Two Thirds Project Space presents:
Tρανς – Κωνσταντίνος Μπερδέκλης
Ο τίτλος της έκθεσης (Τρανς) είναι στα ελληνικά αφήνοντας έτσι ανοιχτή την ερμηνεία της ονομασία της, είτε ως «trans-» είτε ως «trance».
H διττότητα αυτή συνιστά δυνατότητα για την ακροβασία. Η έννοια της ακροβασίας άλλωστε είναι κομβική γι’ αυτήν την ενότητα έργων. Δημιουργεί το δυνητικό χώρο, όπου επιτρέπεται ο μετεωρισμός από τα άκρα του «είναι» σε αυτά του «δεν είναι». Μέσα σε αυτόν καλούμαστε να συμπορευτούμε στη ρευστότητα και την αμφισβήτηση των οπτικών ερεθισμάτων.
Αν κάνουμε την επιλογή του «trans-» έχουμε ένα πρόθεμα, που σύμφωνα με τους γλωσσολογικούς κανόνες δε συνθέτει από μόνο του μια λέξη. Στην προκειμένη, το πρόθεμα, στέκει από μόνο. Δίπλα του χάσκει ένα κενό, το οποίο μπορεί να συμπληρωθεί κατά το δοκούν. Χρησιμοποιώντας όμως την ελληνική του μετάφραση έχουμε το πρόθεμα «μετά-», και από το κενό ξεπηδά ένα τοπίο, το «μετά-τοπίο».
Μετά-τοπία δημιουργημένα εν μέσω trance καταστάσεων Καταστάσεων όπου η συνείδηση δεν αλλοιώνεται, μα επεκτείνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω, πίσω και μπρος, πλαταίνει αλλά και μικραίνει. Τα χωρά όλα και είναι όλα ένα, ενώ παράλληλα γινόμαστε οι κυρίαρχοι του σύμπαντος-χώρου. Σύμφωνα με την κοινή αντίληψη η κατάσταση αυτή δημιουργείται μόνο μέσα από διάφορες ουσίες και αγνοεί ότι το ίδιο το υποκείμενο χωρίς την επίδρασή τους μπορεί να μπει σε μια κατάσταση βαθιάς συγκέντρωσης και ροής.
«Εκείνη την εποχή δεν μπορούσες να κάνεις πολλά, οπότε εφόσον ήξερες πώς γίνεται, σκεφτόσουν πολύ. Προσωπικά βατερλό και κοινωνικά πειράματα σε μια κοινωνία που φάνταζε ξεκούρδιστη και διαμελισμένη. Οι άνθρωποι είχαν μετατραπεί σε τοπία καταχνιάς, που παραδόξως δεν χρειάζονταν τους ανθρώπους. Η νύχτα έπεφτε νωρίς ή έτσι μας φάνταζε, μετατρέποντας τα συναισθήματα σε ψυχογραφικούς χώρους. Μια ξερή έρημος έπεφτε πάνω στην υγρή παγωμένη άσφαλτο και οι ρόδες γλιστρούσαν αβίαστα με ύπουλα μειωμένη τριβή, νιώθοντας ότι δεν υπάρχει αντίσταση από πουθενά στο να πέφτεις, να πέφτεις…
Αυτές ακριβώς ήταν και οι επιλογές σου, στο να πέσεις ή να μην πέσεις. Κάπου εκεί γνώρισα και τον Θ. Γυρίζαμε άσκοπα (μάλλον σκόπιμα) όλη μέρα με τα ποδήλατα, με την ελπίδα ότι εκεί που θα φτάσουμε θα μας περιμένει ένα μικρό ζεστό μπαρ. Έτσι κάναμε ομάδα και αποφασίσαμε να το γυρίσουμε (ποδηλατικός αλκοολισμός) από Φιξ σε Μάμος για λόγους σύσφιξης του τιμ, αλλά και για χάρη της εποχής της μαμόλας, όπως είχαμε ονομάσει τα χρόνια μας. Αυτή η λέξη κυμαινόταν μεταξύ μαρμότας και μομόλο και μας άρεσε πολύ να την κολλάμε παντού.
Εγώ είχα ένα μικρό κουδουνάκι, και καθώς ολντ σκουλ αγόρι που ήμουν, κουδούνιζα σε κοπέλες, πράγμα που ενοχλούσε τον συνοδοιπόρο μου, αλλά και τις κοπέλες. Ατελείωτη χαρά και κυνισμός μαζί, για εμένα, και έτσι το διασκέδαζα μόνος μου. Με συγχωρούσαν όμως γρήγορα είναι η αλήθεια, γιατί πάντα κουβάλαγα μπαλώματα και εμψύχωνα την ομάδα καταλλήλως να συνεχίσει κάποια ανάβαση.
Έλεγα ότι οι άνθρωποι ζωγραφίζουν τοπία με ανθρώπους μέσα, και όλα αυτά για λόγους αμηχανίας. Συναντήσαμε και άλλους με ποδήλατα και τότε καταλάβαμε ότι οι άνθρωποι είναι τα ποδήλατα τους. Στα τοπία μου όμως δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρξουν οι άνθρωποι, ούτε με ποδήλατα, ίσως γιατί τα τοπία μου είχαν κάτι από το παλμό της σάρκας και έτσι η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ξεπηδήσουν από εκεί άλλοι άνθρωποι, μεταμορφωμένοι ίσως, με γέμιζε με μια προσγειωμένη θαλπωρή».
