Ο Γιώργος Βορέας Μελάς είναι ένας άνθρωπος που θέλει να επικοινωνήσει την αλήθεια του με κάθε τρόπο

Με αφορμή την αυριανή παρουσίαση της παράστασης “Προμηθέας–Εφτά αρχές στο να είναι κανείς ανίκητος”, μιλήσαμε με το σκηνοθέτη Γιώργο – Βορέα Μελά. Η ψυχή της ομάδας Aherusia δεν μοιράζει την αγάπη του για την Τέχνη ανάμεσα στη μουσική και το θέατρο, αλλά προσπαθεί να τα ενώσει, να τα παντρέψει, με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Μιλήσαμε τόσο για την παράσταση -που παρουσιάζεται αύριο 20/6 τα πλαίσια του φεστιβάλ, “Στη Σκιά των Βράχων 2019”- όσο και για την Τέχνη, την έκφραση και την επικοινωνία, στοιχεία που στην εποχή μας είναι πιο απαραίτητα από ποτέ!

Κύριε Μελά, πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς ασχοληθήκατε με τη Μουσική και το Θέατρο;

Η σχέση μου με την μουσική, ξεκινάει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Τραγουδούσα πάντοτε, θυμάμαι τον πατέρα μου και την μητέρα μου να μας μιλάνε εμένα και της αδερφής μου πάντοτε τραγουδιστά όταν ήμαστε σε προσχολική ηλικία. Η μουσική είναι για εμένα μια φυσική λειτουργία, ένας απόλυτος τρόπος έκφρασης που μεταφέρει μηνύματα και μνήμες που ξεπερνούν κάθε είδους πέρατα και στεγανά. Φυσικά και διδάχθηκα Βυζαντινή και παραδοσιακή ελληνική μουσική αργότερα, καθώς και μουσική της Εσπερίας, σε ωδεία και συλλόγους, φυσικά και είμαι αυτοδίδακτος στην ηλεκτρική κιθάρα και το μπάσο, αλλά η ενασχόλησή μου με το να γράψω τραγούδια, να συνθέσω, μου βγήκε όσο αβίαστα τρυπώνουν οι μελωδίες μέσα μου, και αυτό είναι κάτι το οποίο θεωρώ ευλογία…

Το θέατρο είναι μια αγάπη που ήρθε λίγο αργότερα, αλλά που τρύπωσε εξίσου βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Θυμάμαι στην κρατική τηλεόραση να προβάλλονται τραγωδίες κι εγώ να παρακολουθώ με το στόμα ανοιχτό… Φυσικά αγαπώ το θέατρο από κάθε άποψη, και επιτέλους πριν τρία χρόνια ένιωσα ότι είμαι έτοιμος να τολμήσω να συνδυάσω αυτές τις δύο μεγάλες μου αγάπες, και ένα μαγικό ταξίδι ξεκίνησε

Ο σχηματισμός της ομάδας Aherusia ήταν δική σας πρωτοβουλία; Πώς εμπνευστήκατε το όνομα;

Οι Aherusia, φτιάχτηκαν όταν ακόμα ήμουν μαθητής στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Ήθελα να φτιάξω ένα συγκρότημα που να παίζει ακραίο ήχο, αλλά παράλληλα να εντάσσει μελωδικά στοιχεία παραδοσιακής ελληνικής μουσικής κυρίως, αλλά και στοιχεία folk προγρηγοριανής μουσικής της Ευρώπης.

Ήθελα να βασίσω το concept του συγκροτήματος γύρω από την δικιά μας πολιτισμική δεξαμενή, αξιοποιώντας τον ομολογουμένως, ασύλληπτο πλούτο της.

Έτσι και το όνομα δεν θα μπορούσε να ξεφεύγει από αυτό το σκεπτικό. «Αχερουσία» ονομαζόταν μια λίμνη στον Κάτω Κόσμο, όπου μέσα της εξέβαλαν τα μεγάλα ποτάμια Αχέρων, Πυριφλεγέθων και Ηλυσός σύμφωνα με μια από τις πάμπολλες μυθολογικές παραλλαγές. Το όνομα ήθελα να έχει αρχαίο και σκοτεινό χαρακτήρα αλλά παράλληλα να είναι και εύηχο, έτσι κατέληξα στο να ονομάσω το συγκρότημα «Aherusia».

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον ήχο του group;

Οι Aherusia παίζουν folk metal με παραδοσιακή μουσική. Φυσικά post, progressive και ατμοσφαιρικά στοιχεία είναι πάντοτε διάσπαρτα στα τραγούδια μας, αλλά η ανάγκη μας να δημιουργήσουμε χρησιμοποιώντας ρυθμούς και δρόμους της ελληνικής μουσικής τηρεί πάντοτε τον τρόπο με τον οποίο θα γραφτεί ένα τραγούδι.

Πώς φτάσατε στην έμπνευση, τη δημιουργία και την υλοποίηση της παράστασης «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ-Εφτά αρχές στο να είναι κανείς ανίκητος»;

Όπως είπα και παραπάνω, θέλαμε πάντοτε να συνδυάσουμε τα στοιχεία του Αρχαίου Ελληνικού δράματος με την μουσική μας. Έτσι όταν ο τρίτος δίσκος της μπάντας, με τίτλο Prometheus~Seven Principles On How To Be Invincible, ολοκληρώθηκε, καταλάβαμε ότι θα μπορούσαμε ίσως να μεταφέρουμε το concept του και σκηνικά, μιας και είχε μια αρκετά θεατρική δομή και μιας και το κάθε τραγούδι του είχε χαρακτήρα μονολόγου ή χορικού στιχουργικά.

