To Lung Fanzine δημιουργήθηκε πριν από 4 χρόνια με βασικό στόχο να επαναφέρει στο σήμερα την ξεχασμένη –αλλά τόσο αγαπημένη– συνήθεια της ανάγνωσης κειμένων περί μουσικής σε έντυπη μορφή.

16 τεύχη μετά, συνεχίζει με την ίδια θέρμη και με βασικό μότο: μουσική ξανά σε χαρτί! Για το χριστουγεννιάτικο τεύχος του Η Πόλη Ζει, οι συντάκτες του Lung επιλέγουν ένα τραγούδι για κάθε μήνα του 2022. Κομμάτια επίκαιρα κι ανεπίκαιρα, που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους και έχουν βρει μόνιμη θέση στο player μας.

Ιανουάριος

Michelle Gurevich – Lovers Are Strangers

Lovers are strangers
There’s nothing to discuss
Hearts will be faithful
While the truth is told to someone else

Τότε ως Chinawoman, η Michelle Gurevich δημιουργούσε μέσα στους τέσσερις τοίχους του δωματίου της — και βάζουμε στοίχημα πως ακόμη έτσι λειτουργεί καλύτερα; Ερωτική και προβληματισμένη ταυτόχρονα, η Michelle αποδέχεται τη διττή και συχνά αντικρουόμενη φύση των ανθρώπινων σχέσεων, προσπαθώντας να την ερμηνεύσει με στίχους συνοδεία μουσικής. Είναι Ιανουάριος και κλεινόμαστε στα σπίτια μας και μέσα μας. Καλή χρονιά.

Φεβρουάριος

Björk – Hunter

I thought I could organize freedom
How Scandinavian of me!

Επιλεγμένο μέσα από την αδιαφιλονίκητη κορυφή των αριστουργημάτων της (πες με και Homogenic), το «Hunter» της Bjork βγαίνει παγανιά στα ψυχρά υψίπεδα της Ισλανδίας, αναζητώντας (κυνηγώντας σύμφωνα με το άσμα) νέα έμπνευση και νέα επαφή. Διότι η στατικότητα είναι ο πιο σίγουρος θάνατος.
Κι αν δεν μυρίζει Φεβρουάριο ένα κομμάτι στο οποίο σχεδόν ακούς τον πάγο να σπάει κάτω από τα βήματά σου, δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσαμε να επιλέξουμε…

Μάρτιος

Ονειροπαγίδα – Θυμάμαι Κάθε Εποχή

Κι αφήνω πίσω
χειμώνες μ’ αστέρια και καλοκαίρια
την άνοιξη όλα είναι τόσο ωραία
θυμάμαι κάθε εποχή.

Πριν από δύο δεκαετίες, σε ένα σαφώς πιο ανέμελο περιβάλλον σε σχέση με το παρόν, οι Ονειροπαγίδα τραγουδούσαν για τις εναλλαγές των εποχών, δείχνοντας την ξεκάθαρη προτίμησή τους στην άνοιξη. Όσο περνούν τα χρόνια, γίνεται όλο και πιο έντονο το συναίσθημα πως αυτή η διαδοχή των εποχών γίνεται όλο και πιο δυσδιάκριτη. Δεν χάνουμε όμως την αισιοδοξία, η οποία αποτελεί το βασικό στοιχείο του συγκεκριμένου τραγουδιού.

Απρίλιος

Fontaines D.C. – Roman Holiday

I don’t wanna see the queen
I already sing her song
While they’re snuffing out hopes and they’re blotting out suns
They claim to know the form in which genius comes

Τον περασμένο Απρίλιο κυκλοφόρησε ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς –πιθανότατα ΤΟ άλμπουμ της χρονιάς–από τους Ιρλανδούς Fontaines D.C. To Skinty Fia περιέχει 10 κομμάτια που δεν «σβήνουν» μετά την πρώτη ακρόαση. Σε (προ)καλούν αντίθετα να τα ακούσεις ξανά και ξανά. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το «Roman Holiday», το οποίο προσφέρεται για απανωτά repeat.

Μάιος

Ratso (Larry Sloman) feat. Yasmine Hamdan – I want everything

I want the rose and its thorne
Situations all torn
Elevens and sevens
A place in heaven
I want everything

Στο κομμάτι «I want everything» single από το album Stubborn Heart, του μεταξύ άλλων, Αμερικανού μουσικογραφιά Ratso aka Larry Sloman, κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2019, ένα χρόνο σχεδόν πριν το πρώτο lockdown, όπου θέλαμε να βροντοφωνάξουμε «τα θέλω όλα πίσω». Η συμμετοχή της εξαίσιας Yasmine Hamdan προσδίδει στο κομμάτι ζωηρό αισθησιασμό, αποχαιρετά μια εποχή και μας προσκαλεί σε ένα ξέφρενο καλοκαίρι.

