Την Πέμπτη 11 Απριλίου και ώρα 20:00 εγκαινιάζεται η έκθεση της Αγγελικής Λόη, με τον τίτλο: ‘‘Layer upon Layer’’, στην Παρόδιο Στοά.
Η Αγγελική Λόη γεννήθηκε στη Ναύπακτο. Αρχικά σπούδασε οδοντοτεχνική και στη συνέχεια ζωγραφική κοντά στο Γ. Ρόρρη και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας-ΑΣΚΤ (2010-2015) με καθηγητές τον Γ. Ψυχοπαίδη και τον Μ. Σπηλιόπουλο. Έχει πραγματοποιήσει 3 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα (2005, 2011, 2018) και 2 στην Ελβετία (Μπάντεν – Ζυρίχη) (2015, 2016) και έχει πάρει μέρος σε αρκετές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης έχει τιμηθεί με έναν έπαινο και 3 βραβεία. Είναι μέλος της ομάδας JJc. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Όπως σημειώνει ο επιμελητής της έκθεσης, Ιστορικός Τέχνης Κωνσταντίνος Μπάσιος, «Η έκθεση αυτή, αφού εντάσσεται στη λεγόμενη ‘εννοιολογική τέχνη’, δεν υπάρχει περίπτωση να αφορά σε αναζητήσεις του ωραίου. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να συμμετάσχουμε με αφορμή τις εικονιζόμενες παραστάσεις, στις ανασυντεθειμένες ανακατασκευές του συμβολικού κόσμου, που η Λόη —με πολλή προσπάθεια— ζητά να πραγματώσει. Διότι μπορεί η διαδρομή ενός προσώπου να έχει όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα που του αναγνωρίζουν μία ιδιοτυπία, αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι και ένας άλλος, αμύητος άνθρωπος δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να κατανοήσει. Και είναι προφανές ότι η αξία και η σημασία αυτής της κατηγορίας εκθέσεων επιτελεί ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο ρόλο. Αυτόν της κοινώνησης.»
Η έκθεση της Αγγελικής Λόη άρχισε στις 2 Απριλίου και θα διαρκέσει μέχρι τον Μάιο 2019 και φιλοξενείται στην Παρόδιο Στοά, που αναπτύσσεται στον ισόγειο χώρο του πανεπιστημιακού κτηρίου, που στεγάζει, τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα, τα Εργαστήρια και τη Βιβλιοθήκη του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας (Π.Ε.Δ.Δ.) του Ε.Κ.Π.Α.
Επισκέψιμες ώρες: 9:00-22:00 καθημερινά, εκτός Σαββάτου και Κυριακής.
“Σκηνογραφικές Αφηγήσεις”
Σε αυτήν την έκθεση που φιλοξενείται στην Παρόδιο Στοά, η Αγγελική Λόη αποπειράται να διερευνήσει, να καταγράψει, να συλλέξει και κυρίως να διαμορφώσει εννέα διαφορετικά επιμέρους περιβάλλοντα, τα οποία υπακούουν σε μια εσωτερική λογική, που καθιστά όλα τα έργα «συνεχή», αλλά και συνεκτικά μεταξύ τους.
Στις ζωές μας είναι πάρα πολύ πιθανό να συμβούν καταστάσεις και γεγονότα, τα οποία «διαθέτουν» μία τρομακτική επικαθοριστική δυναμική, αλλά και δυνατότητα. Στην περίπτωσή μας, η εικαστική καλλιτέχνις, αντλώντας από τον προσωπικό, οικογενειακό, κοινωνικό —αλλά και φιλοσοφικό θα μπορούσε να πει κάποιος— περίγυρο, επιδιώκει άλλοτε με αληθινά υλικά αποτυπώματα και υπολείμματα και άλλοτε με οδηγό τη δημιουργική της φαντασία να στοιχειοθετήσει ορισμένες, ιδιαζόντως ισχυρές, εγκαταστάσεις προκειμένου να προβεί σε μια κάποια δήλωση.
Αυτές οι δηλώσεις, που μπορεί να είναι βεβαίως προθέσεις, μπορεί όμως να είναι και καταγγελίες ή και κριτικές, δεν παύουν να αποτελούν μία τρισδιάστατη έκλυση πολύ ισχυρών, αν όχι σφοδρών, συναισθημάτων, όπως και σκέψεων.
Η έκθεση αυτή, αφού εντάσσεται στη λεγόμενη «εννοιολογική τέχνη», δεν υπάρχει περίπτωση να αφορά σε αναζητήσεις του ωραίου. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να συμμετάσχουμε με αφορμή τις εικονιζόμενες παραστάσεις, στις ανασυντεθειμένες ανακατασκευές του συμβολικού κόσμου, που η Λόη —με πολλή προσπάθεια— ζητά να πραγματώσει.
Διότι μπορεί η διαδρομή ενός προσώπου να έχει όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα που του αναγνωρίζουν μία ιδιοτυπία, αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι και ένας άλλος, αμύητος άνθρωπος δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να κατανοήσει. Και είναι προφανές ότι η αξία και η σημασία αυτής της κατηγορίας εκθέσεων επιτελεί ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο ρόλο. Αυτόν της κοινώνησης.
Κωνσταντίνος Μπάσιος
μέλος της A.I.C.A.
