Αυτό που συμβαίνει τώρα, είναι τόσο πρωτόγνωρο για εμάς, όχι μόνο λόγω της έννοιας της πανδημίας που δεν έχουμε ζήσει ή της καραντίνας και του παγώματος των πάντων, αλλά και επειδή, αυτό που ζούμε τώρα, δεν γνωρίζει σύνορα.

Ό,τι συμβαίνει εδώ, συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Τα μέτρα που έχει πάρει η Ελλάδα, τα έχουν πάρει και άλλες χώρες. Αυτά που σκεφτόμαστε, αυτά που φοβόμαστε, αυτά που βιώνουμε, συμβαίνουν το ίδιο δευτερόλεπτο σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μπορεί να αλλάζουν οι αριθμοί, αλλά όχι το γεγονός: όλη η ανθρωπότητα καλείτε να αντέξει!

Μίλησα με φίλους από άλλες χώρες, για να μου μεταφέρουν τις εικόνες της καθημερινότητάς τους, όπως τη βιώνουν εκείνοι. Σας μεταφέρω τις συνομιλίες μας.

Γιατί το σημαντικό είναι να ξέρουμε ότι όλο αυτό το περνάμε μαζί!

Στεύη & Κώστας, Γερμανία

• «Τώρα που μιλάμε (Τετάρτη 18 Μαρτίου, μεσημέρι) τα κρούσματα είναι 10.100 και οι νεκροί 27. Τα μέτρα καραντίνας, η  κυβέρνηση τα πήρε μόλις χθες. Θεωρώ ότι άργησε από την στιγμή που ήδη υπάρχουν χιλιάδες κρούσματα εδώ και 4 μέρες. Και μάλιστα, δεν είναι αρκετά στο να περιοριστεί ο ιός. Για παράδειγμα,  τα εστιατόρια λειτουργούν, απλά με  διαφορετικό ωράριο ( 6:00-18:00), το οποίο είναι ανησυχητικό. Επίσης, τα κομμωτήρια λειτουργούν με περιοριστικά μέτρα προσαρμόζοντας τα ραντεβού στις νέες συνθήκες (λιγότερα ραντεβού μες τη μέρα, σύμφωνα με τις αποστάσεις ασφαλείας που πρέπει να υπάρχουν μεταξύ των πελατών). Ο κόσμος μπορεί να κυκλοφορεί κανονικά έξω, απλά με προσοχή όπως ξέρουμε (γάντια-μάσκα)».

• «Σίγουρα η ψυχολογική κατάσταση του κόσμου στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι άσχημη, καθώς υπάρχει ένας ιός  ο οποίος είναι θανατηφόρος και εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Επιπροσθέτως, τα μέτρα αυτά αναμένεται να πλήξουν την γερμανική οικονομία, η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εσωτερική κατανάλωση. Φυσικά, πάντα υπάρχει και ένα ποσοστό το οποίο αντιμετωπίζει την κατάσταση πιο χαλαρά, ως κάτι παροδικό που θα τελειώσει γρήγορα». Γενικά ο κόσμος εδώ υπακούει σε νέα μέτρα. Άλλωστε στην Γερμανία το καθήκον υπακοής απέναντι στον νόμο είναι αυτονόητο για τους περισσότερους Γερμανούς πολίτες». 
• «Εμείς, όσο αυξάνονται τα κρούσματα ανησυχούμε όλο και περισσότερο, όχι τόσο για το παιδί, γιατί δεν ανήκει σε ευπαθείς ομάδες – έως τώρα τουλάχιστον – αλλά για τους συγγενείς μας που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Ανησυχητική βέβαια είναι όλη η κατάσταση γιατί δεν ξέρουμε που θα σταματήσει, πότε και πώς. Η καθημερινότητα μας δεν έχει αλλάξει προς το παρόν πολύ, γιατί τα μέτρα ξεκινούν από σήμερα, αλλά σίγουρα τις περισσότερες ώρες τις περνάμε σπίτι. Οι δρόμοι και τα μαγαζιά είναι εδώ και μέρες άδεια, παρότι λειτουργούσαν κανονικά. Όλος ο κόσμος έχει περιοριστεί σπίτι του. Ενημερωνόμαστε συνέχεια μέσω Διαδικτύου για την κατάσταση, ακολουθούμε κανόνες υγιεινής και ελπίζουμε να γυρίσουμε σύντομα στις συνήθειές μας και να μην υπάρξουν αλλά θύματα».