Ο Κωνσταντίνος Μπερδέκλης σπούδασε στο ΤΕΙ Aθήνας και στο UCA γραφιστική και ζωγραφική αντίστοιχα Έχει παρακολουθήσει δυο χρόνια Αγιογραφία. Έχει πάρει μέρος σε εκθέσεις στην Αrtzone42, Κ-art gallery, Booze Cooperativa, Art Raw gallery, Cheapart, Blender, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Φωταγωγός. Στο Affordable Art Fair Hampstead στο Λονδίνο και δυο φορές συμμετείχε στην Art- Athina. Έχει σχεδιάσει εξώφυλλο για την Athens voice καθώς επιμελήθηκε το φανζίν “Αστυδρόμος” για τέσσερα χρόνια όπου και πήρε μέρος στο φεστιβάλ “fanzines D21 Kunstraum” στην Γερμανία. Έχει σχεδιάσει μια αυτοέκδοση που φιλοξενήθηκε στο “Βιβλιοπωλείο Φωταγωγός” καθώς και την επιμέλεια άλλων λογοτεχνικών βιβλίων. Έχει γράψει μουσική για την ταινία μικρού μήκους του Sangmok Ha “The stranger” καθώς και αποτελούσε μέλος του experimental folk group “ψθρ”.
Εγκαίνια: 10/02/23 , 19:00-22:00
Διάρκεια έκθεσης: 11/02- 25/02
Ώρες λειτουργίας: Τρ, Τετ, Παρ : 17:00-21:00, Σαββ: 11:30-14:30
Two Thirds Project Space, Θεμιστοκλέους 42, Εξάρχεια
5ος όροφος, #2
Fb event: https://www.facebook.com/events/715010180281813?ref=newsfeed
Τρανς- Konstantinos Berdeklis
The title of exhibition (Τρανς) in Greek gives a two- meaning interpretation either as “trans” or “trance”. This duality constitutes the possibility for “acrobatics”. After all, the concept of “acrobatics” is mainly important to this section of painting, because It creates the potential space between the extreme “is” and “isn’t”. So, we are invited to accompany the fluidity and doubt of visual stimuli.
If we choose ”trans”, we have a prefix, which does not compose a word by itself according to the linguistic rules. In this case, the prefix stands alone. There is a gap, next to it, which could be filled at will. But using its Greek translation we have the prefix “meta”, and out of the void a landscape emerges the “meta-landscape”.
”Meta-landscapes” are created in the midst of trance states, situations where consciousness does not change, but expands up and down, back and forward, widens but also shrinks. It accommodates all and all become one, while at the same time we become the rulers of the “universe-dancing”. According to common understanding, this state is created only through various substances and ignores that the subject himself without their influence can enter a state of deep concentration and flow.
“In those days you couldn’t do many things, so if you knew how to do it, you could think a lot. Personal “Waterloo” and social experiments in a society that seemed out of tune and fragmented. Humans had turned into “gloomscapes” that strangely didn’t need humans. Night was coming early or so we were thinking, turning emotions into “psychographic” spaces. A dry desert laid on the wet frozen asphalt and the wheels glided effortlessly with insidiously reduced friction, feeling like there was from anywhere no resistance to fall, fall…
These were exactly your choices, to fall or not to fall. Somewhere there I also met “Th”. We were riding around without purpose (rather un-purposely) all day with bikes, in the hope that we would find a small cozy Bar waiting for us. So, we made a team and decided to turn it (cycling alcoholism) from Fix to Mamos, for reasons of “tightening” the team, but also for the
sake of the era of “mamola”, as we had named our years. This word was a cross between groundhog and hum and we loved sticking it all over the place.
I had a little bell, and being the old school boy that I was, I rang the bell at girls, that annoyed my travelling companion, as well as the girls. Endless joy and cynicism together, for me and so I was amused. But they used to forgive me quickly, it’s true, because I always carried patches and encouraged the team properly to continue climbing. I used to say that people paint landscapes full of people inside, all for embarrassment. We also used to meet others with our bikes and that’s when we realized that people are their bikes.
But in my landscapes there was no way for people to exist, not even with bicycles, perhaps because my landscapes had something of the pulse of flesh and, therefore, the hope that sometimes, other people would emerge from there, transformed perhaps, filled me with a grounded warmth.”
Konstantinos Berdeklis studied graphics design and painting at Technological University of Athens and UCA respectively.He has studied Agiograply for two years. He has taken part in exhibitions at Artzone42, K-art gallery, Booze Cooperativa, Art Raw gallery, Cheapart, Blender, Cyclades Gallery, Fotagogos, the Affordable Art Fair Hampstead in London and twice in Art-Athina. He has designed the cover for Athens voice and he has edited the fanzine “Astydromos” for four years, where he took part in the “fanzines D21 Kunstraum” festival in Germany. He has planned a self-publishing which was hosted at the “Fotagogos Bookstore” as well as the edition of other literary books. He has written music for Sangmok Ha’s short film “The stranger” and he has been member of the experimental folk group “psthr”.
Opening: 10/02/23, 19:00-22:00
Duration of exhibition: 11/02-25/02
Gallery hours:Tues, Wed, Fri : 17:00-21:00, Sat : 11:30-14:30
Two Thirds Project Space, Themistokleous 42, Exarcheia
5th floor, #2
