Στιγμιότυπα έντασης-ζωής, κάποιου που «ήξερε το παιχνίδι του Κύβου» Την αποτύπωση του ουτοπικού, προσωπικού στόχου, σ’ ένα έμβλημα.
Η περιπλάνηση ενός, από την γέννηση του μέχρι και την σκυταλοδρομική ανταλλαγή του στόχου του με κάποιον νεώτερο. Το κείμενο, υπονοώντας το, επιμένει στην ύπαρξη τού αναπόφευκτα μοναδικού ορίζοντα που αναλογεί στους Κυανώς φωτιζόμενους μελαγχολικούς. Το πεπρωμένο των δύο αντρών συνδέεται κι αλλάζει χέρια. Αφήνει, όμως, αυτούσιο το μπλε φως του Κύβου σε ρόλο οδηγού-κελευστή, να φωτίζει μόνον εκείνον τον οποίο καίει.
Είπαν για το βιβλίο:
Λεξη-λέξη
Γραμμή-γραμμή
και αργά, πολύ αργά
καταργώ την διαχωριστική
απ΄οπου έβλεπα την ζωή των “ελεύθερων καβαλλάρηδων” (αλλως: ξέγνοιαστων) τότε
ώστε να δρέψω το μέλι τους Τωρα.
(Θα μπορούσε να ήταν ζωή μου, ίσως και μεγάλα κομμάτια να είναι….)
Giannis Maniaths αρχίζει μακρύ και βαθύ ταξείδι.
Κάθε λέξη κουπί, κάθε εικόνα κόντρα άνεμος ..
Ελένη Στασινού- Συγγραφέας
Ο αφηγητής υποπτεύεται πως το ταξίδι δεν θα ‘χει καλό τέλος και πως η ζωή τελειώνει και αυτός δεν έχει ακόμη αρχίσει. Τώρα σε λίγο λέει θα γεννηθεί. Σαν τον Τρίστραμ Σάντι που γεννιέται όταν πλησιάζει να τελειώσει. Τίποτα δεν είναι χειροπιαστό και όλα είναι χειροπιαστά. Πεζά και καθημερινά και ονειροπαρμένα και παραληρηματικά. Με χάπια και μπουκάλες υπογραμμισμένα. Πού είναι το οξυγόνο και πού είναι η ζωή. Έτσι και αλλιώς αυτή πάντα αυτό κάνει, είναι αλλού, αλλού βρέχει. Και ο ήρωας λέει πως θα πεθάνει αφού έχει αυτό το δικαίωμα και έχει το θα την πρώτη συλλαβή του και έχει και ένα δεν, πρώτη συλλαβή του δέντρου. Κόκκοι κυανής άμμου, μια θάλασσα. Γυναικεία νώτα που παρατηρούν τα βάθη και τα μάκρη της κι ίσως πλησιάζοντας το τέλος αλλάξει ρώτα…
Κώστας Γιαννόπουλος Συγγραφέας
Ο μεγαλυτερος φίλος σας είναι το ευλογημένο χέρι που σας προσέδωσε ύφος. Απομένει να εξηγήσετε ποιο ακριβώς περιεχόμενο διαθέτετε.Ακόμη κι αν σας γοητεύει η Νταντωνάκη, δεν θα ηχήσετε ποτέ σαν την Νταντωνάκη. Κι αν είχατε ομολογημένα ερμηνεύσει τις εμπειρίες του Αλλου, θα είχατε πετύχει πολλά περισσότερα. Ντρέπεστε να ερμηνεύσετε εαυτόν και θεωρείτε αδύνατο να εξηγήσετε τον Αλλον που υπάρχει μέσα σας. Τολμήστε με γεγονότα, όχι με κάμεο εξομολογήσεις. Τολμήστε με άρνηση και βωμολοχία. Μη ντρέπεστε που γράφετε εξαιρετικά.
Κατά τα άλλα, αναγνωρίζω πως μπορει και να λαθεύω σε πολλά, αλλα η γενική εντύπωση που μου έμεινε, είναι αγαθή. Εύχομαι καλη συνέχεια
Σε κάθε περίπτωση εκδίδετε ένα κείμενο ενιαίο με έντονες επιρροές από την λογοτεχνία της “υπαρξιακής εποχής”, απο τον υπαρξισμό των φίφτις έως τα σύνορα της ψυχεδέλειας, τέλη των σίξτις.
Πάνος Θεοδωρίδης-Συγγραφέας
Στο τρίτο του βιβλίο, ο Γιάννης Μανιάτης, διεισδυτικός, δυναμικός και τρυφερός, μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη και η αλήθεια μπορούν να φωτίσουν ακόμη και την πιο βαθιά πληγή και να χαράξουν το μονοπάτι της νέας συνειδητοποιημένης ζωής, με το βαθύ βλέμμα της ψυχής που συνδέει το ορατό με το αόρατο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, Συγγραφέας_ εφημ. ΠΑΛΜΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ
« καλλιτεχνικόν βιογραφικόν »
Γεννήθηκε το 1963 στην Στουτγάρδη. Το 1982 φτιάχνει ένα μουσικό συγκρότημα,
τους METRO DECAY, όπου συμμετέχει σαν ντράμερ και στιχουργός στον δίσκο ΥΠΈΡΒΑΣΗ το 1984.
Στην συνέχεια και παράλληλα, δημοσιεύει κείμενά του σε μουσικά -και μη-έντυπα
(Ήχος, Μουσική, Μουσικό Εξπρές, Νέο Επίπεδο) και εργάζεται σαν ραδιοφωνικός παραγωγός
σε Χαλκίδα και Αθήνα.
Το 1993,σε δική του έκδοση, κυκλοφορεί σε αριθμημένα αντίτυπα την ποιητική συλλογή
ΤΑ ΜΙΑΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, ενώ εργάζεται σαν οργανωτικό στέλεχος σε καταστήματα δίσκων.
Τον επόμενο χρόνο ακολουθεί-επίσης σε δική του έκδοση-μια concept συλλογή αφηγημάτων
με τίτλο ΕΚΑΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Το 2018 κυκλοφορεί στις εκδόσεις ΕΝ ΤΥΠΟΙΣ το ποιητικό αφήγημα Κυανής Άμμου Κύβος.
Ζεί Αττική. Γράφει στο giannismaniaths.blogspot.com.