Μενέλια & Francois, Γαλλία

• «Τα πρώτα μέτρα στη Γαλλία πάρθηκαν την προηγούμενη Πέμπτη (12/3), όπου ο πρωθυπουργός είπε να προσέχουμε, να μην μετακινούμαστε πολύ, να δουλεύουμε από το σπίτι, αν είναι δυνατόν. Το Σάββατο μας ανακοίνωσαν ότι τα μπαρ και εστιατόρια θα παραμείνουν κλειστά και ότι μόνο τα σούπερ μάρκετ και φαρμακεία θα παραμείνουν ανοιχτά. Τη Δευτέρα αυτής της εβδομάδας (16/3), ο πρωθυπουργός ξαναμίλησε στο γαλλικό λαό λέγοντας ότι τα πράγματα έχουν χειροτερέψει και δεν είμαστε όπως στην αρχή. Καθώς πολύς κόσμος δεν ακολουθούσε τα μέτρα, ανακοίνωσε την απαγόρευση κυκλοφορίας με εξαίρεση την έξοδο για σούπερ μάρκετ, φαρμακείο, ιατρική περίθαλψη και άσκηση. Η έξοδος σε κάθε μια απ’αυτές τις περιπτώσεις, πραγματοποιείται μόνο με ειδική φόρμα. Δηλαδή σημειώνουμε όνομα και διεύθυνση, το λόγο για τον οποίο βγήκαμε και υπογράφουμε. Είσαι υποχρεωμένος να το δείξεις, αν σε σταματήσουν. Σκεπτόμενοι τον αριθμό των κρουσμάτων και το ποσό μετακινούνται οι Γάλλοι καθημερινά και τα Σ/Κ για να πάνε στη δουλειά τους, πιστεύουμε ότι τα μέτρα θα έπρεπε να είχαν παρθεί πιο νωρίς. Όπως και στις άλλες χώρες ο κόσμος άργησε να καταλάβει την επικινδυνότητα της κατάστασης».
• «Ο κόσμος κυκλοφορεί σαφώς λιγότερο, υπάρχουν ακόμα εταιρίες που απαιτούν από τους εργαζόμενους να πηγαίνουν στη δουλειά και δεν τους επιτρέπεται να μείνουν σπίτι. Τα σχολεία έχουν ξεκινήσει μαθήματα online και η έρευνα στα πανεπιστήμια γίνεται από απόσταση. Από μια θετική άποψη, εάν η καραντίνα δεν επηρεάζει οικονομικά τους ανθρώπους, είναι σαν μια υποχρεωτική παύση από την υπερβολική ταχύτητα της καθημερινότητας, μια παύση που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι βοηθητική, δημιουργική, βαρετή ή μεγάλη πρόκληση, με μη προβλεπόμενα αποτελέσματα».
• «Εμείς μπορούμε να δουλέψουμε από το σπίτι μιας και κάνουμε κυρίως δουλειά υπολογιστή (Η Μενέλια είναι στο τέλος της διδακτορικής της διατριβής και ο Francois είναι μετaδιδακτορικός ερευνητής σε θέματα βιολογίας). Ερευνητικά πειράματα, σεμινάρια και παρουσιάσεις στα πανεπιστήμια έχουν αναβληθεί. Στην καθημερινότητα μας κυρίως δουλεύουμε, ασχολούμαστε με τον κήπο, βλέπουμε ταινίες και μιλάμε με τους φίλους μας το skype που είναι και αυτοί στην ίδια κατάσταση. Δε φοβόμαστε γιατί δεν είμαστε στις ευπαθείς ομάδες, ούτε έχουμε αλλά προβλήματα υγείας, αλλά θέλουμε ιδανικά να αποφύγουμε τον ιό και να συμβάλλουμε στη μείωση της μετάδοσης του σε άλλους. Μπορώ να πω ότι είμαστε περισσότερο περίεργοι να δούμε πως θα εξελιχθεί, παρά τρομοκρατημένοι. Εγώ προσωπικά (Μενέλια) φοβάμαι για τους γονείς μου, αλλά καθώς έχουν κλειστεί και αυτοί στο σπίτι και δε δουλεύουν, δύσκολο να υπάρξει κάποιο πρόβλημα». 
• «Δεν έχουμε κάποια σχέση με αυτόν τον κλάδο της ιατρικής. Όμως, σύμφωνα με όσα ξέρουμε και συζητάμε, πολλοί ακόμα άνθρωποι θα προσβληθούν από τον ιό, μέχρι αυτός να κάνει τον κύκλο του στον κόσμο. Να ξέρεις, ότι τέτοιες ασθένειες το ίδιο θανατηφόρες, αλλά με μικρότερο ρυθμό διάδοσης προσβάλλουν ήδη τον κόσμο. Η διαφορά με τον COVID-19 ήταν κάτι που -μάλλον- κανένας δεν περίμενε να εξελιχθεί τόσο γρήγορα, γι’ αυτό καμία χώρα δεν ήταν προετοιμασμένη να δράσει άμεσα. Το μόνο θετικό που βγαίνει από την κατάσταση, είναι ότι αυτό το πλήγμα θα λειτουργήσει σαν τεστ για ο,τιδήποτε μεγαλύτερο ή ισοδύναμο έρθει -τυχόν- στο μέλλον».

