκω στην παράδοση μία σημαντική πηγή έμπνευσης, εφόσον πρόκειται για υλικό που κρατάει μία άμεση σχέση με τις ανάγκες για έκφραση του ανθρώπου, γενικώς. Κάτι που δεν συμβαίνει εύκολα στην μουσική που γεννιέται και παράγεται μέσα στα πλαίσια της βιοτεχνίας της διασκέδασης και της αναψυχής. Η ανάγκη για δημιουργία και έκφραση αφορά το ευγενικό κομμάτι του ανθρώπου, αυτό που θα έπρεπε να κυριαρχεί στις συμπεριφορές μας και στα κοινωνικά μας δημιουργήματα. Δυστυχώς δεν μου φαίνεται ο τωρινός κόσμος να αντικατοπτρίζει αυτό το ευγενικό κομμάτι της φύσης μας…
«Πρόκειται για μουσική που παράγεται μόνο χρησιμοποιώντας τον ανθρώπινο σώμα, και κανένα άλλο εργαλείο. Σαν κρουστό όργανο αλλά και σαν μελωδικό, κυρίως με την φωνή. Στο Bodyterranean μπορεί κανείς να δει μία μουσική παράσταση όπου ό,τι συμβαίνει προέρχεται από το σώμα: ρυθμοί, μελωδίες, αρμονίες, κίνηση, πολυρυθμία, πολυφωνία, ατμόσφαιρες, χορός»
Τι μουσική σου αρέσει να ακούς όταν είσαι μόνος σου;
Ακούω σχεδόν τα πάντα, από jazz και κλασσική μουσική, μέχρι παραδοσιακές μουσικές από διάφορα μέρη του κόσμου και progressive rock. Ακούω και ραδιόφωνο, με το Τρίτο πρόγραμμα να είναι ο αγαπημένος μου σταθμός. Μου αρέσει πολύ η αμερικάνικη jazz των δεκαετιών του 50 και του 60, όπως και η πιο σύγχρονη Ευρωπαϊκή jazz, η μουσική των Sufi από το Πακιστάν μέχρι το Μαρόκο, οι παραδοσιακές μουσικές της Μεσογείου…
Ποια είναι η αγαπημένη σου “γωνιά” της Πόλης;
Έχω πολλές, και είναι οι περιοχές όπου μου αρέσει πολύ να περπατάω όποτε μπορώ: τα Εξάρχεια με τα μαγαζάκια τους, όπου έζησα πέντε χρόνια, τα Αναφιώτικα με τις γάτες τους και την ήρεμη αύρα τους, όλη την περιοχή γύρω από τον μαγικό λόφο των Νυμφών, με τα πέτρινα σπίτια ανάμεσα στα Πετράλωνα και το Θησείο, από την μία πλευρά, και το αστεροσκοπείο από την άλλη. Γενικά μου αρέσει το κέντρο της πόλης, όπου έχω πολλές αγαπημένες κυριολεκτικά γωνίες, συνήθως σε κάπως απομονωμένα σημεία.
Simone, πιστεύεις ότι η Πόλη Ζει ακόμη;
Βρίσκω την Αθήνα πολύ ζωντανή πόλη, και χαίρομαι ιδιαίτερα ότι αυτό δεν έχει αλλάξει πολύ, τα τελευταία δύσκολα χρόνια. Μουσική και θέατρο προσφέρουν απεριόριστα ερεθίσματα, το καλοκαίρι η ζωή είναι στους δρόμους και το χειμώνα στα θέατρα και τα μαγαζιά με ζωντανή μουσική. Η Αθήνα έχει μία ανοιχτή και φιλόξενη αύρα.
Ταυτότητα παράστασης:
Simone Mongelli – σύλληψη, συνθέσεις και ενορχηστρώσεις παραδοσιακού υλικού, σκηνοθεσία, body percussion, φωνητικά
Σίσσυ Πιντέλα – body percussion, φωνητικά, χορός
Τζωρτζίνα Βαρδουλάκη – body percussion, φωνητικά, χορός
Άλκης Δήμος – φωνητικά, body percussion, beat-box
Λήδα Δουμουλιάκα – τραγούδι, φωνητικά, body percussion
Αλεξάνδρα Παπαστεργιοπούλου – τραγούδι, φωνητικά, body percussion
Φώτης Φωτόπουλος – body percussion, φωνητικά
Ναταλία Λαμπαδάκη – τραγούδι, φωνητικά, body percussion
Τάσος Σκλαβούνος – φωτισμός
Νικόλας Σταυριανουδάκης – ήχος
Κωνσταντίνα Κρίγκου – κοστούμια
Guests:
Ειρήνη Δερέμπεη: τραγούδι
Γεράσιμος Ανδρεάτος: τραγούδι
Πληροφορίες
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, Τ.Κ. 177 78, Τηλ. 210 3418550 & 210 3418579
Facebook: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης – Michael Cacoyannis Foundation
Twitter: @MCF_MCacoyannis
Instagram: @mcf.gr | Hashtag: #MCF
Youtube: MCacoyannisF
Ημέρες παραστάσεων: 24 & 25 Ιανουαρίου 2019 στις 21:00 στο Θέατρο του ΙΜΚ.
Τιμή εισιτηρίων:
Γενική είσοδος 15€, Μειωμένη τιμή 12€, ειδική τιμή 10€
