Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το Πάσχα του 2019

Αυτές τις Άγιες Μέρες συμβαίνει κάτι μαγικό. Ακόμη και άνθρωποι που δεν πιστεύουν στο Θεό ή έστω σε μια ανώτερη δύναμη, ακολουθούν κάπως τις παραδόσεις του Πάσχα.

Μεγάλη Παρασκευή πάμε στην εκκλησία για να ακούσουμε το “Ω γλυκύ μου Έαρ”, ακολουθούμε τον Επιτάφιο στην περιφορά, γύρω στις 11.50 το βράδυ του Σαββάτου θα πάμε με ένα κερί στην Εκκλησία να φέρουμε σπίτι το Άγιο Φως.

Επικρατεί  μία κατάνυξη, μια ατμόσφαιρα φερμένη από τα παλιά. Γειτονιές γεμίζουν με κόσμο τα μεσάνυχτα, την ίδια στιγμή που άλλες μέρες ερημώνουν. Χωριά ξεχασμένα στο χωροχρόνο, αποκτούν ζωή. Οι εκκλησίες έχουν το δικό τους μυσταγωγικό κλίμα, που όλοι, θέλοντας και μη, το ακολουθούμε.

Όσο κι αν οι εποχές προχωρούν, το Πάσχα είναι μια σταθερή αξία για τα ελληνικά δεδομένα. Με όποιον τρόπο κι αν το γιορτάζει ο καθένας…πιστεύει δε πιστεύει, το Πάσχα έχει δική του … μυρωδιά, δικούς του ήχους, δική του ατμόσφαιρα.

Γιατί; Εγώ ξέρω. Είμαι σίγουρη. Ίσως κι εσείς. Όπως και να ‘χει το Πάσχα, συμβολίζει το…μαζί. Το Μαζί που τόσο έχουμε ανάγκη. Μαζί με την οικογένεια. Μαζί με τους φίλους σου. Μαζί με το άλλο σου μισό. Η δημιουργία και η ίδια η ζωή έρχεται με το Μαζί!

Γιατί αυτό δίδαξε πάνω απ’όλα ο Χριστός: την αγάπη. Και η αγάπη έρχεται με το…μαζί.

Μαζί στην Πόλη που ζει ακόμη, μαζί στα χωριά που έχουν την τιμητική τους λόγω Πάσχα, μαζί στο τραπέζι, μαζί στην έλευση της Άνοιξης, μαζί στις λαμπάδες και τα βαρελώτα, μαζί στο Άγιο Φως.

___________________________________

Από εμάς στην ΗΠΖ, Καλό Πάσχα, με υγεία, αγάπη, ευτυχία, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, λιγότερο εγωισμό, περισσότερη εξωστρέφεια! Και φως! Πολύ φως!

Χρόνια Πολλά!

____________________________________

Η κεντρική φωτογραφία είναι πίνακας ζωγραφικής: Christ Falling on the Way to Calvary, Raphael, περ. 1514-16