Βελούδινα καθίσματα, καθησυχαστικό σκοτάδι, μυρωδιές από υφάσματα, σιωπηλές αναπνοές και, μπαμ! τα φώτα ανάβουν, όλη η προσοχή στρέφεται στην σκηνή, το μυαλό και η καρδιά διψούν να εισαχθούν στον μαγικό κόσμο που τους παρουσιάζεται. Ο χειμώνας είναι φτιαγμένος για το θέατρο, και ίσως και το αντίστροφο να ισχύει. Ύστερα, μετά την παράσταση, τσιγάρο έξω, πρόσωπα φωτεινά ή σκοτεινιασμένα, ζωηρές συζητήσεις. Και μετά, φαγητό ή ποτό… Μοιάζει να είναι η τέλεια έξοδος, ειδικά για την περίοδο των γιορτών.

«Η Πόλη Ζει» αγαπά τις αθηναϊκές σκηνές, όμως φέτος θα επιμείνει πειραϊκά. Γιατί, η μαγεία των Χριστουγέννων φαντάζει πιο χειροπιαστή από ποτέ μες στον αρχοντικό χώρο του Δημοτικού Θεάτρου, που φέτος έχει ένα ρεπερτόριο που δικαίως τραβά την προσοχή θεατρόφιλων και μη, με έναν συνδυασμό κλασικών, σύγχρονων, εναλλακτικών, αλλά και πιο mainstream επιλογών: Ο Χορός της Φωτιάς, του Άρη Μπινιάρη. Πόλεμος και Ειρήνη, τα Ιόλης Ανδρεάδη. Για τα παιδιά, Ένα Αλλιώτικο Καλοκαίρι, της Μάρθας Κλουκίνα. Και άλλα πολλά…

Ο λόγος, τώρα, στον Νίκο Διαμαντή, τον διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά: «Στρέφοντας το βλέμμα και τη βεντάλια των δραστηριοτήτων του προς όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού: το θέατρο, τις τέχνες, τον λόγο, τις επιστήμες, την κοινωνία, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ανοίγει σταθερά την σκηνή του στον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται παρόν το ίδιο σε εκείνα τα σημεία όπου ζει η πόλη.

Με σταθερή μέριμνα στο τρίπτυχο τέχνη, εκπαίδευση και κοινωνική ευθύνη, το Δημοτικό Θέατρο υλοποιεί δράσεις, προγράμματα και παρεμβάσεις που απευθύνονται σε όλους τους πολίτες καθώς και σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως τα παιδιά, οι φυλακισμένοι, τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού, οι ψυχικά ασθενείς.

Μέσα από θεατρικά αναλόγια, στρογγυλές τράπεζες, ομιλίες, συναυλίες, παραστάσεις, φεστιβάλ, εργαστήρια δημιουργίας, ισχυρές θεσμικές συνεργασίες με την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και με το καλωσόρισμα των κοινωνικών φορέων της πόλης του Πειραιά -και ευρύτερα το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά επιβεβαιώνει τη πεποίθηση ότι ένας σύγχρονος πολιτιστικός οργανισμός οφείλει να παραμένεις σε εγρήγορση και να αφουγκράζεται ό, τι συμβαίνει σε μια πόλη ζωντανή.

Τόλμη, φαντασία και βαθιά πίστη στο όραμα του νέου, είναι τα στοιχεία, που με καθαρότητα και απλότητα, με επιμονή και συνέπεια χαρακτηρίζουν την προσπάθεια μας από την πρώτη στιγμή.»

Για θέατρο, λοιπόν, (και) τις γιορτές… ραντεβού στον Πειραιά!

Η διαχρονική αξία του “Πάμε για ένα ποτό;”

Ντύνεσαι, στολίζεσαι, κατεβαίνεις, σε παίρνουν με το αμάξι, οδηγείτε, μουσική, ίσως ένα τσιγάρο με το παράθυρο μισάνοιχτο, παρκάρισμα, το μαγαζί σας. Μετά, μπαίνετε, βγάζετε τα παλτό, «πού να καθίσουμε;», «τι λες για το μπαρ αυτήν την φορά;», η καλησπέρα του bartender,ο πάγος που κροταλίζει στα ποτήρια, ο ήχος στου ποτού πάνω του, σαν ξύλα που καίνε, σαν ήχος φωτιάς. Κι ύστερα, η πρώτη γουλιά. Χαμόγελα. Τα νέα της εβδομάδας, ή του μήνα. Ή μπορεί όλα αυτά να είναι απλώς το πρώτο σας ραντεβού.

Κι αν καπνίζετε, θα βγείτε έξω για τσιγάρο και μπορεί και να αγκαλιαστείτε, δήθεν λόγω του κρύου.
Τα παραπάνω μπορεί να μοιάζουν με καλογυρισμένη διαφήμιση ουίσκι, αλλά δεν είναι. Κάποια πράγματα συμβαίνουν αλήθεια στ’ αλήθεια. Αφού είναι τόσο ωραία να πηγαίνεις για ένα ποτό! Ακόμα και μετά την δουλειά, με τις φόρμες και τα κομμένα μάτια από τον υπολογιστή. Είναι ένα φρεσκάρισμα, μια αίσθηση ανανέωσης.

Και έχει διαφορά από την έξοδο για καφέ. Το ποτό είναι πιο special occasion, το ποτό μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή ή το τέλος μιας βραδιάς πολύ συγκεκριμένης και να έχει την δική του ιδιοσυγκρασία ως επιλογή εξόδου. Για καφέ δεν αλλάζουμε γειτονιά. Για ποτό, πάμε και στην άλλη άκρη της γης, που λέει ο λόγος.