Ζωή, Αγγλία

• «Το πιο δραστικό μέτρο ως τώρα είναι το κλείσιμο των σχολείων που επιβλήθηκε χτες (18/3) και θα λάβει ισχύ από Δευτέρα (23/3). Η κυβέρνηση συνιστά να αποφεύγουμε μαζικές συγκεντρώσεις και να βγαίνουμε από το σπίτι μόνο για τα απαραίτητα. Τα πάντα λειτουργούν κανονικά αυτή τη στιγμή. Αλλά σιγά σιγά κλείνουν γραμμές του μετρό και υπάρχει μεγάλη συζήτηση για ενδεχόμενο lockdown (κλείσιμο των πάντων) σύντομα».
• «Πιο πριν, είχε δηλώσει η κυβέρνηση ότι δεν θα παρθεί κανένα μέτρο. Στο ποια ήταν η αντίδραση του κόσμου πάνω σε αυτό, έχω να σου πω ότι είμαστε διχασμένοι. Οι μισοί αγανακτούν και οι μισοί είναι χαλαροί. Τώρα βέβαια η πλειοψηφία έχει πάρει το θέμα στα σοβαρά. Επικρατεί όμως σχετική ψυχραιμία. Ο κόσμος έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος και φοβάται, αλλά δεν έχουμε μαζικής κλίμακας πανικό»
• «Χτες (Τετάρτη 18/3) μας ανακοίνωσε ο διευθυντής ότι το σχολείο θα κλείσει και διώξαμε τα παιδιά μόλις τελείωσε η μέρα τους. Όμως, εμείς οι δάσκαλοι θα πηγαίνουμε μέχρι την Παρασκευή γιατί έχουμε κάποιες δουλειές που πρέπει να τελειώσουμε. Σήμερα στο σχολείο είχαμε 6 παιδιά που οι γονείς τους είναι νοσηλευτικό προσωπικό. Τέτοιους γονείς προσπαθούμε να μην τους κλείνουμε στα σπίτια τους για να προσέχουν τα παιδιά – όσο γίνεται- γιατί τα νοσοκομεία τους χρειάζονται».
• «Όσο για μένα, σήμερα ανησύχησα λίγο γιατί το σουπερμάρκετ ήταν άδειο. Μας καθησυχάζουν ότι κάθε πρωί γεμίζουν τα ράφια, αλλά δυστυχώς τα πάντα εξαφανίζονται αμέσως. Ευτυχώς τα σουπερμάρκετ έχουν επιβάλει ανώτατο όριο αγοράς 2 ή 3 τεμαχίων ανά προϊόν και έτσι δεν μπορεί να αγοράζει καθένας άπειρα πράγματα για την πάρτη του, αφήνοντας συνανθρώπους πεινασμένους».