Ιούνιος

A Place To Bury Strangers – Keep Slipping Away 2022

True Love
It should last forever
Time’s slipping away
My hopes and dreams are crushed and all washed away

To single των νεουορκέζων noise rockers A Place to Bury Strangers κυκλοφόρησε αρχικά το 2009 κι επανακυκλοφόρησε μέσα στον Ιούνιο του 2022 σε συλλεκτικό διάφανο δωδεκάιντσο βινύλιο ως «Keep Slipping Away 2022». Mετά το live τους στο Temple μέσα στο ίδιο έτος, έχουμε να μιλάμε για ένα από τα καλύτερα, καταιγιστικά live της χρονιάς και όχι μόνο, καθώς ξεσπάσαμε για τα καλά μετά από αρκετό καιρό όπου τα live ακυρώνονταν το ένα μετά το άλλο.

Ιούλιος

black midi – The Race is about to begin

Idiots are infinite
And thinking men are numbered
Don’t kid yourself
This isn’t news

Το τρίτο στούντιο album των Black Midi (Hellfire) κυκλοφόρησε μέσα στον Ιούλιο του 2022 και για αρκετούς συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Ιούλιος, ο πιο καυτός μήνας του καλοκαιριού, δεν είναι μόνο η ζέστη που δεν σ’ αφήνει ν’ αναπνεύσεις αλλά και ο υπερτουρισμός που αλλάζει ραγδαία τις πόλεις, τα νησιά και τα στέκια μας.

Αύγουστος

The Cure – The Last Day Of Summer

But the last day of summer
Never felt so cold
The last day of summer
Never felt so old

Όσο περιμένουμε (με μεγάλη αδημονία) το νέο δίσκο των Cure, ξανακούμε τις παλαιότερες ηχογραφήσεις τους, που έχουν αποδειχθεί ιδανική συντροφιά για αποχαιρετισμούς αλλά και για καινούρια ξεκινήματα. Η γλυκόπικρη γεύση του τέλους μιας εποχής, έχει την κατάλληλη μουσική υπόκρουση δια χειρός Robert Smith.

Σεπτέμβριος

David Sylvian – September

The sun shines high above
The sounds of laughter
The birds swoop down upon
The crosses of old grey churches
We say that we’re in love
While secretly wishing for rain
September’s here again

Ένα τραγούδι διάρκειας λιγότερο του ενάμιση λεπτού. Πιο πολύ μια εισαγωγή στο υπέροχο Secrets Of The Beehive του David Sylvian, που όμως σε τόσο λίγο χρόνο καταφέρνει να αποτυπώσει την εικόνα του Σεπτέμβρη, με τον ήλιο να λάμπει ακόμα ψηλά, αλλά όλοι (ή κάποιοι τέλος πάντων) να περιμένουμε σιγά-σιγά να φύγει οριστικά το καλοκαίρι και να ευχόμαστε να έρθουν τα πρωτοβρόχια.

Οκτώβριος

Pet Shop Boys – My October Symphony

Shall I rewrite or revise
My October symphony?
Or as an indication
Change the dedication
From revolution to revelation?

Εδώ λέγεται πως ο Neil Tennant των PSB αναλαμβάνει για τους στίχους του κομματιού τον ρόλο ενός Ρώσου συνθέτη (Σοστακόβιτς), που αφιέρωσε το έργο και τη ζωή του στα ιδανικά της επανάστασης, ο οποίος μαζί με άλλους καλλιτέχνες μετά τη μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση (1917) βλέπει την τέχνη του να αντιμετωπίζεται μόνο ως ένα κοινωνικό-πολιτικό εργαλείο και μοιάζει να είναι μπερδεμένος και προδομένος.

Νοέμβριος

Yo La Tengo – Autumn Sweater

When I heard the knock on the door
I couldn’t catch my breath. Is it too late to call this off?
We could slip away. Wouldn’t that be better?
Me with nothing to say
And you in your autumn sweater

Ενδεχομένως το κομμάτι να μιλάει για κάποια νέα ή για κάποια ήδη διαλυμένη σχέση, ωστόσο στο μυαλό μου πάντα θα ακούγεται ως ο ύμνος ενός introvert (εσωστρεφή) τύπου, που ενώ έχει κανονίσει κάτι, το έχει ήδη μετανιώσει και το μόνο που θέλει είναι να το ακυρώσει, μένοντας μέσα μαζί με αυτόν ή αυτήν που το είχε κανονίσει. Κλασική περίπτωση εσωστρέφειας, που τους πιο κρύους μήνες είναι και πιο έντονη.

Δεκέμβριος

The Waterboys – December

Somewhere a flower has to grow
For every flower that dies

Ένα κομμάτι διάχυτο ελπίδας, με πανταχού παρούσα τη μαγευτική ατμόσφαιρα των Waterboys, από το πρώτο τους άλμπουμ. Ακόμη και το βαθύτερο νόημα της Γέννησης, περιλαμβάνεται στους στίχους, για όποιον νιώθει την ανάγκη να το ακούσει και να εμπνευστεί, ανεξάρτητα από όποιες θρησκευτικές πεποιθήσεις/αγκυλώσεις (διαλέξτε τον δικό σας όρο).