Οι του κέντρου, εκτός κέντρου. Οι εκτός, στο κέντρο. Με τακούνια ή με σμόκιν, με αθλητικά, με το λάπτοπ ανά χείρας, με χαρούμενη ή πιο πεσμένη διάθεση. Μαγαζιά-στολίδια της πόλης προσφέρουν αμέτρητες επιλογές και ατμόσφαιρες. Συνοδεύουν το ποτό με finger food και πρωτότυπα snacks. Παίζουν μουσικές απ’ άλλο πλανήτη. Και οι τιμές τους απολύτως λογικές, down to earth και προσιτές. Έτσι όπως το πράγμα πάει να δείξει πως φτιάχνει λίγο οικονομικά και κυρίως από άποψης διάθεσης κόσμου, μπορείς να πιεις και ένα και δύο ποτά στην έξοδο.

Όπου ποτό, φυσικά, μπορεί κανείς να εννοήσει και cocktail. Χριστουγεννιάτικες δημιουργίες των μάγων πίσω από τις μπάρες θα απογειώσουν και φέτος τις βραδιές μας. Χαμός έχει να γίνει στα Insta Stories μας!

ΥΓ: Όσο υπέροχη μπορεί να είναι η θαλπωρή ενός καθαρού, στολισμένου και ζεστού σπιτιού, στο οποίο ψήνονται λιχουδιές και ακούγεται η μελωδία «the weather outside is frightful», μια χριστουγεννιάτικη βόλτα στην πόλη με κασκόλ που θα ξεκινήσει ή θα τελειώσει με ένα ποτό απλώς δεν γίνεται να μην συμβεί! Να περνάτε όμορφα εκεί έξω…

Μουσική Σκηνή και Σχολή

Η μουσική πρωταγωνιστεί στην ζωή μας. Στο αυτοκίνητο, στο γραφείο, στο κυριακάτικο ξύπνημα, χαλαρά στο σπίτι και ενώ ψήνεται ο καφές. Η μουσική πρωταγωνιστεί και στην βόλτα, εντός και εκτός ακουστικών. «Πάμε να ακούσουμε τα παιδιά; Παίζουν απόψε…», λέμε και περιμένουμε συναυλιακά καλοκαίρια και χειμώνες γεμάτους βραδιές που μας ξεκουνάνε από το σπίτι και μας ταξιδεύουν.

Η μουσική σκηνή έχει κάτι διαφορετικό από μια μουσική βραδιά σε ταβέρνα, από ένα piano bar, από μια υπαίθρια συναυλία, από ένα αυθόρμητο street music δρώμενο. Περιβάλλεται από την δική της ιεροτελεστία, ενώνοντας ορκισμένους φαν ενός καλλιτέχνη ή μίας μπάντας, δημοσιογράφους, περιστασιακούς θαμώνες, ακόμα και απρόσμενους περαστικούς που έτυχε να περνούν έξω από την σκηνή την ώρα που ακούγεται το πιο δυναμικό ριφ του κιθαρίστα.

Όλη η πόλη είναι γεμάτη θησαυρούς και εκπλήξεις. Πολύ διάσημοι καλλιτέχνες-τραγουδοποιοί και τραγουδιστές- έχουν έρθει περισσότερο από ποτέ άλλοτε κοντά στο κοινό τους, ενώ νέα διαμάντια ξεφυτρώνουν από το πουθενά, γεμίζουν μαγαζιά και πυρπολούν με νότες και στίχο τις νύχτες της Αθήνας. Με οικονομικά εισιτήρια εισόδου που, τις περισσότερες φορές, περιλαμβάνουν και ένα ποτό, έχει κανείς την δυνατότητα να βγει και να περάσει καλά, μόνος ή με την παρέα του.

Στα καλά στέκια, πάντα βρίσκεις παρέα επιτόπου, ούτως ή άλλως. Η μουσική ενώνει και δημιουργεί ανεπανάληπτες ατμόσφαιρες. Η τραγουδοποιία δεν έχει πεθάνει! Νέες δημιουργίες άξιες προσοχής ανατέλλουν μέσα από lives και αγαπιούνται αυτομάτως χωρίς να χρειάζεται απαραιτήτως να έχουν γίνει πρώτα ραδιοφωνικά hits.

Οι καθημερινές παίρνουν την σκυτάλη από τα σαββατοκύριακα και το κέφι συνεχίζεται αμείωτο όλη την εβδομάδα. Την περίοδο των Χριστουγέννων, οι επιλογές πληθαίνουν και κάποιες φορές είναι δύσκολο να διαλέξεις. Κανείς ποτέ δεν πρόλαβε να πάει σε όλα όσα σχεδίασε και ονειρεύτηκε, άλλωστε…

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ίσως νικά το κλασικό, το δοκιμασμένο. Το μέρος εκείνο με το οποίο έχουμε συνδέσει πολύ αγαπημένες στιγμές και έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε με ξεχωριστές συντροφιές. Τι κι αν επιβλήθηκε ο αντικαπνιστικός νόμος; Έξω από τις μουσικές σκηνές, το τρίπτυχο «Έχεις φωτιά; -Θες τσιγάρο; -Φωνάρα, ε;» δημιουργεί εστίες νέων γνωριμιών και συναντήσεων με μεγάλο ενδιαφέρον.

Στο Κύτταρο, ας πούμε, περνάμε πάντα μαγικά. Μέσα κι έξω! Ένα από τα αγαπημένα μας στέκια της Αθήνας έχει πάντα την θέση του στο πρόγραμμά μας, χριστουγεννιάτικο και μη. Η ροκ και η μέταλ μουσική, είδη τα οποία ανέκαθεν άνθιζαν μες στην εν λόγω σκηνή, αποτελούν ένα από τα πιο ταιριαστά soundtracks της Πόλης που ζει μελωδικά και αντέχει ακόμα!