Αντώνης, Ιταλία

• «Τα πράγματα έφτασαν να είναι τόσο άσχημα εδώ, γιατί δεν μπορούσαν να το ελέγξουν. Η Ελλάδα το ελέγχει καλύτερα, γιατί είδαν τι συμβαίνει και συμπεριφέρθηκαν ανάλογα. Θέλω να πω είχαν το δικό μας παράδειγμα. Ευτυχώς, έκλεισαν άμεσα τους δημόσιους χώρους. Ενώ εδώ, έκλεισαν τα πάντα μετά 6.000-7.000 κρούσματα, αν δεν κάνω λάθος».
• Στη Ρώμη όπου μένω, βγαίνει ακόμη λίγος κόσμος. Βέβαια, το σοβαρότερο πρόβλημα είναι στη Βόρεια Ιταλία και όχι εδώ. Όταν βγαίνουμε όμως, μας σταματάει η αστυνομία για έλεγχο. Πρέπει να έχεις μαζί σου πάντα ένα χαρτί υπογεγραμμένο, όπου αναγράφεις το λόγο για τον οποίο βρίσκεσαι εκτός σπιτιού».
• « Όλη αυτή η κατάσταση φυσικά, έχει επηρεάσει και όλων την ψυχολογία. Δεν υπάρχουν κοινωνικές επαφές. Με την κοπέλα μου δε βλεπόμαστε εδώ και μια βδομάδα. Το μέρος όπου εργαζόταν έκλεισε, αλλά εγώ ακόμη δουλεύω στο αεροδρόμιο. Φυσικά, με μάσκα και γάντια».
• «Όσοι έρχονται από άλλες χώρες, δεν έχουν καταλάβει ακόμη τι γίνεται. Κάθε μέρα, υπάρχουν κρούσματα και πεθαίνει κόσμος. Φοβάμαι και εγώ. Και εδώ τουλάχιστον, έχουν πεθάνει άτομα και στη δικιά μας ηλικία. Δεν ξέρω το ιστορικό τους, αλλά έχει συμβεί».
• «Το βασικότερο πάντως νομίζω είναι ο πανικός. Δεν ξέρουμε αν θα βρεθεί λύση και σε πόσο καιρό θα βγούμε. Είμαστε ήδη 9 μέρες σε καραντίνα και δε νομίζω να κρατήσει μόνο για 15 μέρες όπως είπαν. Κανονικά, πρέπει να σταματήσουν τα πάντα. Γιατί ακόμα βγαίνουν αρκετά άτομα και δεν πρέπει. Και εσείς, πραγματικά μην βγαίνετε. Δεν θα αποφευχθεί, αυτή η κατάσταση αλλιώς»
• «Για τους μισθούς που με ρώτησες, δεν ακουμπιούνται. Και οι κλειστές επιχειρήσεις λόγω κορωνοϊού, πληρώνουν κανονικά τους εργαζόμενους. Μετά, θα φανούν οι οικονομικές επιπτώσεις. Τουλάχιστον, επειδή πάω για δουλειά, παρατηρώ ότι έχει καθαρίσει ο αέρας, αφού δεν κυκλοφορούν αμάξια! Κάτι είναι κι αυτό!»

Ευχαριστώ όλους μου τους φίλους που είχαν την όρεξη και την προθυμία να απαντήσουν στις ερωτήσεις μου. Μην ξεχνάτε, είμαστε όλοι μαζί!