Από εκεί και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους αρκετά γρήγορα. Σχεδόν αμέσως στελεχώσαμε την θεατρική μας ομάδα και επιδοθήκαμε σε συνεχείς πρόβες, μουσικές και σκηνικές. Λίγους μήνες μετά ήμαστε έτοιμοι.

Ο Προμηθέας ανέβηκε στο Θέατρο της Ημέρας για δύο σεζόν, επιτυχημένα. Ο κόσμος αγκάλιασε το έργο και στην ουσία το στήριξε, για μπορέσει να συνεχίσει να παίζεται τόσον καιρό.

Τι σημαίνει ο υπότιτλος; Για εσάς, η φθαρτή φύση του ανθρώπου είναι λόγος φόβου;

Ο υπότιτλος του έργου στην πραγματικότητα βασίζεται σε κάτι νοηματικά οξύμωρο. Στο έργο, ο Προμηθέας βλέπει ότι μετά την προσφορά της φωτιάς και του Λόγου στους ανθρώπους εκείνοι θέλουν να μοιάσουν στους αθανάτους, μιας και ο φόβος του θανάτου τρυπώνει στις καρδιές τους. Έτσι η Ανθρωπότητα προσπαθεί να απαρνηθεί την θνητότητά της διαστρέφοντας την φύση της και την ηθική της βάση. Στην ουσία, όλο το έργο είναι μια πραγματεία ενάντια στον φόβο, που είναι υπεύθυνος για την απώλεια της συναισθηματικής μας ακεραιότητας. Στην ουσία σε κάθε μέρος του το έργο παρουσιάζει το ταξίδι τον Ανθρώπων στην επανάκτηση του σεβασμού για την ίδια τους την φύση, που είναι φθαρτή.
Επομένως η φθαρτή φύση του Ανθρώπου, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να προξενεί φόβο, αλλά θα έπρεπε να αποτελεί και εφαλτήριο για να γίνουμε ακόμα πιο δημιουργικοί προκειμένου να εκμεταλλευτούμε την μικρή μας ζωή.

Για ποιο λόγο να έρθει κάποιος να δει την παράσταση;

Πιστεύουμε ότι η αλήθεια που θέλουμε να επικοινωνήσουμε, αξίζει να την μοιράζεται κανείς με κάποιον άλλον, με τον συνάνθρωπό του. Το έργο έχει υπηρετηθεί με αγάπη και συνέπεια και αυτό βγαίνει προς τα έξω.
Επίσης αν κάποιος αγαπά την μουσική και το ύφος του αρχαίου ελληνικού δράματος, θα τα βρει συνδυασμένα, μιας και το έργο διατηρεί σε πολλά σημεία στοιχεία μουσικού θεάτρου.

Όταν πρωτοανέβηκε η παράσταση, φυσικά και είχαμε τις αμφιβολίες μας για το κατά πόσο θα την δεχτεί το κοινό ψυχαγωγικά, γρήγορα διαπιστώσαμε και αυτό αποδείχθηκε και από την στήριξη του κόσμου, όλον αυτόν τον καιρό, ότι το έργο έχει αν μη τι άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο για κάποιον που αγαπά το θέατρο.

Ποιο είναι το ωραιότερο σχόλιο που ακούσατε από θεατή, εφόσον η παράσταση παίχτηκε για αρκετό καιρό στο θέατρο της Ημέρας;

Τα σχόλια ήταν πάντοτε συγκινητικά, θα ήταν αδικία να ξεχωρίσω κάποιο. Θα απαντήσω όμως λίγο διαφορετικά στην ερώτησή σας, μιλώντας για την εμπειρία μας στο τέλος κάθε παράστασης, την στιγμή της υπόκλισης, όταν το βλέμμα μας συναντούσε τα υγρά μάτια των θεατών… Αυτή μπορώ να πω ήταν η σημαντικότερη ανταμοιβή της προσπάθειάς μας.

Σε ποιες πόλεις θα περιοδεύσετε και για πόσο χρονικό διάστημα;
Συζητάμε με πολλές, ακόμα εκκρεμούν οι τελικές επιβεβαιώσεις. Αν όλα πάνε καλά, θα έχουμε ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι.

Μουσικός ή σκηνοθέτης;
Προτιμώ να λέω ότι είμαι ένας άνθρωπος που θέλει να επικοινωνήσει την αλήθεια του με κάθε τρόπο.

Στις μέρες μας, ένα καλλιτέχνης μπορεί να επιβιώσει μόνο από την Τέχνη του;

Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό, αλλά και να ήταν ίσως και πάλι ένας καλλιτέχνης θα έπρεπε παράλληλα να εργάζεται και σε κάτι άλλο, κατά την γνώμη μου. Αυτό θα του έδινε νομίζω και περιθώρια αποφόρτισης και ερεθίσματα απαραίτητα για να μπορεί να δημιουργεί… Η πραγματική σοφία, όπως και κάθε είδος τέχνης, είναι παράπλευρα προϊόντα λαϊκής και καθημερινής προσπάθειας που καλύπτουν την υπαρξιακή αναζήτηση ενός ανθρώπου τις στιγμές του μόχθου και της ζωής γενικότερα.

Τι είναι για εσάς τελικά η Τέχνη με τρεις λέξεις;

Ελευθερία, Δημιουργία, Αλήθεια